อาสนว หารโบแว ฝร งเศส Cathédrale de Beauvais หร อม ช อเต มว า อาสนว หารน กบ ญเปโตรแห งโบแว Cathédrale Saint Pierre de Be

อาสนวิหารโบแว (ฝรั่งเศส: Cathédrale de Beauvais) หรือมีชื่อเต็มว่า อาสนวิหารนักบุญเปโตรแห่งโบแว (Cathédrale Saint-Pierre de Beauvais) เป็นอาสนวิหารนิกายโรมันคาทอลิกและที่ตั้งของมุขนายกประจำ ตั้งอยู่ที่เมือง จังหวัดอวซ แคว้นโอดฟร็องส์ ประเทศฝรั่งเศส สร้างขึ้นเพื่ออุทิศแด่นักบุญเปโตร เป็นอาสนวิหารแบบกอธิกที่มีบริเวณร้องเพลงสวดที่สูงที่สุดในโลก (48.50 เมตร)

อาสนวิหารนักบุญเปโตรแห่งโบแว


49°25′57″N 2°04′53″E / 49.43250°N 2.08139°E / 49.43250; 2.08139
ที่ตั้ง	จังหวัดอวซ
ประเทศ	ประเทศฝรั่งเศส
นิกาย	โรมันคาทอลิก
เว็บไซต์	http://www.cathedrale-beauvais.fr
สถานะ	อาสนวิหาร
ประเภทสถาปัตย์	กางเขน
รูปแบบสถาปัตย์	กอธิก
แล้วเสร็จ	ค.ศ. 1600 (หยุดการก่อสร้าง)
ความสูงอาคาร	สูง 67.2 เมตร (220 ฟุต) (วัดจากด้านนอก)
ขนาดอื่น ๆ	ยาว 72.50 เมตร (237.9 ฟุต) กว้าง 30.65 เมตร (100.6 ฟุต)
อนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ (ค.ศ. 1840)

อาสนวิหารแห่งนี้ได้รับการขนานนามว่าเป็นสถานที่แบบสถาปัตยกรรมกอทิกแห่งหนึ่งที่แสดงถึงความสำเร็จสูงสุดและความกล้าหาญทางสถาปัตยกรรม โดยตัวอาคารมีเพียงแขนกางเขน (คริสต์ศตวรรษที่ 16) และบริเวณร้องเพลงสวด พร้อมทั้งมุขโค้งและชาเปลจำนวน 7 หลัง (คริสต์ศตวรรษที่ 13) ซึ่งสามารถเข้าถึงได้จากทางจรมุข นอกจากนี้ยังพบโบสถ์เล็กแบบสถาปัตยกรรมโรมาเนสก์สร้างราวคริสต์ศตวรรษที่ 10 เรียกว่า "บาเซิฟวร์" (Basse Œuvre) ซึ่งปัจจุบันได้รับการบูรณะจนอยู่ในสภาพดีตั้งอยู่บริเวณที่จะเป็นที่ตั้งของบริเวณกลางโบสถ์อีกด้วย

อาสนวิหารโบแวได้ขึ้นทะเบียนเป็นอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์เมื่อปี ค.ศ. 1840

ประวัติ

แผนผังอาสนวิหาร บริเวณที่มีสีอ่อนคือ บริเวณกลางโบสถ์ (ไม่ได้สร้าง)

งานก่อสร้างเริ่มในปี ค.ศ. 1225 ภายใต้การดูแลของมุขนายก เริ่มทันทีในภายหลังจากเพลิงไหม้หลังคาของบาซิลิกาหลังเก่าซึ่งทำด้วยไม้เป็นครั้งที่สาม ซึ่งเพิ่งจะทำการบูรณะแท่นบูชาจากไฟไหม้ครั้งก่อนเมื่อสามปีที่แล้วหมาด ๆ ในปี ค.ศ. 1272 การก่อสร้างบริเวณร้องเพลงสวดก็แล้วเสร็จเป็นอย่างแรก โดยแบ่งการก่อสร้างเป็นสองช่วง โดยมีช่วงปี ค.ศ. 1232-ค.ศ. 1238 คั่นกลางเนื่องจากประสบปัญหาด้านเงินทุนกับพระเจ้าหลุยส์ที่ 9 แห่งฝรั่งเศส

การก่อสร้างในสองช่วงนั้นมีความแตกต่างกันอย่างเล็กน้อย โดยในสมัยของมุขนายก ได้มีการเพิ่มความสูงขึ้นไปอีกถึง 4.9 เมตร เพื่อสร้างอาสนวิหารที่มีเพดานโค้งที่สูงที่สุดในยุโรป ซึ่งในที่สุดเพดานโค้งมีความสูงรวมทั้งสิ้น 48 เมตร ซึ่งมากกว่าอาสนวิหารแม่พระแห่งอาเมียงซึ่งกำลังก่อสร้างอยู่ในขณะนั้น ซึ่งมีความสูงของบริเวณกลางโบสถ์เพียง 42 เมตร

ต่อมาในปี ค.ศ. 1284 การก่อสร้างได้หยุดชะงักลงเนื่องจากเพดานโค้งเหนือบริเวณร้องเพลงสวดที่เพิ่งเสร็จใหม่บางส่วนได้ถล่มลงมา การถล่มครั้งนั้นได้สร้างความกระทบกระเทือนให้กับสถาปนิกและวิศวกรชาวฝรั่งเศสที่เชี่ยวชาญด้านกอทิกเป็นอย่างมาก สตีเฟน เมอร์รีย์ นักประวัติศาสตร์ยังได้กล่าวว่าการถล่มครั้งนั้นยังเป็น "การนำพาให้เข้าสู่ยุคของสิ่งปลูกสร้างที่มีขนาดเล็กลง ซึ่งเกี่ยวพันกันกับการลดลงของประชากร สงครามร้อยปี ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 13"

แต่อย่างไรก็ตาม แผนการสร้างในแบบเดิมยังคงไม่เปลี่ยนแปลง และดำเนินต่อไป ในที่สุดบริเวณร้องเพลงสวดก็ถูกสร้างใหม่ที่ความสูงเท่าเดิม แต่เพิ่มเสาบริเวณชาเปลดาวกระจายและบริเวณร้องเพลงสวด เปลี่ยนเพดานโค้งจากสี่เป็นหกแฉก ส่วนบริเวณกลางโบสถ์สร้างขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1500 ถึง ค.ศ. 1548 และต่อมาในปี ค.ศ. 1573 จากความทะเยอทะยานที่จะสร้างหอคอยกลางที่มีความสูงถึง 153 เมตร ได้ถล่มลงในที่สุดเป็นเหตุให้ต้องหยุดการก่อสร้างอีกคราหนึ่ง ซึ่งหอคอยนั้นหากไม่ได้ถล่มลงจะทำให้อาสนวิหารแห่งนี้เป็นอาสนวิหารที่สูงที่สุดในโลกเป็นอันดับสองในเวลานั้น (รองจากโบสถ์เซ็นต์โอลาฟแห่งทาลลินน์) จากนั้นต่อมา มีการเปลี่ยนแปลงทางโครงสร้างอย่างเล็กน้อยเท่านั้นเนื่องจากต้องใช้งบประมาณจำนวนมากในการสร้างบริเวณกลางโบสถ์

บริเวณร้องเพลงสวดของอาสนวิหารโบแวได้รับคำชมจากเออแฌน วียอแล-เลอ-ดุกว่าเปรียบเสมือน "อาสนวิหารพาเธนอนแห่งสถาปัตยกรรมกอทิกแบบฝรั่งเศส"

ขนาด

ความยาวรวมทั้งสิ้น (วัดจากบริเวณร้องเพลงสวดถึงบริเวณหน้าบันทิศตะวันตก) 72.50 เมตร (เกือบเท่าความยาวของซึ่งยาว 76 เมตร)
แขนกางเขนยาว 58.60 เมตร (วัดจากด้านใน)
บริเวณร้องเพลงสวดยาว 47 เมตร (เทียบกับของอาสนวิหารอาเมียง ที่ความยาว 64 เมตร)
ความสูงด้านนอกของอาสนวิหาร 67.20 เมตร (เทียบกับหอคู่ของอาสนวิหารแม่พระแห่งปารีส ที่สูง 69 เมตร)
บริเวณหน้าบันทิศใต้สูง 64.40 เมตร
ความสูงของบริเวณร้องเพลงสวดถึง 48.50 เมตร ได้ทำสถิติของอาสนวิหารแบบสถาปัตยกรรมกอทิก (อาสนวิหารอาเมียง 42.3 เมตร, อาสนวิหารแม็ส 41.41 เมตร, 41 เมตร, อาสนวิหารแร็งส์ 38 เมตร และอาสนวิหารบูร์ฌ 37.50 เมตร)
หน้าต่างกุหลาบทั้งสองฝั่ง (ทิศเหนือและใต้) มีเส้นผ่านศูนย์กลางขนาด 11 เมตร (อาสนวิหารแม่พระแห่งปารีส มีขนาด 13.10 เมตร)
บริเวณกลางโบสถ์และบริเวณร้องเพลงสวดแบ่งเป็น 3 ระดับชั้น :
- ซุ้มทางเดินสูง 21.20 เมตร
- ระเบียงแนบสูง 4 เมตร
- หน้าต่างสูง 17 เมตร
ความสูงของหอระฆังในอดีต 151.60 เมตร
ความกว้างของทางเดินกลาง 16 เมตร (เกือบเท่าอาสนวิหารชาทร์ (16.40 เมตร))

ระเบียงภาพ

อาสนวิหารมองจากด้านนอก
หน้าบันทางเข้าฝั่งทิศใต้
แผนผังของอาสนวิหาร ฝีมือของเออแฌน วียอแล-เลอ-ดุก (สร้างเสร็จแค่บริเวณแขนกางเขนและบริเวณร้องเพลงสวด)
แผนผังบริเวณร้องเพลงสวด
เพดานโค้งเหนือบริเวณร้องเพลงสวด
แสงสะท้อนจากกระจกสีภายในอาสนวิหาร
ระเบียงคด
ภาพวาดแสดงครีบยันลอยแบบตัดขวาง
ภาพวาดองค์ประกอบตกแต่งของอาสนวิหาร

อ้างอิง

http://www.culture.gouv.fr/public/mistral/merimee_fr?ACTION=CHERCHER&FIELD_1=REF&VALUE_1=PA00115710 กระทรวงวัฒนธรรมแห่งฝรั่งเศส
A formerly often-quoted date of 1247 was based on an error made by an early historian of Beauvais. (Murray 1980:533 note 5)
William of Grez was the first bishop to be buried in the axial Lady Chapel, 1267.
Cruickshank, Dan, บ.ก. (1996). Sir Banister Fletcher's A History of Architecture (20th ed.). Architectural Press. p. 436. ISBN .

[1] ttp://www.culture.gouv.fr/public/mistral/merimee_fr?ACTION=CHERCHER&FIELD_1=REF&VALUE_1=PA00115710 กระทรวงวัฒนธรรมแห่งฝรั่งเศส

[2] A formerly often-quoted date of 1247 was based on an error made by an early historian of Beauvais. (Murray 1980:533 note 5)

[3] William of Grez was the first bishop to be buried in the axial Lady Chapel, 1267.

[fletcher1-4] Cruickshank, Dan, บ.ก. (1996). Sir Banister Fletcher's A History of Architecture (20th ed.). Architectural Press. p. 436. ISBN .