Deutscher Werkbund

ด็อยท์เชอร์ แวร์คบุนท์ (เยอรมัน: Deutscher Werkbund; ภาษาเยอรมัน: [ˈdɔʏtʃər ˈvɛrkbʊnd], “สมาคมช่างฝีมือเยอรมัน”) เป็นสมาคมสัญชาติเยอรมันที่ประกอบด้วยศิลปิน สถาปนิก นักออกแบบ และนักออกแบบอุตสาหกรรม ก่อตั้งขึ้นในปี 1907 และกลายมาเป็นองค์ประกอบสำคัญในพัฒนาการของสถาปัตยกรรมมอเดิร์นและการออกแบบอุตสาหกรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อการเกิดขึ้นของการออกแบบแบบเบาเฮาส์ในยุคต่อมา เป้าหมายแรกเริ่มของสมาคมนั้นเพื่อสร้างสัมพันธไมตรีระหว่างผู้ผลิตผลิตภัณฑ์ในระดับอุตสาหกรรมกับผู้ชำนาญการในการออกแบบเพื่อช่วยเพิ่มศักยภาพการแข่งขันของเยอรมนีในตลาดโลก สมาคมจึงมีลักษณะไม่เป็นขบวนการศิลปะมากเท่ากับที่เป็นความพยายามในการผสานหัตถศิลป์ท้องถิ่นและเทคนิคการผลิตในระดับอุตสาหกรรมโดยได้รับการสนับสนุนจากรัฐ โดยมีเป้าหมายเพื่อให้เยอรมนีมีความสามารถในการแข่งขันทัดเทียมกับสหรัฐหรือสหราชอาณาจักร คติพจน์ของสมาคมคือ ฟ็อม โซฟาคิซเซิน ซุม ชแตทเทเบา (เยอรมัน: Vom Sofakissen zum Städtebau; จากหมอนอิงโซฟา ไปถึงการสร้างนคร) ซึ่งบ่งบอกถึงความสนใจขององค์กรซึ่งมีความกว้างขวาง

อาคารผลงานออกแบบของมีส ฟัน แดร์ โรเฮอ ภายใน (1927)

ประวัติศาสตร์

ด็อยท์เชอร์ แวร์คบุนท์ เริ่มต้นขึ้นเมื่อสถาปนิก เดินทางออกจาเวียนนามายังดาร์มชตัทในเยอรมนีเมื่อปี 1899 เพื่อตั้งนิคมศิลปิน (artists' colony) จากคำเชิญชวนของ แวร์คบุนด์จึงก่อตั้งขึ้นโดยโอลบรีค, เพเทอร์ เบเรินส์, , และคณะ ในปี 1907 ที่มิวนิก

แรกเริ่มองค์การมีสถาปนิกสิบสองคน และบริษัทธุรกิจสิบสองเจ้าเป็นสมาชิก สถาปนิกที่ว่านี้ได้แก่เพเทอร์ เบเรินส์, (ประธานองค์การคนแรก), , , และ สถาปนิกคนอื่น ๆ ที่มีความสัมพันธ์กับโครงการ รวมถึง และ ชาวเบลเยียม ในปี 1914 องค์การมีสมาชิกถึง 1,870 คน ในจำนวนนี้มีบุคคลระดับหัวหน้าพิพิธภัณฑ์

อ้างอิง

1. Wendy Moonan (7 December 2007), German Design for an Industrial Age The New York Times.
2. Joan Campbell, The German Werkbund: The Politics of Reform in the Applied Arts (Princeton University Press, 2016)