Kigali

คิกาลี (: Kigali, [ci.ɡɑ́.ɾi]) เป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของประเทศรวันดา ตั้งอยู่เกือบใจกลางของประเทศ เป็นเมืองศูนย์กลางเศรษฐกิจ วัฒนธรรม และการเดินทาง เป็นเมืองหลวงของประเทศใน ค.ศ. 1962 เป็นเมืองที่พักและทำงานของประธานาธิบดีแห่งรวันดา

คิกาลี
เมืองหลวง
ตามเข็มนาฬิกาจากบน: ตึกระฟ้าในคิกาลี, ชานเมืองเรเมราและสนามกีฬาอามาโฮโร, ถนนในย่านธุรกิจของคิกาลี, โบสถ์แซ็งต์-ฟามีย์
คิกาลี แสดงแผนที่ประเทศรวันดา คิกาลี แสดงแผนที่แอฟริกา
พิกัด: 1°56′38″S 30°3′34″E / 1.94389°S 30.05944°E / -1.94389; 30.05944
ประเทศ	รวันดา
ก่อตั้ง	ค.ศ. 1907
การปกครอง
• นายกเทศมนตรี
พื้นที่
• เมืองหลวง	730 ตร.กม. (280 ตร.ไมล์)
ความสูง	1,567 เมตร (5,141 ฟุต)
ประชากร  (สำมะโน ค.ศ. 2012)
• เมืองหลวง	1,132,686 คน
• ความหนาแน่น	1,552 คน/ตร.กม. (4,020 คน/ตร.ไมล์)
• เขตเมือง	859,332 คน
เขตเวลา	()
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)	(ไม่มี)
1. 2. 3.
ดัชนีการพัฒนามนุษย์ (2018)	0.632 ปานกลาง ·
เว็บไซต์	www.kigalicity.gov.rw

ภูมิอากาศ

ข้อมูลภูมิอากาศของคิกาลี ประเทศรวันดา
เดือน	ม.ค.	ก.พ.	มี.ค.	เม.ย.	พ.ค.	มิ.ย.	ก.ค.	ส.ค.	ก.ย.	ต.ค.	พ.ย.	ธ.ค.	ทั้งปี
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F)	26.9 (80.4)	27.4 (81.3)	26.9 (80.4)	26.2 (79.2)	25.9 (78.6)	26.4 (79.5)	27.1 (80.8)	28.0 (82.4)	28.2 (82.8)	27.2 (81)	26.1 (79)	26.4 (79.5)	26.89 (80.41)
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F)	15.6 (60.1)	15.8 (60.4)	15.7 (60.3)	16.1 (61)	16.2 (61.2)	15.3 (59.5)	15.0 (59)	16.0 (60.8)	16.0 (60.8)	15.9 (60.6)	15.5 (59.9)	15.6 (60.1)	15.73 (60.31)
ปริมาณฝน มม (นิ้ว)	76.9 (3.028)	91.0 (3.583)	114.2 (4.496)	154.2 (6.071)	88.1 (3.469)	18.6 (0.732)	11.4 (0.449)	31.1 (1.224)	69.6 (2.74)	105.7 (4.161)	112.7 (4.437)	77.4 (3.047)	950.9 (37.437)
วันที่มีฝนตกโดยเฉลี่ย (≥ 0.1 mm)	11	11	15	18	13	2	1	4	10	17	17	14	133
แหล่งที่มา: องค์การอุตุนิยมวิทยาโลก

ประชากร

มัสยิดสีเขียวที่ญามิรัมโบ (Nyamirambo)

จากสำมะโนรวันดา ค.ศ. 2012 เมืองคิกาลีมีประชากร 1,132,686 คน โดยอาศัยอยู่ในเมือง 859,332 คน มีความหนาแน่นประชากรอยู่ที่ 1,552 คนต่อตารางกิโลเมตร (4,020 คนต่อตารางไมล์) ตอนเป็นเอกราชใน ค.ศ. 1962 คิกาลีมีประชากร 6,000 คน ส่วนใหญ่มีส่วนเกี่ยวข้องกับถิ่นที่อยู่อาณานิคมของเบลเยียม หลังมีสถานะเป็นเมืองหลวง ประชากรในเมืองจึงเพิ่มขึ้น ถึงแม้ว่ามันยังคงเป็นเมืองเล็กจนถึงคริสต์ทศวรรษ 1970 เนื่องจากนโยบายกีดกั้นการอพยพจากชนบทเข้าเมืองของรัฐบาล ใน ค.ศ. 1978 เมืองนี้มีประชากร 115,000 คน และใน ค.ศ. 1991 มีประชากร 235,000 คน ตัวเมืองเริ่มเสียประชากรจำนวนมากในช่วงการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ใน ค.ศ. 1994 จาก ค.ศ. 1995 เศรษฐกิจเริ่มฟื้นตัวและผู้อพยพชาวตุตซีเริ่มเดินทางกลับมาจากยูกันดา ด้วยปรากฏการณ์นี้ควบคู่กับอัตราการเกิดสูงและการอพยพจากชนบทเข้าเมืองมากขึ้น ทำให้คิกาลีเพิ่มประชากรอย่างรวดเร็วและเติบโตเร็วกว่าแต่ก่อน

จากสำมะโน ค.ศ. 2012 ร้อยละ 51.7 ของประชากรเป็นเพศชาย สันนิษฐานว่าอัตราชายหญิงที่ต่างมากอาจจะมาจากผู้ชายมีแนวโน้มที่จะอพยพเข้าเมืองเพื่อหางาน ในขณะที่ผู้หญิงยังคงอยู่ในชนบท ร้อยละ 73 ของประชากรมีอายุน้อยกว่า 30 ปี และร้อยละ 94 มีอายุน้อยกว่า 50 ปี ใน ค.ศ. 2018 คะแนนดัชนีการพัฒนามนุษย์ของคิกาลีอยู่ที่ 0.632

ศาสนาในเมืองคิกาลี (สำมะโน ค.ศ. 2012)

  โปรเตสแตนต์ (42.1%)

  โรมันคาทอลิก (36.8%)

  เซเวนต์เดย์แอดเวนทิสต์ (9.1%)

  อิสลาม (5.7%)

  พยานพระยะโฮวา (1.2%)

  ไม่มีศาสนา (3.2%)

  อื่น ๆ (0.3%)

  ไม่ระบุ (1.6%)

จากสำมะโน ค.ศ. 2012 ประชากรส่วนใหญ่ในเมืองนับถือศาสนาคริสต์ โดยร้อยละ 42.1 ระบุว่านับถือนิกายโปรเตสแตนต์ ร้อยละ 36.8 นับถือนิกายโรมันคาทอลิก ร้อยละ 5.7 พยานพระยะโฮวาร้อยละ 1.2 และนับถือศาสนาอื่นร้อยละ 0.3 ส่วนคนที่ไม่นับถือศาสนามีร้อยละ 3.0

หมายเหตุ

1. จาก NISR 2012a, p. 6: 586,123 / 1,132,686 = ร้อยะล 51.7
2. จาก NISR 2012a, p. 64: ผลรวมทุกส่วนถึงช่วง 45–49 และแบ่งด้วย 1,132,686

อ้างอิง

1. REMA 2013, p. 11.
2. "Global Data Lab: Sub-national HDI". Institute for Management Research, . สืบค้นเมื่อ 11 May 2020.
3. . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-01-20. สืบค้นเมื่อ 12 November 2015.
4. NISR 2012a, p. 10.
5. NISR 2012a, p. 15.
6. Tumwebaze, Peterson (26 July 2007). "Kigali, vast area through 100 years". . สืบค้นเมื่อ 23 May 2018.
7. REMA 2013, p. 21.
8. "State of the Art Report for RurbanAfrica, Work Package 3: City Dynamics" (PDF). . pp. 2–4. สืบค้นเมื่อ 24 January 2021.
9. REMA 2013, p. 1.
10. REMA 2013, p. viii.
11. REMA 2013, p. 29.
12. "Human Development Index (HDI)". UNDP. สืบค้นเมื่อ 3 January 2021.
13. NISR 2014, p. 19.

บรรณานุกรม

• Adekunle, Julius (2007). Culture and customs of Rwanda. . ISBN .
• ; OECD (2006). African Economic Outlook (5th ed.). OECD Publishing. ISBN .
• Appiah, Anthony; Gates, Henry Louis (2010). Encyclopedia of Africa. Vol. 1. Oxford University Press. ISBN .
• Briggs, Philip; Booth, Janice (2006). Rwanda – The Bradt Travel Guide (3rd ed.). Bradt Travel Guides. ISBN .
• Cassimon, Danny; Engelen, Peter-Jan; Reyntjens, Filip (2013). "Rwanda's involvement in Eastern DRC: A criminal real options approach" (PDF). Crime, Law and Social Change. 59 (1): 39–62. doi:10.1007/s10611-012-9397-7. S2CID 145263108.
• Briggs, Phillip; Connolly, Sean (2018). Rwanda. Bradt Travel Guides. ISBN .
• Bundervoet, Tom; Maiyo, Laban; Sanghi, Apurva (October 2015). "Bright Lights, Big Cities: Measuring National and Subnational Economic Growth in Africa from Outer Space, with an Application to Kenya and Rwanda".  2682850.
• Bundervoet, Tom; Parby, Jonas Ingemann; Nakamura, Shohei; Choi, Narae (December 2017). "Reshaping urbanization in Rwanda : economic and spatial trends and proposals – note 1 : urbanization and the evolution of Rwanda's urban landscape" (PDF). World Bank Group. สืบค้นเมื่อ 24 January 2021.
• Carney, J.J. (2013). Rwanda Before the Genocide: Catholic Politics and Ethnic Discourse in the Late Colonial Era. Oxford University Press. ISBN .
• Central Intelligence Agency (CIA) (2007). The World Factbook 2007. Government Printing Office. ISBN .
• Chrétien, Jean-Pierre (2003). The Great Lakes of Africa: Two Thousand Years of History. MIT Press. ISBN .
• Cybriwsky, Roman A. (2013). Capital Cities around the World: An Encyclopedia of Geography, History, and Culture. ABC-CLIO. ISBN .
• Dallaire, Roméo (2005). Shake Hands with the Devil: The Failure of Humanity in Rwanda. Arrow. ISBN .
• (2011). David Newbury (บ.ก.). Defeat is the only bad news: Rwanda under Musinga, 1896–1931. University of Wisconsin Press. ISBN .
• Dorsey, Learthen (1994). Historical Dictionary of Rwanda (1st ed.). Scarecrow Press. ISBN .
• Fegley, Randall (2016). A History of Rwandan Identity and Trauma: The Mythmakers' Victims. Lexington Books. ISBN .
• Geary, Anthony (2003). In and Out of Focus: Images from Central Africa, 1885–1960. Palgrave Macmillan. ISBN .
• King, David C. (2007). Rwanda (Cultures of the World). Benchmark Books. ISBN .
• Kiregyera, Ben (2015). The Emerging Data Revolution in Africa: Strengthening the Statistics, Policy and Decision-making Chain. African Sun Media. ISBN .
• Lemarchand, Guillermo A.; Tash, April (2015). Mapping research and innovation in the Republic of Rwanda. UNESCO Publishing. ISBN .
• Linden, Ian; Linden, Jane (1977). Church and Revolution in Rwanda (illustrated ed.). Manchester University Press. ISBN .
• Louis, William Roger (1963). Ruanda-Urundi, 1884–1919. Clarendon Press. ISBN .
• (2002). When Victims Become Killers: Colonialism, Nativism, and the Genocide in Rwanda. Princeton University Press. ISBN .
• "Understanding Dropout and Repetition in Rwanda: Full Report" (PDF). (MINEDUC) and UNICEF. 20 September 2017. สืบค้นเมื่อ 20 May 2020.
• "2018 Education Statistics" (PDF). (MINEDUC). December 2018. สืบค้นเมื่อ 11 May 2020.
• Munyakazi, Augustine; Ntagaramba, Johnson Funga (2005). Atlas of Rwanda (ภาษาฝรั่งเศส). Macmillan Education. ISBN .
• "Population size, structure and distribution" (PDF). (NISR). 2012a. สืบค้นเมื่อ 1 June 2018.
• "Final Results: Main indicators report" (PDF). (NISR). 2012b. สืบค้นเมื่อ 18 May 2020.
• Fourth Population and Housing Census, Rwanda, 2012: Socio-cultural characteristics of the population (Report). (NISR). January 2014. สืบค้นเมื่อ 5 May 2020.
• (1999). The Rwanda Crisis: History of a Genocide (2nd ed.). Fountain Publishers Limited. ISBN .
• "Performance audit report on procurement and management of drugs and medical supplies and its impact on health care at University Teaching Hospital-Kigali" (PDF). Office of the Auditor General, Rwanda (OAG). April 2016. สืบค้นเมื่อ 20 February 2021.
• Rollason, Will (2012). "Youth development success amongst motorcycle taxi drivers in Kigali" (PDF). . สืบค้นเมื่อ 19 February 2021.
• "Kigali: State of Environment and Outlook Report 2013" (PDF). Rwanda Environment Management Authority (REMA). 2013. สืบค้นเมื่อ 15 May 2018.
• (PDF). Rwanda Utilities Regulatory Authority (RURA). 30 July 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2019-07-13. สืบค้นเมื่อ 18 February 2021 – โดยทาง Rwanda Governance Board.
• Stapleton, Timothy J. (2013). A Military History of Africa [3 volumes]. ABC-CLIO. ISBN .
• Stapleton, Timothy J. (2017). A History of Genocide in Africa. ABC-CLIO. ISBN .
• Streissguth, Thomas (2007). Rwanda in Pictures (illustrated ed.). Twenty-First Century Books. ISBN .
• Twagilimana, Aimable (2015). Historical Dictionary of Rwanda (2nd ed.). Rowman & Littlefield. ISBN .
• (PDF). United Nations Development Programme (UNDP). 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2018-05-16. สืบค้นเมื่อ 1 June 2018.
• (2005). Antecedents to Modern Rwanda: The Nyiginya Kingdom. University of Wisconsin Press. ISBN .
• Watson, Graeme; Renzi, Barbara Gabriella; Viggiani, Elisabetta (2010). Friends and Foes Volume II: Friendship and Conflict from Social and Political Perspectives. Cambridge Scholars Publishing. ISBN .
• "Primary Health Care Systems: Case study from Rwanda" (PDF). abridged. World Health Organization (WHO). 2017. สืบค้นเมื่อ 16 February 2021.
• Education in Rwanda: Rebalancing Resources to Accelerate Post-conflict Development and Poverty Reduction. Country Studies. World Bank. 2004. doi:10.1596/0-8213-5610-0. ISBN .
• "Rwanda Economic Update" (PDF). World Bank. February 2016. สืบค้นเมื่อ 24 January 2021.
• World Resources Report (2011). (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 24 March 2012. สืบค้นเมื่อ 10 February 2020.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิท่องเที่ยว มีคำแนะนำการท่องเที่ยวสำหรับ Kigali

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ คิกาลี

• เว็บไซต์ทางการของเมืองคิกาลี
• Satellite Image of Kigali from Google Earth
• Living in Kigali