ป จจ บ น ค อเวลาท เหต การณ เป นท ร บร โดยตรงและเป นคร งแรก ต างจากการระล กได ร บร มากกว าหน งคร ง หร อ การคาดหว ง การคาด

ปัจจุบัน คือเวลาที่เหตุการณ์เป็นที่รับรู้โดยตรงและเป็นครั้งแรก ต่างจากการระลึกได้ (รับรู้มากกว่าหนึ่งครั้ง) หรือ การคาดหวัง (การคาดการณ์, สมมุติฐาน, ความไม่แน่นอน) ปัจจุบันเป็นช่วงเวลาระหว่างอดีตและอนาคต และอาจแปรเปลี่ยนไปจากชั่วขณะ ไปจนถึงหนึ่งวัน หรือนานกว่านั้น ในการหาอายุจากคาร์บอนกัมมันตรังสี "ปัจจุบัน" ระบุด้วย

ปัจจุบัน บางครั้งแทนด้วยระนาบหนึ่งในปริภูมิ-เวลา เรียกง่าย ๆ ว่า "ขณะนี้" (now) แม้ว่าฟิสิกส์สมัยใหม่สาธิตว่าผู้สังเกตการณ์ไม่สามารถกำหนดระนาบเกินราบหนึ่งให้เด่นชัดในการเคลื่อนที่แบบสัมพัทธ์ได้ ปัจจุบันอาจถือว่าเป็นระยะเวลาชนิดหนึ่ง

อ้างอิง

Hegeler, E. C., & Carus, P. (1890). The Monist. La Salle, Ill. [etc.]: Published by Open Court for the Hegeler Institute. page 443.
Sattig, T. (2006). The language and reality of time. Oxford: Clarendon Press. Page 37.
James, W. (1893). The principles of psychology. New York: H. Holt and Company. Page 609.
Hodder, A. (1901). The adversaries of the sceptic; or, The specious present, a new inquiry into human knowledge. Chapter II, The Specious Present. London: S. Sonnenschein &. Pages 36 - 56.

[1] Hegeler, E. C., & Carus, P. (1890). The Monist. La Salle, Ill. [etc.]: Published by Open Court for the Hegeler Institute. page 443.

[2] Sattig, T. (2006). The language and reality of time. Oxford: Clarendon Press. Page 37.

[JamesW-3] James, W. (1893). The principles of psychology. New York: H. Holt and Company. Page 609.

[4] Hodder, A. (1901). The adversaries of the sceptic; or, The specious present, a new inquiry into human knowledge. Chapter II, The Specious Present. London: S. Sonnenschein &. Pages 36 - 56.