ตาโปน

ตาโปน (อังกฤษ: exophthalmos, exophthalmus, ophthalmocele, ophthalmoptosis, proptosis, protopsis) คือ ตาโป่งออกนอกทางด้านหน้า อาจเป็นสองข้าง (มักพบในโรคเกรฟส์) หรือข้างเดียวก็ได้ (พบในเนื้องอกเบ้าตา) การพลัดที่จากเบ้าตาอย่างสมบูรณ์หรือบางส่วนอาจเกิดขึ้นได้จากการบาดเจ็บหรือการบวมของเนื้อเยื่อโดยรอบอันเนื่องจากการบาดเจ็บ

ตาโปน (exophthalmos)
ผู้ป่วยตาซ้ายโปน
บัญชีจำแนกและลิงก์ไปภายนอก
ICD-10	H05.2
ICD-	376.2-376.3
	18612
	003033
	oph/616
MeSH	D005094

ในกรณีโรคเกรฟส์ การพลัดที่ของตาเกิดขึ้นจากการสะสมเนื้อเยื่อเกี่ยวพันผิดปกติในเบ้าตาและกล้ามเนื้อนอกตา ซึ่งเห็นได้ด้วย CT หรือ MRI

หากไม่ได้รับการรักษา ตาโปนสามารถทำให้ไม่สามารถปิดระหว่างนอนหลับทำให้กระจกตาแห้งและเสียหาย อาการแทรกซ้อนที่เกิดขึ้นได้อีกอย่างหนึ่งอาจเป็นในรูปตาแดงหรือระคายเคือง เรียก "เยื่อบุตาและกระจกตาอักเสบลิมบิกบน" (superior limbic keratoconjunctivitis) ซึ่งพื้นที่เหนือกระจกตาอักเสบเนื่องจากการเสียดสีเพิ่มขึ้นเมื่อกระพริบตา กระบวนการซึ่งก่อการพลัดที่ของตายังอาจกดเส้นประสาทตาหรือ ทำให้ตาบอดได้