เตตราโอดอน ช วงเวลาท ม ช ว ตอย กลางย คไมโอซ นถ งป จจ บ นปลาป กเป าเอ มบ T mbu พบในน ำจ ดทว ปแอฟร กา ซ งเป นชน ดท ใหญ ท ส

เตตราโอดอน ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: กลางยุคไมโอซีนถึงปัจจุบัน

ปลาปักเป้าเอ็มบู (T. mbu) พบในน้ำจืด ทวีปแอฟริกา ซึ่งเป็นชนิดที่ใหญ่ที่สุดในสกุลนี้
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร:	Animalia
ไฟลัม:	Chordata
ไฟลัมย่อย:	Vertebrata
ชั้น:	Actinopterygii
อันดับ:	Tetraodontiformes
วงศ์:	Tetraodontidae
สกุล:	Tetraodon Linnaeus, 1758
ชนิด
ดูในเนื้อหา
ชื่อพ้อง
Dichotomycter Troschel, 1856 Monotrete Troschel, 1856 Monotreta Troschel, 1856

สกุลเตตราโอดอน เป็นสกุลของปลากระดูกแข็งในอันดับปลาปักเป้า จัดอยู่ในวงศ์ปลาปักเป้าฟันสี่ซี่ (Tetraodontidae) ใช้ชื่อสกุลว่า Tetraodon (/เต-ตรา-โอ-ดอน/)

มีรูปร่างโดยรวม ป้อมสั้น อ้วนกลม ครีบทั้งหมดสั้น ครีบหลังมีก้านครีบแขนง 12-14 ก้าน ครีบก้นมีก้านครีบแขนง 10-12 ก้าน เยื่อจมูกยื่นออกมาเป็นหลอด ปลายแยกเป็นสองแฉก ใต้ผิวหนังมีเกล็ดที่พัฒนาเป็นหนามเล็ก ๆ ซ่อนอยู่ ผิวหนังมักมีจุดสีดำแตกต่างกันไปตามแต่ชนิด เมื่อตกใจหรือต้องการป้องกันตัว สามารถพองลมให้ใหญ่ขึ้นมาได้ ในปากมีฟันที่แหลมคมใช้สำหรับขบกัดเปลือกของสัตว์น้ำ มีกระดอง ต่าง ๆ ได้ รวมถึงหอย ซึ่งเป็นอาหารหลัก

มีอุปนิสัยดุร้าย มักจะชอบกัดกินเกล็ดหรือครีบหางของปลาชนิดต่าง ๆ ที่ติดอวนของชาวประมงอยู่เสมอ ๆ นอกจากนี้แล้วยังสามารถซ่อนตัวใต้พื้นทรายเพื่ออำพรางตัวหาอาหารได้ในบางชนิด ในบางชนิดก็สามารถเปลี่ยนสีลำตัวได้ และยังสามารถเป่าน้ำจากปากเพื่อคุ้ยหาอาหารในพื้นทรายได้ด้วย ภายในตัวและอวัยวะภายในมีสารพิษที่เรียกว่า เตโตรโดท็อกซิน (Tetrodotoxin) อยู่ เมื่อรับประทานเข้าไปแล้วจะทำให้เกิดอาการแพ้อย่างรุนแรงถึงขั้นเสียชีวิตได้

โดยรวมแล้ว ปลาในสกุลนี้จะว่ายน้ำได้ช้ากว่าปลาปักเป้าในสกุลอื่น เช่น Takifugu หรือ Auriglobus เนื่องจากมีครีบที่สั้นและรูปร่างที่อ้วนกลมกว่า

พบได้ทั้งทะเล, น้ำกร่อย และน้ำจืด โดยกระจายพันธุ์ตั้งแต่ทวีปแอฟริกาจนถึงเอเชีย มีความสำคัญต่อมนุษย์ในแง่ของการเลี้ยงเป็นปลาสวยงามและใช้บริโภคในบางท้องถิ่น

ชนิด

ในปัจจุบัน ได้มีการศึกษาลงไปในระดับจีโนมจึงทำให้มีการจำแนกปลาปักเป้าในสกุลนี้ออกไปเป็นสกุลอื่น ทำให้สมาชิกที่อยู่ในสกุลนี้มีทั้งสิ้น 14 ชนิด

Tetraodon biocellatus , 1885 (ปลาปักเป้าซีลอน)
, 1959
Bleeker, 1853
Tetraodon fluviatilis , 1822 (ปลาปักเป้าเขียว)
, 1842
, 1953
Tetraodon lineatus Linnaeus, 1758 (ปลาปักเป้าฟาฮากา)
Tetraodon mbu , 1899 (ปลาปักเป้าเอ็มบู)
Tetraodon miurus , 1902 (ปลาปักป้าคองโก)
Tetraodon nigroviridis , 1822 (ปลาปักเป้าเขียวจุด)
, 1857
Dekkers, 1975
, 1926
Bleeker, 1853

อ้างอิง

Sepkoski, Jack (2002). . Bulletins of American Paleontology. 364: หน้า 560. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-23. สืบค้นเมื่อ 2008-01-08.
สมโภชน์ อัคคะทวีวัฒน์. สาระน่ารู้ ปลาน้ำจืดไทย เล่ม ๒. กรุงเทพฯ : องค์การค้าของคุรุสภา, 2547. 257 หน้า. หน้า 242. ISBN
นิตยสารอควาเรี่ยมบิส Vol.1 issue 4 ฉบับเดือนตุลาคม 2010 คอลัมน์ เปิดกรุ...ปักเป้าน้ำจืด
Kottelat, M. (2013): The Fishes of the Inland Waters of Southeast Asia: A Catalogue and Core Bibliography of the Fishes Known to Occur in Freshwaters, Mangroves and Estuaries. 2013-12-02 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน The Raffles Bulletin of Zoology, 2013, Supplement No. 27: 1–663.

แหล่งข้อมูลอื่น

ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Tetraodon ที่วิกิสปีชีส์

[1] Sepkoski, Jack (2002). . Bulletins of American Paleontology. 364: หน้า 560. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-23. สืบค้นเมื่อ 2008-01-08.

[อ้าง-2] สมโภชน์ อัคคะทวีวัฒน์. สาระน่ารู้ ปลาน้ำจืดไทย เล่ม ๒. กรุงเทพฯ : องค์การค้าของคุรุสภา, 2547. 257 หน้า. หน้า 242. ISBN

[3] นิตยสารอควาเรี่ยมบิส Vol.1 issue 4 ฉบับเดือนตุลาคม 2010 คอลัมน์ เปิดกรุ...ปักเป้าน้ำจืด

[4] Kottelat, M. (2013): The Fishes of the Inland Waters of Southeast Asia: A Catalogue and Core Bibliography of the Fishes Known to Occur in Freshwaters, Mangroves and Estuaries. 2013-12-02 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน The Raffles Bulletin of Zoology, 2013, Supplement No. 27: 1–663.