ประชาธ ป ตย 66 ด ตช Democraten 66 หร อย อเป น D66 เป นพรรคการเม องฝ ายส งคมน ยมเสร ในประเทศเนเธอร แลนด ต วเลข 66 มาจากป

ประชาธิปัตย์ 66 (ดัตช์: Democraten 66 หรือย่อเป็น D66) เป็นพรรคการเมืองฝ่ายสังคมนิยมเสรีในประเทศเนเธอร์แลนด์ ตัวเลข 66 มาจากปีที่ก่อตั้งคือ ค.ศ. 1966 โดยกลุ่มปัญญาชนรุ่นเยาว์ นำโดย นักข่าวรุ่นใหม่ มีจุดประสงค์หลักคือต้องการเปลี่ยนแปลงระบบการเมืองให้มีความเป็นประชาธิปไตยมากขึ้น

ประชาธิปัตย์ 66 Democraten 66

ชื่อย่อ	D66
ผู้ก่อตั้ง	ฮันส์ ฟัน เมียร์โล ฮันส์ เคราเติร์ส
ประธาน	อันเนอ-มารี สเปียริงส์
หัวหน้า	ว่าง ^[Note]
ผู้นำในคณะรัฐมนตรี	เวาเตอร์ โกลเมส ^{[รักษาการ]}
ผู้นำในวุฒิสภา	อันเนอลีน เบรเดโนร์ด
ผู้นำในสภาผู้แทนราษฎร	โรบ เย็ตเติน
ผู้นำในรัฐสภายุโรป	โซฟี อินต์ เฟ็ลด์
ก่อตั้ง	14 ตุลาคม ค.ศ. 1966
ที่ทำการ	Partijbureau D66 Hoge Nieuwstraat 30 เดอะเฮก
ฝ่ายเยาวชน	เยาวชนประชาธิปัตย์
สมาชิกภาพ (ปี 2020)	24,955
อุดมการณ์	สังคมนิยมเสรี เสรีนิยม
จุดยืน	ด้านงบประมาณ: กลาง to กลางขวา ด้านสังคม: กลางซ้าย
สี	เขียว
สภาผู้แทนราษฏร	19 / 150
วุฒิสภา	7 / 75
ข้าหลวงในพระมหากษัตริย์	1 / 12
สภาจังหวัด	40 / 570
รัฐสภายุโรป	2 / 29
เว็บไซต์
www.d66.nl
การเมืองเนเธอร์แลนด์

อ้างอิง

"Forum voor Democratie qua ledental de grootste partij van Nederland" (PDF). Documentatiecentrum Nederlandse Politieke Partijen (ภาษาดัตช์). สืบค้นเมื่อ 27 January 2020.
Nordsieck, Wolfram (2017). "Netherlands". Parties and Elections in Europe. สืบค้นเมื่อ 4 August 2018.
Terry, Chris (11 May 2014). . The Democratic Society. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-04-10. สืบค้นเมื่อ 2020-04-15.
Ricky Van Oers; Eva Ersbøoll; Theodora Kostakopoulou (2010). A Re-definition of Belonging?: Language and Integration Tests in Europe. BRILL. p. 60. ISBN .
Colin Hay; Anand Menon (18 January 2007). European Politics. . OUP Oxford. p. 91. ISBN . progressive Democrats 66.
Weaver, Matthew (16 March 2017). "Dutch elections: Rutte starts coalition talks after beating Wilders into second – as it happened". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 30 March 2019.
Vít Hloušek; Lubomír Kopeček (2010). Origin, Ideology and Transformation of Political Parties: East-Central and Western Europe Compared. Ashgate Publishing, Ltd. pp. 108–109. ISBN . สืบค้นเมื่อ 14 July 2013.
Dimitri Almeida (2012). The Impact of European Integration on Political Parties: Beyond the Permissive Consensus. Routledge. p. 98. ISBN .
Stefaan Fiers; André Krouwel (2007). "The Low Countries: From Prime Minister to President-Minister". ใน Thomas Poguntke; Paul Webb (บ.ก.). The Presidentialization of Politics: A Comparative Study of Modern Democracies. Oxford University Press. p. 158. ISBN . สืบค้นเมื่อ 24 August 2012.
Simon Lightfoot (2005). Europeanizing Social Democracy?: The Rise of the Party of European Socialists. Routledge. p. 74. ISBN . สืบค้นเมื่อ 14 July 2013.

[auto-1] "Forum voor Democratie qua ledental de grootste partij van Nederland" (PDF). Documentatiecentrum Nederlandse Politieke Partijen (ภาษาดัตช์). สืบค้นเมื่อ 27 January 2020.

[2] Nordsieck, Wolfram (2017). "Netherlands". Parties and Elections in Europe. สืบค้นเมื่อ 4 August 2018.

[demsoc-3] Terry, Chris (11 May 2014). . The Democratic Society. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-04-10. สืบค้นเมื่อ 2020-04-15.

[4] Ricky Van Oers; Eva Ersbøoll; Theodora Kostakopoulou (2010). A Re-definition of Belonging?: Language and Integration Tests in Europe. BRILL. p. 60. ISBN .

[Oxford-5] Colin Hay; Anand Menon (18 January 2007). European Politics. . OUP Oxford. p. 91. ISBN . progressive Democrats 66.

[Guardian-6] Weaver, Matthew (16 March 2017). "Dutch elections: Rutte starts coalition talks after beating Wilders into second – as it happened". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 30 March 2019.

[HloušekKopeček2010-7] Vít Hloušek; Lubomír Kopeček (2010). Origin, Ideology and Transformation of Political Parties: East-Central and Western Europe Compared. Ashgate Publishing, Ltd. pp. 108–109. ISBN . สืบค้นเมื่อ 14 July 2013.

[Almeida2012-8] Dimitri Almeida (2012). The Impact of European Integration on Political Parties: Beyond the Permissive Consensus. Routledge. p. 98. ISBN .

[Fiers2007-9] Stefaan Fiers; André Krouwel (2007). "The Low Countries: From Prime Minister to President-Minister". ใน Thomas Poguntke; Paul Webb (บ.ก.). The Presidentialization of Politics: A Comparative Study of Modern Democracies. Oxford University Press. p. 158. ISBN . สืบค้นเมื่อ 24 August 2012.

[Lightfoot2005-10] Simon Lightfoot (2005). Europeanizing Social Democracy?: The Rise of the Party of European Socialists. Routledge. p. 74. ISBN . สืบค้นเมื่อ 14 July 2013.

[Note]

[รักษาการ]