Seri Bahlol

ซะรีบะฮ์ลุล (อูรดู: سری بہلول, อักษรโรมัน: Seri Bahlol, Sahr-i Bahlol หรือ Sahri Bahlol) เป็นแหล่งโบราณคดีและเมือง ตั้งอยู่ใกล้กับแหล่งโบราณคดีทัขทีบะฮี ประเทศปากีสถาน ห่างไป 70 กิโลเมตรจากเปศวาร์ เมืองหลวงของแคว้น

ซะรีบะฮ์ลุล

แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
โบราณวัตถุที่ได้จากขุดค้นทางโบราณคดีที่ซะรีบะฮ์ลุลในปี 1911-1912
ที่ตั้ง	แคว้นไคเบอร์ ประเทศปากีสถาน
บางส่วน	ซากพุทธศาสนสถานที่ทัขทีบะฮี และซากนครซะรีบะฮ์ลุลซึ่งอยู่เคียงกัน
(เกณฑ์พิจารณา)	วัฒนธรรม: (iv)
อ้างอิง	140-002
ขึ้นทะเบียน	1980 (สมัยที่ 4)
พิกัด	34°15′19.71″N 71°57′02.48″E / 34.2554750°N 71.9506889°E / 34.2554750; 71.9506889
ที่ตั้งซะรีบะฮ์ลุล ในประเทศปากีสถาน แสดงแผนที่ประเทศปากีสถาน ซะรีบะฮ์ลุล (คันธาระ) แสดงแผนที่คันธาระ ซะรีบะฮ์ลุล (เอเชียใต้) แสดงแผนที่เอเชียใต้

ประวัติศาสตร์

ซะรีบะฮ์ลุลเป็นเมืองโบราณที่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโกในปี 1980 ซากในซะรีบะฮ์ลุลเป็นซากของเมืองในป้อมปราการขนาดเล็กที่สร้างขึ้นในยุคกุษาณ การอนุรักษ์แหล่งโบราณคดีที่นี่เริ่มต้นโดย

โบราณวัตถุที่พบในซะรีบะฮ์ลุล เช่น พระพุทธรูป ตลอดจนโบราณวัตถุอื่น ๆ เช่น รูปสลัก เหรียญกษาปณ์ เครื่องมือเครื่องใข้ และอัญมณี สามารถพบๆด้ทั่วไป คนในพื้นที่ได้ทำการลักลอบขุดค้นโบราณวัตถุต่าง ๆ และสร้างความเสียหายให้กับแหล่งโบราณสถานในเมือง รวมถึงยังมีพ่อค้าโบราณวัตถุคนท้องถิ่นที่หลอกลวงให้ชาวบ้านมีส่วนร่วมในการขุดค้นอย่างผิดกฏหมาย การอนุรักษ์ต่าง ๆ จึงต้องอาศัยความร่วมมือจากรัฐบาลทั้งระดับประเทศและจากนานาชาติ

ชื่อ "Seri Bahlol" มีผู้บรรยายไว้อยู่หลายรูปแบบ คนท้องถิ่นระบุว่สมาจากคำภาษาฮินดีสองคำ คือ "Sheri" (ศรี) ซึ่งเป็นคำนำหน้านามบุคคลที่ให้ความเคารพ และ "Bahlol" เป็นชื่อของผู้นำการเมืองและศาสนาในพื้นที่นี้ในอดีต หมู่บ้านซะรีบะฮ์ลุลล้อมรอบด้วยซากของกำแพงที่สร้างขึ้นในสมัยปกครองของกุษาณ กำแพงดังกล่าวถูกทำลายไปหลายจุด กระนั้นยังคงสามารถเห็นได้ในหลายจุดเช่นกัน คนท้องถิ่นส่วนมากในหมู่บ้านประกอบอาชีพเกษตรกรรมและปศุสัตว์

ระเบียงภาพ

• เกษตรกรในหมู่บ้านซะรีบะฮ์ลุลในปัจจุบัน
• หมู่บ้านซะรีบะฮ์ลุลในปัจจุบัน
• พระโพธิสัตว์ปางสมาธิ สลักจากหิน ค้นพบที่ซะรีบะฮ์ลุล ปัจจุบันจัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ปัฏณะ
• หินแกะสลักแสดงภาพพิธีอุปสมบทของพระนันทเถระ ค้นพบที่ซะรีบะฮ์ลุล ปัจจุบันจัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์อินเดีย โกลกาตา
• พระพุทธรูปปางแสดงเทศนา ค้นพบที่ซะรีบะฮ์ลุล ปัจจุบันจัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์อินเดีย โกลกาตา
• เศียรพระโพธิสัตว์ ค้นพบที่ซะรีบะฮ์ลุล ปัจจุบันจัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะแซนดีเอโก
• ประติมากรรมรูปพระโพธิสัตว์ ค้นพบที่ซะรีบะฮ์ลุล ปัจจุบันจัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์เดอะเม็ต นครนิวยอร์ก
• พระโพธิสัตว์ประทับยืน ค้นพบที่ซะรีบะฮ์ลุล ปัจจุบันจัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์อินเดีย โกลกาตา
• พระพุทธรูปที่ค้นพบที่ซะรีบะฮ์ลุล
• พระพุทธรูปประทับนั่ง ขนาบด้วยศาสนบุคคลสองคน (Buddha Triads) ค้นพบที่ซะรีบะฮ์ลุล ปัจจุบันจัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์เปศวาร์
• พระพุทธรูปปางประทับนั่ง ค้นพบที่ซะรีบะฮ์ลุลในการขุดค้นปี 1911-1912
• “พระใหญ่” ที่ค้นพบที่ซะรีบะฮ์ลุล ในการขุดค้นปี 1909
• พระพุทธรูปที่ค้นพบที่ซะรีบะฮ์ลุล ปัจจุบันจัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์เปศวาร์
• พระพุทธรูปโลหะสัมฤทธิ์ ค้นพบที่ซะรีบะฮ์ลุล ปัจจุบันจัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์บริติช ลอนดอน

อ้างอิง

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ซะรีบะฮ์ลุล

1. "Buddhist Ruins of Takht-i-Bahi and Neighbouring City Remains at Sahr-i-Bahlol". Unesco. สืบค้นเมื่อ 27 May 2021.
2. Katariya, Adesh (2012). The Glorious History of Kushana Empire: Kushana Gurjar History. สืบค้นเมื่อ 2 December 2017.
3. Conserving Fortified Heritage: The Proceedings of the 1st International Conference on Fortifications and World Heritage. Cambridge Scholars Publishing. 2016. ISBN . สืบค้นเมื่อ 2 December 2017.
4. Hassan Dani, Dr: The Peshawar
5. Fussman, Gérard (1974). "Documents Epigraphiques Kouchans". Bulletin de l'École française d'Extrême-Orient. 61: 54–57. doi:10.3406/befeo.1974.5193. ISSN 0336-1519. JSTOR 43732476.
6. Rhi, Juhyung. Identifying Several Visual Types of Gandharan Buddha Images. Archives of Asian Art 58 (2008) (ภาษาอังกฤษ). pp. 53–56.
7. The Classical Art Research Centre, University of Oxford (2018). Problems of Chronology in Gandhāran Art: Proceedings of the First International Workshop of the Gandhāra Connections Project, University of Oxford, 23rd-24th March, 2017. Archaeopress. p. 45, notes 28, 29.