Jammu and Kashmir (union territory)

ชัมมูและกัศมีร์ หรือ จัมมูและแคชเมียร์ เป็นเขตการปกครองที่ปกครองโดยอินเดียในฐานะดินแดนสหภาพ (union territory) กินพื้นที่ทางใต้ของบริเวณกัศมีร์ ซึ่งเป็นพื้นที่โต้เถียงระหว่างอินเดียและปากีสถานมาตั้งแต่ปี 1947 รวมถึงระหว่างอินเดียและจีนตั้งแต่ปี 1962 เขตการปกครองนี้แยกออกจากกัศมีร์ภายใต้ปกครองของปากีสถานโดยใช้แบ่งออกจาก และกิลกิต-บัลติสถานของปากีสถาน ในทางทิศเหนือและตะวันตกตามลำดับ เขตปกครองนี้ตั้งอยู่ทางทิศเหนือของรัฐหิมาจัลประเทศ และรัฐปัญจาบ ทางทิศตะวันตกของลาดัก

ชัมมูและกัศมีร์
ดินแดนสหภาพของประเทศอินเดีย
ตามเข็มนาฬิกาเริ่มจากด้านบน: หุบเขา, , เรือบ้านในทะเลสาบดาล
ตราอาร์ม
ชัมมูและกัศมีร์ในประเทศอินเดีย
เมืองหลวง	ศรีนคร (พฤษภาคม–ตุลาคม) (พฤศจิกายน-เมษายน)
พื้นที่
• ทั้งหมด	42,241 ตร.กม. (16,309 ตร.ไมล์)
ความสูงจุดสูงสุด ()	7,135 เมตร (23,409 ฟุต)
ความสูงจุดต่ำสุด (แม่น้ำจนาพ)	247 เมตร (810 ฟุต)
ประชากร  (2011)
• ทั้งหมด	12,258,433 คน
• ความหนาแน่น	290 คน/ตร.กม. (800 คน/ตร.ไมล์)
ภาษา
• ภาษาทางการ	ภาษาฮินดี, ภาษาอูรดู, ภาษาอังกฤษ ภาษากัศมีร์, , ภาษาปัญจาบ, , , Dadri,,,,, และ
เขตเวลา	()
ก่อตั้ง	31 ตุลาคม พ.ศ. 2562
เว็บไซต์	jkgad.nic.in

การจัดตั้งดินแดนสหภาพชัมมูและกัศมีร์นั้นเกิดขึ้นจาก ซึ่งผ่านร่างจากทั้งสองสภาของรัฐสภาอินเดีย เมื่อเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2562 โดยมีผลให้รัฐชัมมูและกัศมีร์ จัดตั้งเป็นสองดินแดนสหภาพ คือ ชัมมูและกัศมีร์และลาดัก ตั้งแต่วันที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2562 เป็นต้นไป

ชัมมูและกัศมีร์เป็นดินแดนสหภาพที่ใหญ่เป็นอันดับสอง (รองจากลาดัก) และเป็นมีประชากรมากเป็นอันดับสอง (รองจากดินแดนนครหลวงแห่งชาติเดลี)

ศัพท์บัญญัติ

ชัมมูและกัศมีร์นั้น ได้รับการตั้งชื่อตามภูมิภาคสองแห่งที่ครอบคลุมอยู่ นั่นคือภูมิภาคชัมมูและหุบเขากัศมีร์

รัฐบาลปากีสถานและอ้างถึงดินแดนชัมมูและกัศมีร์ ว่าเป็นส่วนหนึ่งของ "กัศมีร์ที่อินเดียยึดครอง" ("IOK" หรือ "IHK") ในทางกลับกันรัฐบาลอินเดียและชาวอินเดีย เรียกดินแดนในส่วนภายใต้การควบคุมของปากีสถานว่า "กัศมีร์ที่ปากีสถานยึดครอง" ("POK" หรือ "PHK") โดยแหล่งที่เป็นกลางมักจะใช้คำว่า "กัศมีร์ที่บริหารโดยอินเดีย" และ "กัศมีร์ที่ควบคุมโดยอินเดีย"

เชิงอรรถ

อ้างอิง

1. Desk, Hindu Net (2017-05-08). . The Hindu (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 November 2017. สืบค้นเมื่อ 2019-02-23.
2. . Publications.americanalpineclub.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 February 2019. สืบค้นเมื่อ 2019-02-14.
3. Chandigarh, UNI (31 October 2019). "Hindi to be official language as J&K and Ladakh will get UT status on Oct 31 : Tarun Chugh". United News of India.
4. . jktourism.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-02-24. สืบค้นเมื่อ 2020-05-11.
5. https://sg.inflibnet.ac.in/jspui/bitstream/10603/90065/8/08_chapter2.pdf
6. Khan, N. (2012-08-06). (ภาษาอังกฤษ). Springer. p. 184. ISBN . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 February 2019. สืบค้นเมื่อ 23 February 2019.
7. Aggarwal, J. C.; Agrawal, S. P. (1995). (ภาษาอังกฤษ). Concept Publishing Company. ISBN . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 February 2019. สืบค้นเมื่อ 23 February 2019.
8. "Bhadrawahi". Ethnologue.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 6 August 2019.
9. Bateri (ภาษาอังกฤษ).
10. Crane, Robert I. (1956). Area Handbook on Jammu and Kashmir State (ภาษาอังกฤษ). University of Chicago for the Human Relations Area Files. p. 179. Shina is the most eastern of these languages and in some of its dialects such as the Brokpa of Dah and Hanu and the dialect of Dras, it impinges upon the area of the Sino-Tibetan language family and has been affected by Tibetan with an overlay of words and idioms.
11. "Pakistan's "Burushaski" Language Finds New Relatives". Npr.org (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 6 August 2019.
12. Simons, Gary F.; Fennig, Charles D. (2017). Ethnologue: Languages of the World, Twentieth Edition (ภาษาอังกฤษ). Dallas: SIL International.
13. "ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 139 (พิเศษ 205 ง). 1 กันยายน 2565.
14. (a) Kashmir, region Indian subcontinent, Encyclopaedia Britannica, สืบค้นเมื่อ 15 August 2019 (subscription required) Quote: "Kashmir, region of the northwestern Indian subcontinent ... has been the subject of dispute between India and Pakistan since the partition of the Indian subcontinent in 1947. The northern and western portions are administered by Pakistan and comprise three areas: Azad Kashmir, Gilgit, and Baltistan, the last two being part of a territory called the Northern Areas. Administered by India are the southern and southeastern portions, which constitute the state of Jammu and Kashmir but are slated to be split into two union territories. China became active in the eastern area of Kashmir in the 1950s and has controlled the northeastern part of Ladakh (the easternmost portion of the region) since 1962.";
    (b) "Kashmir", Encyclopedia Americana, Scholastic Library Publishing, 2006, p. 328, ISBN  C. E Bosworth, University of Manchester Quote: "KASHMIR, kash'mer, the northernmost region of the Indian subcontinent, administered partlv by India, partly by Pakistan, and partly by China. The region has been the subject of a bitter dispute between India and Pakistan since they became independent in 1947";
15. Osmańczyk, Edmund Jan (2003), Encyclopedia of the United Nations and International Agreements: G to M, Taylor & Francis, pp. 1191–, ISBN  Quote: "Jammu and Kashmir: Territory in northwestern India, subject to a dispute between India and Pakistan. It has borders with Pakistan and China."
16. Ministry of Home Affairs (9 August 2019), (PDF), The Gazette of India, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2019-08-09, สืบค้นเมื่อ 9 August 2019
17. Zain, Ali (13 September 2015). . En.dailypakistan.com.pk. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 November 2015. สืบค้นเมื่อ 17 November 2015.
18. "Pakistani flag hoisted once again in Indian Occupied Kashmir". Dunya News. 11 September 2015. สืบค้นเมื่อ 17 November 2015.
19. Snedden, Christopher (2013). Kashmir: The Unwritten History. HarperCollins India. pp. 2–3. ISBN .
20. . The Hindu. 27 January 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 October 2015.
21. South Asia: fourth report of session 2006–07 by By Great Britain: Parliament: House of Commons: Foreign Affairs Committee page 37