ฆาฏตะว นตก อ งกฤษ Western Ghats ฮ นด पश च म घ ट เป นเท อกเขาท พาดขนานไปก บชายฝ งท ศตะว นตกของคาบสม ทรอ นเด ย โดยอย ในประ

ฆาฏตะวันตก (อังกฤษ: Western Ghats; ฮินดี: पश्चिमी घाट) เป็นเทือกเขาที่พาดขนานไปกับชายฝั่งทิศตะวันตกของคาบสมุทรอินเดีย โดยอยู่ในประเทศอินเดียโดยทั้งหมด ได้รับการบรรจุอยู่ในมรดกโลกของยูเนสโก และเป็นหนึ่งในแปด "พื้นที่ที่มีความหลากหลายทางชีวภาพสูงที่สุด" ของโลก บางครั้งเรียกผาใหญ่แห่งอินเดีย เทือกเขาพาดผ่านจากเหนือไปใต้ควบคู่ไปกับขอบปลายทางตะวันตกของที่ราบสูงเดกกัน และแยกจากที่ราบสูงโดยที่ราบชายขอบแคบ ๆ เรียกว่า และเรียบไปกับทะเลอาหรับ ยังเป็นที่ตั้งของอุทยานแห่งชาติ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า และป่าสงวน 39 แห่ง ที่บรรจุอยู่ในรายชื่อมรดกโลก โดยมี 21 แห่งในรัฐเกรละ, 10 แห่งในรัฐกรณาฏกะ, 5 แห่งในรัฐทมิฬนาฑู และ 4 แห่งในรัฐมหาราษฏระ

ฆาฏตะวันตก
Sahyadri
เทือกเขาฆาฏตะวันตก มองจากเมือง รัฐทมิฬนาฑู
จุดสูงสุด
ยอด	, รัฐเกรละ ()
ความสูง เหนือระดับน้ำทะเล	2,695 เมตร (8,842 ฟุต)
พิกัด	10°10′N 77°04′E / 10.167°N 77.067°E / 10.167; 77.067
ข้อมูลเชิงขนาด
ยาว	1,600 กม. (994 ไมล์) เหนือ–ใต้
กว้าง	100 กม. (62 ไมล์) ตะวันออก–ตะวันตก
พื้นที่	Invalid unit
ข้อมูลทางภูมิศาสตร์
ประเทศ	อินเดีย
รัฐ	List รัฐคุชราต รัฐมหาราษฏระ รัฐกัว รัฐกรณาฏกะ รัฐเกรละ รัฐทมิฬนาฑู
ภาค	และ
เมือง	List มุมไบ สุรัต ปูเน Coimbatore Kolhapur โกชิ ติรุวนันตปุรัม มังคาลอร์ Belgaum โคชิโคด Hubli
ชีวนิเวศ
ข้อมูลทางธรณีวิทยา
อายุหิน
ประเภทหิน	หินบะซอลต์, ศิลาแลง และ หินปูน

แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
(เกณฑ์พิจารณา)	Natural: ix, x
อ้างอิง	1342
ขึ้นทะเบียน	2012 (สมัยที่ 36)
พื้นที่	795,315 ha

เทือกเขาเริ่มต้นใกล้เมืองในรัฐคุชราตทางใต้ของแม่น้ำตาปตีและมีความยาวราว 1,600 km (990 mi) โดยพาดผ่านรัฐมหาราษฏระ รัฐกัว รัฐกรณาฏกะ รัฐเกรละ และรัฐทมิฬนาฑู สิ้นสุดที่ที่ใกล้ปลายทางใต้ของอินเดีย เทือกเขาเหล่านี้ครอบคลุมพื้นที่ 160,000 km² (62,000 sq mi) และมีพื้นที่รองรับน้ำของธารน้ำเป็นเกือบร้อยละ 40 ของอินเดีย ฆาฏตะวันตกยังช่วยสกัดกั้นให้เข้าถึงที่ราบสูงเดกกันได้ ความสูงโดยเฉลี่ยคือ 1,200 m (3,900 ft)

อ้างอิง

"Biodiversity hotspots for conservation priorities". Nature. 403. สืบค้นเมื่อ 16 Nov 2013.
. . 2 July 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-01-31. สืบค้นเมื่อ 2 July 2012.
Migon, Piotr (12 May 2010). Geomorphological Landscapes of the World. Springer. p. 257. ISBN .
"Western Ghats". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 3 January 2013.
Lewis, Clara (3 July 2012). . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-07. สืบค้นเมื่อ 21 February 2013.
Vijayan, V.S. (PDF). Ashoka Trust for Research in Ecology and the Environment (ATREE). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 11 พฤษภาคม 2013. สืบค้นเมื่อ 21 มิถุนายน 2007. {{}}: Cite journal ต้องการ |journal= ((help))
. Asia-Pacific Mountain Network. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 August 2007. สืบค้นเมื่อ 19 March 2007.

[1] "Biodiversity hotspots for conservation priorities". Nature. 403. สืบค้นเมื่อ 16 Nov 2013.

[2] . . 2 July 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-01-31. สืบค้นเมื่อ 2 July 2012.

[3] Migon, Piotr (12 May 2010). Geomorphological Landscapes of the World. Springer. p. 257. ISBN .

[4] "Western Ghats". UNESCO. สืบค้นเมื่อ 3 January 2013.

[5] Lewis, Clara (3 July 2012). . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-07. สืบค้นเมื่อ 21 February 2013.

[6] Vijayan, V.S. (PDF). Ashoka Trust for Research in Ecology and the Environment (ATREE). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 11 พฤษภาคม 2013. สืบค้นเมื่อ 21 มิถุนายน 2007. {{}}: Cite journal ต้องการ |journal= ((help))

[APMN-7] . Asia-Pacific Mountain Network. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 August 2007. สืบค้นเมื่อ 19 March 2007.