Privy Council of the United Kingdom

สภาองคมนตรีแห่งสหราชอาณาจักร (อังกฤษ: The Privy Council of the United Kingdom) เป็นคณะที่ปรึกษาอย่างเป็นทางการของพระมหากษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักร สมาชิกสภาองคมนตรีส่วนใหญ่เป็นนักการเมืองอาวุโสที่เป็นสมาชิกปัจจุบันหรืออดีตสมาชิกของสภาสามัญหรือสภาขุนนาง

สภาองคมนตรีแห่งสหราชอาณาจักร

ตราแผ่นดินที่ถูกใช้โดยตั้งแต่ พฤษภาคม 2024
ก่อตั้ง	1 มกราคม ค.ศ. 1801 (1801-01-01)
สถานะตามกฎหมาย	คณะที่ปรึกษา
พระมหากษัตริย์	พระเจ้าชาลส์ที่ 3 (สภาองคมนตรีแห่งพระมหากษัตริย์)
พนักงาน

ประวัติศาสตร์

สภาองคมนตรีแห่งสหราชอาณาจักร ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 1 มกราคม 1801 มีวิวัฒนาการมาจาก สภาองคมนตรีอังกฤษ และ เหตุการณ์สำคัญในการจัดตั้งสภาองคมนตรีสมัยใหม่มีดังนี้:

สภาวิททันมีฐานะเทียบเท่ากับสภาองคมนตรีอังกฤษในสมัยแองโกล-แซกซัน ในช่วงแรก ๆ ในช่วงรัชสมัยของกษัตริย์ชาวนอร์มัน หรือที่เรียกว่าทำหน้าที่ให้คำปรึกษาแก่องค์พระมหากษัตริย์ ประกอบด้วยพ่อค้า นักบวช และขุนนางชั้นสูง คณะกรรมการนี้ให้คำปรึกษาแก่องค์พระมหากษัตริย์ในเรื่องกฎหมาย การบริหาร และความยุติธรรม ศาลยุติธรรมเข้ามาดำเนินการด้านความยุติธรรม ในขณะที่สภากลายเป็นสภานิติบัญญัติสูงสุดของราชอาณาจักร อย่างไรก็ตาม สภายังคงมีอำนาจในการรับฟังข้อพิพาททางกฎหมาย ทั้งในการไต่สวนหรืออุทธรณ์

อ้างอิง

1. "Privy Council: Orders Approved and Business Transacted at the Privy Council, Held by the King at Buckingham Palace on 30th May 2024" (PDF). Privy Council Office. 2024-05-30.
2. Torrance 2023, p. 7
3. Dicey, pp. 6–7.
4. Dicey, p. 24.
5. Dicey, pp. 12–14.

บรรณานุกรม

• Blackstone, W. (1838). Commentaries on the Laws of England. New York: W.E. Dean.
• Brazier, R. (1997). Ministers of the Crown. Oxford University Press. ISBN .
• (1854). The British Commonwealth, Or, A Commentary on the Institutions and Principles of British Government. London: Longman, Brown, Green, and Longmans. p. 389. privy council reappointed demise.
• (2002). "The Abolition or Retention of the Privy Council as the Final Court of Appeal for New Zealand: Conflict Between National Identity and Legal Pragmatism". New Zealand Universities Law Review. 20. doi:10.2139/ssrn.420373. S2CID 150529602.
• —— (2008). "Peerage Privileges since the House of Lords Act 1999". Selected Works of Noel Cox. Berkeley Electronic Press. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 March 2009. สืบค้นเมื่อ 29 August 2008.
• Dicey, A. (1887). The Privy Council: the Arnold prize essay, 1860. London.
• Elton, Geoffrey Rudolph (1953). The Tudor Revolution in Government: Administrative Changes in the Reign of Henry VIII. Cambridge University Press. doi:10.1017/CBO9780511561115. ISBN .
• Gay, O.; Rees, Aa. (2005). "The Privy Council" (PDF). House of Commons Library Standard Note. SN/PC/2708. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 15 June 2010. สืบค้นเมื่อ 13 May 2010.
• Goodnow, F. (1897). Comparative Administrative Law: an Analysis of the Administrative Systems, National and Local, of the United States, England, France and Germany. New York: G.P. Putnam's Sons. ISBN .
• Hayter, P. (2007). Companion to the Standing Orders and guide to the Proceedings of the House of Lords (21st ed.). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 November 2008.
• Iwi, E. (1937). "A Plea for an Imperial Privy Council and Judicial Committee". Transactions of the Grotius Society. Transactions of the Grotius Society, Vol. 23. 23: 127–146. JSTOR 742946.
• Maitland, F. (1911). The constitutional history of England: a course of lectures. Cambridge.
• Pulman, Michael (1971). The Elizabethan Privy Council in the Fifteen Seventies. University of California Press.
• Rogers, David (2015). By Royal Appointment : Tales from the Privy Council—the unknown arm of Government. London: Biteback Publishing.
• (2023). The Privy Council: history, functions and membership. London: . สืบค้นเมื่อ 25 September 2023.
• Warshaw, S. (1996). Powersharing: White House—Cabinet relations in the modern presidency. Albany, N.Y.: State University of New York Press. ISBN .