Prince du Sang

เจ้าชายสืบสายพระโลหิต (อังกฤษ: Prince du Sang หรือ Prince of the Blood) คือผู้ที่เป็นผู้สืบเชื้อสายที่ถูกต้องตามกฎหมายโดยตรงจากประมุขของประเทศ ในฝรั่งเศสตำแหน่ง “เจ้าชายสืบสายพระโลหิต” เป็นบรรดาศักดิ์สูงสุดในราชสำนักรองจากพระราชนิกุลที่ใกล้ชิดที่สุดของพระมหากษัตริย์ในสมัย “อองเซียง เรฌีม” และในสมัยราชวงศ์บูร์บงฟื้นฟู ตำแหน่ง “เจ้าชายสืบสายพระโลหิต” หรือ “เจ้าหญิงสืบสายพระโลหิต” เป็นตำแหน่งที่ใช้กับสมาชิกที่ถูกต้องตามกฎหมายของประมุขที่กำลังครองราชย์ ในยุโรปบางประเทศโดยเฉพาะในราชอาณาจักรฝรั่งเศสบรรดาศักดิ์นี้เป็นตำแหน่งเฉพาะตัวและใช้อย่างจำกัดกว่าบรรดาศักดิ์อื่นๆ

“เจ้าชายสืบสายพระโลหิต” หลุยส์ที่ 2 ดยุคแห่งออร์เลอองส์

บรรดาศักดิ์

ตำแหน่ง “เจ้าชายสืบสายพระโลหิต” จำกัดใช้เฉพาะแต่ผู้ที่เป็น (Patrilineality) ผู้ที่ถือตำแหน่งนี้มักจะใช้ตำแหน่งนี้เป็นตำแหน่งเอก แต่บางครั้งก็อาจจะใช้ตำแหน่งอื่นที่เฉพาะเจาะจงกว่าตำแหน่งนี้ก็ได้

มองซิเออร์พรินซ์

“มองซิเออร์พรินซ์” เป็นบรรดาศักดิ์สำหรับ “เจ้าชายสืบสายพระโลหิตชั้นเอก” (ฝรั่งเศส: Premier prince du sang) ที่มักเป็นบรรดาศักดิ์ที่ถือโดยผู้มีอาวุโสสูงสุด (บุตรคนโต) ของราชวงศ์ผู้ที่มิใช่พระอนุชา, พระราชโอรส หรือพระราชนัดดาของพระมหากษัตริย์ฝรั่งเศส หรือของ (ผู้ที่ถือตำแหน่งนี้เป็นเชื้อพระวงศ์ (ฝรั่งเศส: famille du roi)) ที่เป็นตำแหน่งที่เหนือกว่า “เจ้าชายสืบสายพระโลหิต” แต่พระโอรสองค์โตของพระราชโอรสองค์รองของพระมหากษัตริย์หรือของโดแฟงสามารถถือตำแหน่งนี้ได้ คือเป็นตำแหน่งสำหรับผู้ที่มิได้เป็นพระราชโอรสหรือพระราชธิดาของพระมหากษัตริย์ (ฝรั่งเศส: petit-fils de France) การใช้บรรดาศักดิ์ “เจ้าชายชั้นเอก” มิได้จำกัดความเกี่ยวดองกับพระมหากษัตริย์ที่กำลังทรงราชย์อยู่ แต่ต้องมีคุณสมบัติเป็นเชื้อพระวงศ์ แม้ว่าอาจจะเป็นเพียงเชื้อพระวงศ์ห่างๆ ก็ตาม (เช่นในกรณีของความสัมพันธ์ระหว่างผู้สำเร็จราชการแผ่นดินฟิลลิปที่ 2 ดยุคแห่งออร์เลอองส์กับพระเจ้าหลุยส์ที่ 15) แต่ก็มีข้อยกเว้นที่เกิดขึ้นในปี ค.ศ. 1785 เมื่อยุติการเป็นตำแหน่งตลอดชีพไปเป็นตำแหน่งที่มอบให้แก่เจ้าองค์ใดที่กลายมาเป็นพระญาติที่ใกล้ชิดที่สุดของราชบัลลังก์โดยไม่ต้องเป็นเชื้อพระวงศ์ หรือ พระราชโอรสหรือพระราชธิดาของพระมหากษัตริย์ (เช่นในกรณีของ) ซึ่งตามสิทธิแล้วก็ควรจะเป็น “เจ้าชายชั้นเอก”แต่ไม่ได้รับผลประโยชน์ซึ่งตามปกติแล้วมากับตำแหน่ง

“เจ้าชายชั้นเอก” เป็นบรรดาศักดิ์ที่ประกอบด้วยอภิสิทธิ์ต่างๆ ที่รวมทั้งสิทธิในการได้รับค่าใช้จ่ายสำหรับการรักษาฐานะจากหลวง และเป็นบรรดาศักดิ์ตลอดชีพ การกำเนิดของเจ้าองค์โตที่มีสิทธิเป็น “เจ้าชายชั้นเอก” มิได้เป็นการลดฐานะของผู้ที่ถือตำแหน่งอยู่แล้ว เช่น “มองซิเออร์พรินซ์” เป็นบรรดาศักดิ์ที่ถือโดยเป็นเวลากว่าหนึ่งร้อยปี การใช้บรรดาศักดิ์ตกไปเป็นของราชวงศ์ออร์เลอองส์ในปี ค.ศ. 1709 แต่ก็แทบจะไม่ได้ใช้กัน

เจ้าชายสืบสายพระโลหิตชั้นเอก, ค.ศ. 1465-ค.ศ. 1830

ราชวงศ์วาลัวส์

• 1. ค.ศ. 1465-ค.ศ. 1498 : หลุยส์ที่ 2 ดยุคแห่งออร์เลอองส์ (ค.ศ. 1462-ค.ศ. 1515) ;
• 2. ค.ศ. 1498-ค.ศ. 1515 : ฟรองซัวส์ เคานท์แห่งอองกูเลม (ค.ศ. 1494-ค.ศ. 1547)

ราชวงศ์บูร์บอง-ลามาร์ช

• 3. ค.ศ. 1515-ค.ศ. 1525 : (ค.ศ. 1489-ค.ศ. 1525) ;
• 4. ค.ศ. 1525-ค.ศ. 1527 : ผู้ที่ควรจะเป็นเจ้าชั้นเอกแต่ถูกห้ามจากตำแหน่งเพราะเป็นกบฏ (ค.ศ. 1490-ค.ศ. 1527) ;
• 5. ค.ศ. 1527-ค.ศ. 1537 : (ค.ศ. 1489-ค.ศ. 1537) ;
• 6. ค.ศ. 1537-ค.ศ. 1562 : ต่อมาเป็นพระมหากษัตริย์แห่งนาวาร์ (ค.ศ. 1518-ค.ศ. 1562).

ราชวงศ์บูร์บอง

• 7. ค.ศ. 1562-ค.ศ. 1589 : พระเจ้าอองรีที่ 3 แห่งนาวาร์ (ค.ศ. 1553-ค.ศ. 1610) ;

ราชวงศ์บูร์บอง-คองเด

• 8. ค.ศ. 1589-ค.ศ. 1646 : (ค.ศ. 1588-ค.ศ. 1646) ;
• 9. ค.ศ. 1646-ค.ศ. 1686 : (ค.ศ. 1621-ค.ศ. 1686) ;
• 10. ค.ศ. 1686-ค.ศ. 1709 : (ค.ศ. 1643-ค.ศ. 1709).

ราชวงศ์ออร์เลอองส์

• 11. ค.ศ. 1709-ค.ศ. 1723 : ฟิลิป ชาร์ลส์แห่งออร์เลอองส์ ดยุคแห่งออร์เลอองส์ (ค.ศ. 1674-ค.ศ. 1723) มีสิทธิในการใช้บรรดาศักดิ์แต่ไม่ได้ใช้;
• 12. ค.ศ. 1723-ค.ศ. 1752 : (ค.ศ. 1703-ค.ศ. 1752) ;
• 13. ค.ศ. 1752-ค.ศ. 1785 : (ค.ศ. 1725-ค.ศ. 1785) ;
• 14. ค.ศ. 1785-ค.ศ. 1793 : หลุยส์ ฟิลิปป์ โจเซฟแห่งออร์เลอองส์ ดยุคแห่งออร์เลอองส์ (ค.ศ. 1747-ค.ศ. 1793) ;
• 15. ค.ศ. 1814-ค.ศ. 1830 : หลุยส์ ฟิลิปป์แห่งออร์เลอองส์ ดยุคแห่งออร์เลอองส์ (ค.ศ. 1773-ค.ศ. 1850) ต่อมาขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าหลุยส์-ฟิลิปป์ที่ 1 แห่งฝรั่งเศส

• หลุยส์ ฟิลิปป์ โจเซฟแห่งออร์เลอองส์ ดยุคแห่งออร์เลอองส์

มาดามพรินเซส

“มาดามพรินเซส” เป็นตำแหน่งภรรยาของ “มองซิเออร์พรินซ์” ดัชเชส/พรินเซสที่มีสิทธิในการใชบรรดาศักดิ์นี้ก็ได้แก่:

• ค.ศ. 1646-ค.ศ. 1686 : (ค.ศ. 1628-ค.ศ. 1694) หลานของคาร์ดินัลรีชลีเยอ และภรรยาของ กรองด์คองเด นอกจากนั้นก็ยังมีตำแหน่งของตนเองเป็นดัชเชสแห่งฟรอนแซ็คระหว่าง ค.ศ. 1646-ค.ศ. 1674.
• ค.ศ. 1684-ค.ศ. 1709 : (ค.ศ. 1648-ค.ศ. 1723) บุตรีของ และ ในปี ค.ศ. 1663 อันนาสมรสกับ บุตรชายและทายาทของ กรองด์คองเด อันนาเป็นมารดาของ
• ค.ศ. 1709-ค.ศ. 1723 : (ค.ศ. 1677-ค.ศ. 1749) - ภรรยาของฟิลิปที่ 2 ดยุคแห่งออร์เลอองส์
• ค.ศ. 1724-ค.ศ. 1726 : (ค.ศ. 1704–ค.ศ. 1726) - ภรรยาของ
• ค.ศ. 1743-ค.ศ. 1759 : - บุตรีของ และภรรยาของ
• ค.ศ. 1785-ค.ศ. 1793 : หลุยส์ มารี อเดเลดเดอบูร์บอง (ค.ศ. 1753-ค.ศ. 1821) ; ภรรยาของหลุยส์ ฟิลิปป์ โจเซฟแห่งออร์เลอองส์ ดยุคแห่งออร์เลอองส์ผู้ถือตำแหน่งเป็นคนสุดท้ายก่อนที่จะเกิดการปฏิวัติฝรั่งเศส

• ไม่ได้ใช้ตำแหน่งเช่นเดียวกับสามี
• หลุยส์ มารี อเดเลดเดอบูร์บอง

มองซิเออร์ดยุค

“มองซิเออร์ดยุค” เป็นบรรดาศักดิ์สำหรับบุตรชายคนโตของ เดิมได้บรรดาศักดิ์ “” แต่มาเปลี่ยนในปี ค.ศ. 1709 เมื่อคองเดสูญเสียบรรดาศักดิ์ “เจ้าชายสืบสายพระโลหิตชั้นเอก” หลังจากนั้นบรรดาศักดิ์สำหรับบุตรชายคนโตก็เปลี่ยนเป็น “ดยุคแห่งบูร์บอง” และบุตรชายคนโตของบุตรชายคนโตของ (หลาน) ก็เป็น “duc d'Enghien”

• 1. ค.ศ. 1689-ค.ศ. 1709 : (ค.ศ. 1643-ค.ศ. 1709) ;
• 2. ค.ศ. 1709-ค.ศ. 1710 : (ค.ศ. 1668-ค.ศ. 1710) ;
• 3. ค.ศ. 1710-ค.ศ. 1740 : (ค.ศ. 1692-ค.ศ. 1740) ;
• 4. ค.ศ. 1740-ค.ศ. 1818 : (ค.ศ. 1736-ค.ศ. 1818) ;
• 5. ค.ศ. 1818-ค.ศ. 1830 : (ค.ศ. 1756-ค.ศ. 1830)

• และบุตรชาย
• (หลุยส์ที่ 3 ดยุคแห่งคองเด)
• บุตรของ

มาดามดัชเชส

“มาดามดัชเชส” เป็นตำแหน่งของภรรยาของ “มองซิเออร์ดยุค” ผู้ดำรงบรรดาศักดิ์ผู้มีชื่อเสียงที่สุดคือ:

• ค.ศ. 1685-ค.ศ. 1709 : (ค.ศ. 1673-ค.ศ. 1743) พระราชธิดานอกสมรสของพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 และพระสนม หลุยส์-ฟรองซัวส์สมรสกับเมื่อเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1685 ผู้ได้รับตำแหน่งเกียรติยศว่า ดยุคแห่งบูร์บอง ที่เรียกว่า “มองซิเออร์ดยุค” หลุยส์-ฟรองซัวส์จึงได้รับการเรียกขานว่า “มาดามดัชเชส” และยังคงถือตำแหน่งแม้ว่าหลังจากที่เป็นแม่หม้ายแล้วเมื่อเป็นพรินเซสแห่งคองเด ต่อมาหลุยส์-ฟรองซัวส์ก็เป็นที่รู้จักกันในนาม มาดามดัชเชสหม้าย

“มาดามดัชเชส” คนอื่นๆ ก็ได้แก่:

• ค.ศ. 1713-ค.ศ. 1720 : (ค.ศ. 1689–ค.ศ. 1720) - ภรรยาคนแรกของ;
• ค.ศ. 1728-ค.ศ. 1741 : (ค.ศ. 1714-ค.ศ. 1741) ภรรยาคนแรกของดยุคแห่งบูร์บอง;
• ค.ศ. 1753-ค.ศ. 1760 : (ค.ศ. 1737-ค.ศ. 1760) - ภรรยาของ
• ค.ศ. 1770-ค.ศ. 1818 : (ค.ศ. 1750-ค.ศ. 1820) - ภรรยาของพรินซ์แห่งคองเดคนสุดท้าย

• มาดามดัชเชส
• มาดามดัชเชส

มองซิเออร์เคานท์

“มองซิเออร์เคานท์” เป็นตำแหน่งประมุขของสาขารองของราชวงศ์บูร์บอง, เคานท์แห่งซัวซองส์ บรรดาศักดิ์นี้ก็เช่นเดียวกันกับบรรดาศักดิ์ ที่สืบเชื้อสายมาจาก ที่เริ่มขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1566 เมื่อมอบให้กับบุตรคนที่สองของผู้ทรงเป็น พรินซ์แห่งคองเด คนแรก

พรินซ์แห่งคองเดคนแรกมีบุตรชายสามคน:

• 1. พรินซ์แห่งคองเดคนที่สอง
• 2. เคานท์แห่งซัวซองส์คนแรกและผู้ก่อตั้ง ตระกูลบูร์บอง-ซัวซองส์
• 3. ผู้เป็นคนแรก แต่บรรดาศักดิ์ว่างลงหลังจากที่ฟรองซัวส์เสียชีวิตโดยไม่มีทายาทในปี ค.ศ. 1614 และมารื้อฟื้นขึ้นใหม่ในปี ค.ศ. 1629 สำหรับพระโอรสองค์ที่สองของ

• เคานท์แห่งซัวซองส์
• หรือที่เรียกว่า มาดามเคานเทส ในราชสำนัก

เคานท์แห่งซัวซองส์คนที่สองเสียชีวิตโดยไม่มีทายาท บรรดาศักดิ์จึงตกไปเป็นของน้องสาวคนรอง มารี เดอ บูร์บอง-คองเด ภรรยาของแห่งราชวงศ์ซาวอย มารีจึงเป็นที่รู้จักกันว่า มาดามเคานเทสแห่งซัวซองส์ เมื่อมารีเสียชีวิตตำแหน่งก็ตกไปเป็นของบุตรชายคนที่สอง โจเซฟ-เอมมานูเอล พรินซ์แห่งซาวอย-คาริยอง (ค.ศ. 1631-ค.ศ. 1656) และต่อมาไปเป็นของบุตรชายคนที่สาม เออแฌงสมรสกับหลานของ โอลิมเปียจึงเป็นที่รู้จักกันว่า มาดามเคานเทสแห่งซัวซองส์ เช่นเดียวกับมารดาของสามี เมื่อสามีเสียชีวิตบรรดาศักดิ์ก็ตกไปเป็นของบุตรชายคนโตผู้เป็นพี่ชายของนายพลผู้มีชื่อเสียงของออสเตรียเจ้าชายยูจีนแห่งซาวอย ตำแหน่งซัวซองส์มาสิ้นสุดลงเมื่อ เออแฌง-ฌอง-ฟรองซัวส์เดอซาวอย-คาริยอง เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1734

มาดามเคานเทส

“มาดามเคานเทส” เป็นบรรดาศักดิ์ของภรรยาของ “มองซิเออร์เคานท์” ตัวอย่างผู้ถือตำแหน่งก็ได้แก่

• 1.

มาดามพรินเซสหม้าย

“มาดามพรินเซสหม้าย” (ฝรั่งเศส: Madame la Princesse Douairière) เป็นบรรดาศักดิ์ของภรรยาของ “” ที่สามีเสียชีวิตไปแล้ว ถ้ามีหลายคนก็จะเรียงลำดับด้วยหมายเลข ระหว่างปี ค.ศ. 1727 ถึงปี ค.ศ. 1732 ก็มีภรรยาหม้ายของพรินซ์แห่งคองตีถึงสามคนที่รวมทั้ง:

• (ค.ศ. 1666-ค.ศ. 1739) พระราชธิดาในพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศส และ ; มารี แอนน์เป็นภรรยาของ มารี แอนน์เป็นที่รู้จักกันในตำแหน่ง มาดามพรินเซสแห่งคองตีหม้ายที่หนึ่ง (Madame la Princesse de Conti Première Douairière) เพราะเป็นภรรยาหม้ายของพรินซ์แห่งคองตีคนแรกที่เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1685 บรรดาศักดิ์พรินซ์แห่งคองตีตกไปเป็นของน้องชายคนรองของสามี
• (ค.ศ. 1666-ค.ศ. 1732), ภรรยาของ มารี เทอเรสเป็นที่รู้จักกันในตำแหน่ง ''มาดามพรินเซสแห่งคองตีหม้ายที่สอง (Madame la Princesse de Conti Seconde Douairière) หลังจากที่สามีเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1709
• (ค.ศ. 1693-ค.ศ. 1775) ภรรยาของ บุตรชายและทายาทของ หลุยส์ เอลิซาเบธเป็นบุตรีของ มองซิเออร์ดยุค และ มาดามดัชเชส เมื่อสามีเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1727 หลุยส์ เอลิซาเบธก็เป็น มาดามพรินเซสแห่งคองตีหม้ายที่สาม (Madame la Princesse de Conti Troisième/Dernière Douairière) ตำแหน่งที่ว่านี้ไม่ใช่ตำแหน่งตามสิทธิแต่เป็นวิธีที่ทางราชสำนักใช้แยกระหว่างแม่หม้ายทั้งสามผู้ใช้ตำแหน่ง พร้อมกัน

พระราชโอรสธิดาตามกฎหมาย

พระราชโอรสธิดาที่ถูกต้องตามกฎหมายของพระมหากษัตริย์ฝรั่งเศส และของชายในราชวงศ์ใช้นามสกุลตามสาขาของตระกูลคาเปต์ที่เป็นของพระราชบิดาหรือบิดาเช่นผู้เป็นพระราชโอรสองค์โตในพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 กับพระสนม หลังจากที่ทำให้เป็นบุตรที่ถูกต้องตามกฎหมายแล้วก็จะได้รับบรรดาศักดิ์จากดินแดนที่เป็นของบิดา ส่วนบุตรีก็จะได้รับตำแหน่งเป็น มาดมัวเซลล์แห่ง X

ถ้าเป็นบุตรที่ไม่ถูกต้องตามกฎหมายก็จะใช้นามสกุลตามแต่ที่พระมหากษัตริย์จะพระราชทานซึ่งอาจจะเป็นหรือไม่เป็นราชตระกูลก็ได้ เด็กที่เป็นลูกนอกกฎหมายไม่ถือว่าเป็น เชื้อพระวงศ์ (fils de France) แต่ถ้าได้รับการเลื่อนฐานะขึ้นให้ถูกกฎหมาย พระมหากษัตริย์อาจจะพระราชทานบรรดาศักดิ์เกือบเท่าเทียมหรือเท่าเทียม เจ้าชายสืบสายพระโลหิต ก็ได้

อ้างอิง

1. Velde, François. "The French Royal Family: Titles and Customs". Heraldica.org. สืบค้นเมื่อ 2009-08-05.
2. Velde, François. "The French Royal Family: Titles and Customs". Heraldica.org. สืบค้นเมื่อ 2009-08-05.
3. Nancy Mitford, The Sun King, 1966, p.87
4. Spanheim, Ézéchiel (1973). ed. Émile Bourgeois (บ.ก.). Relation de la Cour de France. le Temps retrouvé (ภาษาฝรั่งเศส). Paris: Mercure de France. p. 70. {{}}: |editor= มีชื่อเรียกทั่วไป ((help))
5. ib. Spanheim, Ézéchiel, pp. 100-105, 323-327.