เอฟ-8 ครูเซเดอร์

เอฟ-8 ครูเซเดอร์ เดิมทีชื่อ เอฟ8ยู (อังกฤษ: F-8 Crusader) เป็นเครื่องบินขับไล่เครื่องยนต์เดียวบนเรือบรรทุกเครื่องบินที่สร้างโดย วอท มันเข้ามาแทนที่ เอฟ-8 ลำแรกได้ทำการบินเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2498 และเป็นเครื่องบินลำสุดท้ายของสหรัฐอเมริกาที่ใช้ปืนเป็นอาวุธหลักอาร์เอฟ-8 ครูเซเดอร์เป็นแบบที่ทำหน้าที่สอดแนมถ่ายรูปและได้ทำงานนานกว่าเครื่องบินรุ่นใดๆ ของสหรัฐฯ อาร์เอฟ-/ ได้ทำหน้าที่สำคัญในช่วงวิกฤตการณ์ขีปนาวุธคิวบาด้วยการถ่ายรูปที่สำคัญเอาไว้ กองทัพเรือสำรองสหรัฐฯ ได้ใช้อาร์เอฟ-8 จนถึงปีพ.ศ. 2530

เอฟ-8 (เอฟ8ยู) ครูเซเดอร์

บทบาท	เครื่องบินขับไล่
ชาติกำเนิด	สหรัฐ
บริษัทผู้ผลิต	วอท (Vought)
เริ่มใช้	มีนาคม พ.ศ. 2500
ปลดประจำการ	19 ธันวาคม พ.ศ. 2532
ผู้ใช้งานหลัก	กองทัพเรือสหรัฐ
จำนวนที่ผลิต	1,261 ลำ
แบบอื่น	เอ-7 คอร์แซร์ 2

รายละเอียด เอฟ-8 ครูเซเดอร์

• เครื่องยนต์ เทอร์โบเจ๊ต แพรทท์ แอนด์ วิทนีย์ เจ 57-พี-20 ให้แรงขับ 8182 กิโลกรัม เมื่อใช้สันดาปท้าย 1 เครื่อง
• กางปีก 10.87 เมตร
  • 9.74 เมตร เมื่อลู่ปีกเต็มที่
• ยาว 22.40 เมตร
• สูง 4.8 เมตร
• น้ำหนักวิ่งขึ้นปกติ 12,500 กิโลกรัม
• น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 15,420 กิโลกรัม
• อัตราเร็วขั้นสูง 2,450 กิโลเมตร/ชั่วโมง
• อัตราไต่สูงสุด 7,620 เมตร
• เพดานบินใช้งาน 17,678 เมตร
• รัศมีทำการรบ 965 กิโลเมตร
• อาวุธ ปืนใหญ่อากาศ โคลท์ ขนาด 20 มม. 4 กระบอก ในลำตัวส่วนหัวข้างละ 2 กระบอก
  • อาวุธปล่อยอากาศสู่อากาศ เอไอเอ็ม-9 ไซด์ไวน์เดอร์ 4 นัด ที่ลำตัวข้างละ 2 นัด

อ้างอิง

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เอฟ-8 ครูเซเดอร์

1. Barrett Tillman 1990
2. อภิวัตน์ โควินทรานนท์,อากาศยาน1979ฉบับเครื่องบิน,เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์,กรุงเทพ,2522