เสียงกัก ริมฝีปาก ไม่ก้อง

เสียงหยุด ริมฝีปาก ไม่ก้อง (อังกฤษ: voiceless bilabial stop) หรือ เสียงระเบิด ริมฝีปาก ไม่ก้อง (voiceless bilabial plosive) เป็นเสียงพยัญชนะที่มีใช้ในหลายภาษา สัญลักษณ์ในชุดสัทอักษรสากลที่ใช้แทนเสียงนี้คือ ⟨p⟩ และสัญลักษณ์ที่ตรงกันคือ p

• ภาษาไทย - ในภาษาไทยมีหน่วยเสียงพยัญชนะหยุด ริมฝีปาก ไม่ก้อง 2 แบบ คือ
  • หน่วยเสียง /pʰ/ เขียนแทนด้วยตัวอักษร ผ, พ และ ภ (ในตำแหน่งพยัญชนะต้น) เช่น ผูกพัน, ภพ
  • หน่วยเสียง /p/ ซึ่งมีหน่วยเสียงย่อย 2 หน่วย คือ
    • เสียงระเบิด [p] เมื่อปรากฏต้นพยางค์ เขียนแทนด้วยตัวอักษร ป (ในตำแหน่งพยัญชนะต้น) เช่น ปาก
    • เสียง [p̚] เมื่อปรากฏท้ายพยางค์ เขียนแทนด้วยตัวอักษรในมาตราตัวสะกดแม่กบ เช่น กรอบรูป, เทพ, เสิร์ฟ, ลาภ
• ภาษาอังกฤษ - มีหน่วยเสียงพยัญชนะหยุด ริมฝีปาก ไม่ก้อง เพียงแบบเดียว โดยมีหน่วยเสียงย่อยสำคัญ 2 หน่วย คือ เสียงพ่นลม [pʰ] และเสียงไม่พ่นลม [p]

เสียงหยุด ริมฝีปาก ไม่ก้อง
p
รูปภาพ
หมายเลขไอพีเอ	101
การเข้ารหัส
เอนทิตี (ฐาน 10)	p
ยูนิโคด (ฐาน 16)	U+0070
	p
	p
ตัวอย่างเสียง

โดยเมื่อ /p/ เกิดที่ต้นพยางค์เน้น เช่นในคำ print, support เวลาออกเสียงจะมีกลุ่มลมตามออกมาด้วยเสมอ แต่หาก /p/ เกิดที่ต้นพยางค์ไม่เน้น เช่นในคำ occupant, rapid, keeper รวมทั้ง /p/ ที่เกิดในพยัญชนะควบกล้ำ โดยตามหลัง /s/ เช่นในคำ spin, sprain, suspend จะออกเสียงแบบไม่พ่นลม ส่วน /p/ ที่เกิดท้ายคำ เช่นในคำ tip, wasp, telescope ก็มักจะเป็นเสียงไม่พ่นลมเช่นกัน

• ภาษาญี่ปุ่น - แสดงด้วยตัวอักษรในแถว ぱ, ぴ, ぷ, ぺ และ ぽ
• พินอินในภาษาจีน เสียงพ่นลม [pʰ] จะเขียนแทนด้วยตัวอักษร p ส่วนเสียงไม่พ่นลม [p] จะเขียนแทนด้วยตัวอักษร b