แหล งเหม องหล กแห งวอลโลเน ย ฝร งเศส Sites miniers majeurs de Wallonie ค อ แหล งเหม องถ านห นท ม ความสำค ญทางประว ต ศาสต

แหล่งเหมืองหลักแห่งวอลโลเนีย (ฝรั่งเศส: Sites miniers majeurs de Wallonie) คือ แหล่งเหมืองถ่านหินที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์จำนวนสี่แห่งของแคว้นวอลลูน ประเทศเบลเยียม ซึ่งได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกโดยองค์การยูเนสโกในปี ค.ศ. 2012 ซึ่งประกอบด้วยเหมืองแร่เก่าจำนวน 4 แห่ง ได้แก่ เลอกร็อง-ออร์นู (Le Grand-Hornu), บัวดูว์ลัก (Bois du Lac), บัวดูว์กาซีเย (Bois du Cazier) และเบลญี-มีน (Blegny-Mine)

แหล่งเหมืองหลักแห่งวอลโลเนีย *
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
เหมืองเก่าที่บัวดูว์กาซีเย
(ประเทศ)	เบลเยียม
ประเภท	มรดกทางวัฒนธรรม
(เกณฑ์พิจารณา)	(ii) (iv)
อ้างอิง	1344
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน	2555 (คณะกรรมการสมัยที่ 36)
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก

ในช่วงการปฏิวัติอุตสาหกรรมในยุโรปช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 19 นั้น เหมืองแร่และอุตสาหกรรมหนักต่างๆซึ่งต้องการถ่านหินเป็นหลักนั้นล้วนเป็นส่วนสำคัญของเศรษฐกิจของเบลเยียม โดยอุตสาหกรรมและเหมืองแร่ต่างๆนั้นตั้งอยู่ในบริเวณเขตอุตสาหกรรมซียง (Sillon industriel) ซึ่งเป็นอาณาเขตบริเวณแคบแต่ยาวเกือบตลอดประเทศเบลเยียมโดยพาดผ่านเมืองสำคัญในแคว้นวอลลูน ซึ่งเหมืองเก่าทั้งสี่แห่งนั้นล้วนตั้งอยู่ในบริเวณเขตอุตสาหกรรมดังกล่าว

เหมืองถ่านหินในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 20 นั้นได้ลดความสำคัญลงมาก และในปัจจุบันทั้งสี่แห่งนั้นได้กลายเป็นพิพิธภัณฑ์อย่างเต็มรูปแบบ โดยเปิดให้นักท่องเที่ยวทั่วไปเข้าเยี่ยมชมได้ตลอดทั้งปี

กร็อง-ออร์นู

บัวดูว์ลัก

บัวดูว์กาซีเย

เบลญี-มีน

ที่ตั้งของเหมืองเก่าทั้งสี่แห่งในแคว้นวอลลูน

ระเบียงภาพ

กร็อง-ออร์นู
บัวดูว์ลัก
บัวดูว์กาซีเย
เบลญี-มีน

อ้างอิง

. Travel Pulse. 2012-07-17. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-23. สืบค้นเมื่อ 2012-01-02.

[1] . Travel Pulse. 2012-07-17. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-23. สืบค้นเมื่อ 2012-01-02.