บาร งไก ฟ ล ปป นส barangay ย อเป น Brgy หร อ Bgy อด ตม ช อว า barrio ย อเป น Bo เป นท เล กท ส ดในประเทศฟ ล ปป นส และเป น

บารังไก (ฟิลิปปินส์: barangay; ย่อเป็น Brgy. หรือ Bgy.) อดีตมีชื่อว่า barrio (ย่อเป็น Bo.) เป็นที่เล็กที่สุดในประเทศฟิลิปปินส์ และเป็นศัพท์ฟิลิปิโนที่มีความหมายว่าหมู่บ้าน, อำเภอ หรือเขต ในเขตปริมณฑลมักใช้คำนี้สื่อถึงย่าน ชานเมือง หรือย่านชานเมืองบารังไก มาจากคำว่า ชนิดของเรือที่ใช้ตอนอพยพไปอยู่ในหมู่เกาะฟิลิปปินส์

บารังไก
หรือเรียกว่า Barrio
จำนวนบารังไกในในจังหวัดของประเทศฟิลิปปินส์
หมวดหมู่	หมู่บ้าน
ที่ตั้ง	ฟิลิปปินส์
พบใน	, และ
ก่อตั้ง	21 กันยายน ค.ศ. 1974
จำนวน	42,046 (ณ 2020)
ประชากร	2 () – 261,729 ()
พื้นที่	0.14 เฮกตาร์ (0.0014 ตารางกิโลเมตร) () – 524.68 เฮกตาร์ (5.2468 ตารางกิโลเมตร) (บากงซีลัง)
การปกครอง	(สภาบารังไก)
หน่วยการปกครอง	(ไม่ทางการ) (ไม่ทางการ)

บรรณานุกรม

. (1975) The Philippines: A Past Revisited (volume 1). ISBN
Mamuel Merino, O.S.A., ed., Conquistas de las Islas Filipinas (1565–1615), Madrid: Consejo Superior de Investigaciones Cientificas, 1975.

หมายเหตุ

อาศัยอำนาจตามพระราชกฤษฎีกาของประธานาธิบดีหมายเลข 557, s. 1974.
ไม่รวมบารังไกที่ประชากรลดลงเหลือศูนย์ด้วยเหตุผลหลายประการ
บารังไก 176 หรือในคาโลโอคันเป็นบารังไกที่ใหญ่ที่สุดในประเทศฟิลิปปินส์ทั้งในด้านพื้นที่และประชากร

อ้างอิง

. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-10-03. สืบค้นเมื่อ July 12, 2020.
"First Quarter 2020 PSGC Updates: One New Barangay Created and The Names of Two Barangays Corrected". . May 5, 2020. สืบค้นเมื่อ May 28, 2020.
"Philippine Standard Geographic Code (PSGC) March 2020". . สืบค้นเมื่อ July 12, 2020.
Melican, Nathaniel (September 17, 2013). "Largest barangay in PH can't live up to 'new hope' image; split pushed". . สืบค้นเมื่อ September 18, 2013.
. . June 25, 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ November 5, 2015.
Zaide, Sonia M.f (1999), The Philippines: A Unique Nation, All-Nations Publishing, pp. 62, 420, ISBN , citing Plasencia, Fray Juan de (1589), , , คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 23, 2009, สืบค้นเมื่อ January 14, 2009
^ Junker, Laura Lee (2000), Raiding, Trading, and Feasting: The Political Economy of Philippine Chiefdoms, Ateneo de Manila University Press, pp. 74, 130, ISBN ISBN , ISBN .

แหล่งข้อมูลอื่น

[bgydec-2] อาศัยอำนาจตามพระราชกฤษฎีกาของประธานาธิบดีหมายเลข 557, s. 1974.

[4] ไม่รวมบารังไกที่ประชากรลดลงเหลือศูนย์ด้วยเหตุผลหลายประการ

[bagongsilang-7] บารังไก 176 หรือในคาโลโอคันเป็นบารังไกที่ใหญ่ที่สุดในประเทศฟิลิปปินส์ทั้งในด้านพื้นที่และประชากร

[1] . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-10-03. สืบค้นเมื่อ July 12, 2020.

[psgc-3] "First Quarter 2020 PSGC Updates: One New Barangay Created and The Names of Two Barangays Corrected". . May 5, 2020. สืบค้นเมื่อ May 28, 2020.

[5] "Philippine Standard Geographic Code (PSGC) March 2020". . สืบค้นเมื่อ July 12, 2020.

[6] Melican, Nathaniel (September 17, 2013). "Largest barangay in PH can't live up to 'new hope' image; split pushed". . สืบค้นเมื่อ September 18, 2013.

[8] . . June 25, 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ November 5, 2015.

[Zaide-9] Zaide, Sonia M.f (1999), The Philippines: A Unique Nation, All-Nations Publishing, pp. 62, 420, ISBN , citing Plasencia, Fray Juan de (1589), , , คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 23, 2009, สืบค้นเมื่อ January 14, 2009
^ Junker, Laura Lee (2000), Raiding, Trading, and Feasting: The Political Economy of Philippine Chiefdoms, Ateneo de Manila University Press, pp. 74, 130, ISBN ISBN , ISBN .