ไพร ดอกซ น Pyridoxine หร อ ว ตาม น B6 หร อ ไพร ดอซอล Pyridoxol เป นว ตาม นบ 6ประเภทหน ง ม กพบในอาหารและอาหารเสร ม ใช เพ

ไพริดอกซีน (Pyridoxine) หรือ วิตามิน B₆ หรือ ไพริดอซอล (Pyridoxol) เป็นวิตามินบี6ประเภทหนึ่ง มักพบในอาหารและอาหารเสริม ใช้เพื่อป้องกันภาวะขาดแคลนวิตามินบี6, โรคเลือดจางชนิดซิเดโรบลาส, โรคลมชักจากการขาดวิตามินบี6, ความผิดปกติของเมตาโบลิซึม และ การรับประทานเห็ดพิษ ไพริดอกซีนถูกใช้โดยการรับประทานหรือฉีดเข้าหลอดเลือดดำ

ไพริดอกซีน
ข้อมูลทางคลินิก

ไพริดอกซีน
ชื่ออื่น	วิตามิน B₆, pyridoxol
/	โมโนกราฟ
ระดับความเสี่ยงต่อทารกในครรภ์	US: A, C
ตัวบ่งชี้
ชื่อตามระบบ IUPAC 4,5-Bis(hydroxymethyl)-2-methylpyridin-3-ol
เลขทะเบียน CAS	65-23-6
DrugBank	DB00165
ChemSpider	1025
	KV2JZ1BI6Z
	D08454
	CHEBI:16709
	CHEMBL1364
	100.000.548
ข้อมูลทางกายภาพและเคมี
สูตร	C₈H₁₁NO₃
	169.180 g·mol⁻¹
แบบจำลอง 3D ()	Interactive image
จุดหลอมเหลว	159 ถึง 162 องศาเซลเซียส (318 ถึง 324 องศาฟาเรนไฮต์)
CC1=NC=C(C(=C1O)CO)CO
InChI=1S/C8H11NO3/c1-5-8(12)7(4-11)6(3-10)2-9-5/h2,10-12H,3-4H2,1H3 ^Y Key:LXNHXLLTXMVWPM-UHFFFAOYSA-N

ผลข้างเคียงบางครั้งคราวของการใช้ยานี้ ได้แก่ ปวดหัว, มีอาการชา และ ง่วงนอน ยาชนิดนี้สามารถใช้ในสตรีมีครรภ์และสตรีให้นมบุตรได้ ไพริดอกซีนถือว่าเป็นวิตามินบี6ประเภทหนึ่ง ซึ่งรางกายจำเป็นต้องใช้เพื่อผลิตกรดอะมิโน, คาร์โบไฮเดรต และ ไขมัน

ไพริดอกซีนถูกค้นพบในปี ค.ศ. 1934 และถูกผลิตขึ้นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1938 ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นยาหลักขององค์การอนามัยโลก

อ้างอิง

WHO Model Formulary 2008 (PDF). World Health Organization. 2009. p. 496. ISBN . สืบค้นเมื่อ 8 December 2016.
Dryhurst, Glenn (2012). Electrochemistry of Biological Molecules (ภาษาอังกฤษ). Elsevier. p. 562. ISBN .
"Pyridoxine Hydrochloride". The American Society of Health-System Pharmacists. สืบค้นเมื่อ 8 December 2016.
Squires, Victor R. (2011). The Role of Food, Agriculture, Forestry and Fisheries in Human Nutrition - Volume IV (ภาษาอังกฤษ). EOLSS Publications. p. 121. ISBN .
Harris, Harry (2012). Advances in Human Genetics 6 (ภาษาอังกฤษ). Springer Science & Business Media. p. 39. ISBN .

[WHO2008-1] WHO Model Formulary 2008 (PDF). World Health Organization. 2009. p. 496. ISBN . สืบค้นเมื่อ 8 December 2016.

[2] Dryhurst, Glenn (2012). Electrochemistry of Biological Molecules (ภาษาอังกฤษ). Elsevier. p. 562. ISBN .

[AHFS2016-3] "Pyridoxine Hydrochloride". The American Society of Health-System Pharmacists. สืบค้นเมื่อ 8 December 2016.

[4] Squires, Victor R. (2011). The Role of Food, Agriculture, Forestry and Fisheries in Human Nutrition - Volume IV (ภาษาอังกฤษ). EOLSS Publications. p. 121. ISBN .

[5] Harris, Harry (2012). Advances in Human Genetics 6 (ภาษาอังกฤษ). Springer Science & Business Media. p. 39. ISBN .