เหง้า

ในพฤกษศาสตร์ เหง้า (อังกฤษ: rhizome จาก กรีกโบราณ: rhízōma "mass of roots" จาก rhizóō "cause to strike root") เป็นพืชจำพวกที่ลงหัว หรือ มีลำต้นใต้ดิน (เหง้า) ส่วนใหญ่เป็นพืชล้มลุก ลำต้นหรือใบ จะแห้งเหี่ยวไปในหน้าแล้ง และงอกงามใหม่ในหน้าฝน จึงนิยมเรียกกันว่าหัวหรือเหง้า

อ้างอิง

1. ῥίζωμα. Liddell, Henry George; Scott, Robert; at
2. ῥιζόω
3. วุฒิ วุฒิธรรมเวช,สมุนไพรไทย,กรุงเทพฯ ,2537