เก ง ช วงเวลาท ม ช ว ตอย สม ยไมโอซ นถ งป จจ บ นเก งธรรมดา M muntjak การจำแนกช นทางว ทยาศาสตร อาณาจ กร Animaliaไฟล ม Chor

เก้ง ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: สมัยไมโอซีนถึงปัจจุบัน

เก้งธรรมดา (M. muntjak)
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร:	Animalia
ไฟลัม:	Chordata
ชั้น:	Mammalia
อันดับ:	Artiodactyla
วงศ์:	Cervidae
วงศ์ย่อย:	Muntiacinae , 1907
เผ่า:	Muntiacini
สกุล:	Muntiacus , 1815
ชนิด
ดูในเนื้อหา

แผนที่แสดงการกระจายพันธุ์ของเก้ง
ชื่อพ้อง
Cervulus Blainville, 1816 Stylocervus Smith, 1827 Prox Ogilby, 1837 Procops Popcock, 1923

เก้ง อีเก้ง หรือ ฟาน เป็นกวางขนาดกลางและเล็กจำพวกหนึ่ง ที่อยู่ในวงศ์ย่อย Muntiacinae กระจายพันธุ์อยู่ตั้งแต่อนุทวีปอินเดีย, ประเทศจีนทางตอนใต้ไปจนถึงภูมิภาคอินโดจีน และเกาะต่าง ๆ ในฟิลิปปินส์และอินโดนีเซีย

มีรูปร่างโดยรวมคือ มีขนตามลำตัวสีน้ำตาล อาจมีสีอื่นผสมแตกต่างกันออกไปตามแต่ละชนิด เขามีขนาดเล็กกว่ากวางในสกุลอื่น ใต้ตามีต่อมน้ำตาเห็นได้ชัดเจน เป็นเส้นสีดำเป็นร่องยาว ตัวผู้เมื่อโตเต็มที่จะมีงอกออกมาจากมุมปาก หางมีขนาดสั้น เวลาตกใจจะร้องว่า "เอิ๊บ ๆ" แล้วกระโดดหนีไป จึงเป็นที่มาของชื่อในภาษาอังกฤษว่า "barking deer" ("กวางเห่า")

เก้งเป็นกวางที่หากินในสภาพภูมิประเทศได้หลากหลาย ทั้งป่าดิบ ทุ่งหญ้า และพื้นที่ที่เป็นป่าเสื่อมโทรมหรือถูกแผ้วถาง เมื่อยังเป็นวัยอ่อนจะมีจุดสีขาวกระจายอยู่ตามลำตัวเหมือนกวางในสกุล Axis

ในปัจจุบันพบประมาณ 10 ชนิด มีเพียงสกุลเดียว คือ Muntiacus ซึ่งหลายชนิดเป็นสัตว์ที่หายากและมีข้อมูลทางวิชาการอยู่ไม่มาก บางชนิดก็ใกล้จะสูญพันธุ์แล้ว

ชนิด

Muntiacus feae**เป็นชนิดที่หายากและใกล้สูญพันธุ์
Muntiacus muntjak**เป็นชนิดที่พบได้บ่อยและกว้างขวางที่สุด
Muntiacus reevesi
Muntiacus rooseveltorum**เป็นชนิดที่มีข้อมูลทางวิชาการน้อยมาก โดยยังไม่แน่ชัดว่าอาจเป็นชนิดย่อยของชนิด M. feae หรือไม่
Muntiacus truongsonensis**เป็นชนิดที่มีข้อมูลทางวิชาการน้อยมาก
Muntiacus vuquangensis**เป็นชนิดที่มีข้อมูลทางวิชาการน้อยมาก โดยเพิ่งบันทึกภาพเคลื่อนไหวได้เป็นครั้งแรกเมื่อไม่นานมานี้

อ้างอิง

บรรจบ พันธุเมธา, ศาสตราจารย์, ดอกเตอร์. ภาษาต่างประเทศในภาษาไทย. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : ภาควิชาภาษาไทยและภาษาตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 2514, หน้า 67
"เก้ง". พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒. 7 April 2014. สืบค้นเมื่อ 7 April 2014.
หนังสือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในประเทศไทยและภูมิภาคอินโดจีน (กรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2543) โดย กองทุนสัตว์ป่าโลก
Amato, G.; Egan, M.G.; Rabinowitz, A. 1999: A new species of muntjac, Muntiacus putaoensis (Artiodactyla: Cervidae) from northern Myanmar. Animal conservation, 2: 1-7. doi:10.1111/j.1469-1795.1999.tb00042.x
Rabinowitz, A.R.; Myint, T.; Khaing, S.T.; Rabinowitz, S. 1999: Description of the leaf deer (Muntiacus putaoensis), a new species of muntjac from northern Myanmar. Journal of zoology (London), 249: 427-435. doi:10.1111/j.1469-7998.1999.tb01212.x
Shilai Ma, Yingxiang Wang, & Longhui Xu (1986), Taxonomic and Phylogenetic Studies on the Genus Muntiacus. Acta Theologica Sinica, 6(3)|190-209 [www.nau.edu/~qsp/will_downs/80.pdf]
Muntiacus feae rooseveltorum

แหล่งข้อมูลอื่น

ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Muntiacus ที่วิกิสปีชีส์

[บรรจบ-1] บรรจบ พันธุเมธา, ศาสตราจารย์, ดอกเตอร์. ภาษาต่างประเทศในภาษาไทย. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : ภาควิชาภาษาไทยและภาษาตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง, 2514, หน้า 67

[2] "เก้ง". พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒. 7 April 2014. สืบค้นเมื่อ 7 April 2014.

[3] หนังสือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในประเทศไทยและภูมิภาคอินโดจีน (กรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2543) โดย กองทุนสัตว์ป่าโลก

[4] Amato, G.; Egan, M.G.; Rabinowitz, A. 1999: A new species of muntjac, Muntiacus putaoensis (Artiodactyla: Cervidae) from northern Myanmar. Animal conservation, 2: 1-7. doi:10.1111/j.1469-1795.1999.tb00042.x

[5] Rabinowitz, A.R.; Myint, T.; Khaing, S.T.; Rabinowitz, S. 1999: Description of the leaf deer (Muntiacus putaoensis), a new species of muntjac from northern Myanmar. Journal of zoology (London), 249: 427-435. doi:10.1111/j.1469-7998.1999.tb01212.x

[6] Shilai Ma, Yingxiang Wang, & Longhui Xu (1986), Taxonomic and Phylogenetic Studies on the Genus Muntiacus. Acta Theologica Sinica, 6(3)|190-209 [www.nau.edu/~qsp/will_downs/80.pdf]

[7] Muntiacus feae rooseveltorum