อโฆร จากส นสกฤต अघ र อโฆร แปลว า ผ ไม กล ว เป นน กพรตสาธ สำน กหน งของล ทธ ไศวะท ม ปฏ บ ต มากในพ นท ร ฐอ ตตรประเทศ ประเทศ

อโฆรี (จากสันสกฤต अघोर อโฆร; แปลว่า "ผู้ไม่กลัว") เป็นนักพรต สาธุสำนักหนึ่งของลัทธิไศวะที่มีปฏิบัติมากในพื้นที่รัฐอุตตรประเทศ ประเทศอินเดีย ถือเป็นสายเดียวของกปาลิกะที่ยังคงหลงเหลือถึงปัจจุบัน เช่นเดียวกับนักพรตสายกปาลิกะ อโฆรีประกอบพิธีกับ, มักอาศัยตาม, ป้ายเถ้าจากการเผาศพตามร่างกาย และใช้กระดูกจากศพมนุษย์มาทำเป็น กปาละ () และเครื่องประดับ โดยมากอโฆรีมักเป็นเพศชาย แต่ในภูมิภาคเบงกอล สตรีสามารถเป็นอโฆรีได้ โดยใช้ชีวิตบริเวณฌาปนสถาน หากแต่ต้องสวมใส่เครื่องนุ่งห่มกันอุจาด

อโฆรี
ศาสนิกชนรวม
นักพรตอโฆรีนายหนึ่งกำลังสูบกัญชาที่, ปี 2011
70
ภูมิภาคที่มีศาสนิกชนจำนวนมาก
พาราณสี

นักพรตสายอโฆรีนับถือบูชาพระศิวะ ปาง พระไภรวะ และเชื่อในการหลุดพ้นจากสังสารวัฏ ("โมกษะ") นอกจากจะบริโภคซากศพอย่างไม่รังเกียจแล้ว อโฆรีบางส่วนนิยมสมสู่กับซากศพของสตรี มีพิธีกรรมสมสู่กับหญิงนครโสเภณี แต่จะไม่ร่วมสังวาสกับบุรุษเพศด้วยกัน

อ้างอิง

Lorenzen, David N. (2020) [1972]. "Chapter I: Four Śaivite Sects". The Kāpālikas and Kālāmukhas: Two Lost Śaivite Sects. Center for South and Southeast Asia Studies (1st ed.). and Los Angeles: . pp. 1–12. doi:10.1525/9780520324947-003. ISBN . OCLC 1224279234.
Barrett, Ronald L. (2008). "Introduction". Aghor Medicine: Pollution, Death, and Healing in Northern India (1st ed.). , Los Angeles, and London: . pp. 1–28. ISBN . LCCN 2007007627.
(2007) [2003]. "India's Darkest Heart: Tantra in the Literary Imagination". Tantra: Sex, Secrecy, Politics, and Power in the Study of Religion (1st ed.). and Delhi: /. pp. 106–133. doi:10.1525/california/9780520230620.003.0004. ISBN . JSTOR 10.1525/j.ctt1pp4mm.9.
James G. Lochtefeld (2001). The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Volume 1. The Rosen Publishing Group. p. 349. ISBN .
สวามีนาธาน นาตาราจัน (16 มกราคม 2019). "นักบวชฮินดูผู้กินเนื้อมนุษย์จุดทั้งกระแสความกลัวและความเลื่อมใสในอินเดีย". บีบีซีไทย. สืบค้นเมื่อ 22 สิงหาคม 2022.
"Shiva: The Wild God of Power and Ecstasy" Page 46, by Wolf-Dieter Storl

[Lorenzen_2020-1] Lorenzen, David N. (2020) [1972]. "Chapter I: Four Śaivite Sects". The Kāpālikas and Kālāmukhas: Two Lost Śaivite Sects. Center for South and Southeast Asia Studies (1st ed.). and Los Angeles: . pp. 1–12. doi:10.1525/9780520324947-003. ISBN . OCLC 1224279234.

[Barrett_2008-2] Barrett, Ronald L. (2008). "Introduction". Aghor Medicine: Pollution, Death, and Healing in Northern India (1st ed.). , Los Angeles, and London: . pp. 1–28. ISBN . LCCN 2007007627.

[Urban_2007-3] (2007) [2003]. "India's Darkest Heart: Tantra in the Literary Imagination". Tantra: Sex, Secrecy, Politics, and Power in the Study of Religion (1st ed.). and Delhi: /. pp. 106–133. doi:10.1525/california/9780520230620.003.0004. ISBN . JSTOR 10.1525/j.ctt1pp4mm.9.

[lochtefeld349-4] James G. Lochtefeld (2001). The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Volume 1. The Rosen Publishing Group. p. 349. ISBN .

[บีบีซี-5] สวามีนาธาน นาตาราจัน (16 มกราคม 2019). "นักบวชฮินดูผู้กินเนื้อมนุษย์จุดทั้งกระแสความกลัวและความเลื่อมใสในอินเดีย". บีบีซีไทย. สืบค้นเมื่อ 22 สิงหาคม 2022.

[6] "Shiva: The Wild God of Power and Ecstasy" Page 46, by Wolf-Dieter Storl