เท อกเขาเห งต วน หร อ เท อกเขาเห งต ว น จ น 橫斷山脈 พ นอ น Héng duàn Shān mài อ งกฤษ Hengduan Mountains เป นกล มเท อกเขาขนา

เทือกเขาเหิงต้วน หรือ เทือกเขาเหิงตฺวั้น (จีน: 橫斷山脈; พินอิน: Héng duàn Shān mài; อังกฤษ: Hengduan Mountains) เป็นกลุ่มเทือกเขาขนาดใหญ่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของจีนที่เชื่อมต่อส่วนตะวันออกเฉียงใต้ของกับ เทือกเขาเหิงต้วนเรียงตัวตามแนวเหนือ–ใต้ ซึ่งแยกที่ราบลุ่มทางตอนเหนือของเมียนมาออกจากที่ราบลุ่มของมณฑลเสฉวน เทือกเขานี้มีลักษณะเด่นคือแนวระลอกสูงต่ำซึ่งเกิดจากการเข้าชนกันของอนุทวีปอินเดียกับแผ่นพื้นทวีปยูเรเซีย และจากการกัดเซาะโดยแม่น้ำสายหลักสามสายที่ระบายน้ำออกจากที่ราบสูงทิเบตด้านตะวันออก คือแม่น้ำแยงซี แม่น้ำโขง และแม่น้ำสาละวิน เทือกเขาเหิงต้วนได้รับการจดทะเบียนจากองค์การยูเนสโกให้เป็นแหล่งมรดกโลกพื้นที่คุ้มครองแม่น้ำขนานสามสายแห่งยูนนาน

เทือกเขาเหิงตฺวั้น
ยอดสูงสุดบนเทือกเขาเหิงตฺวั้นต้วน
จุดสูงสุด
ยอด
ความสูง เหนือระดับน้ำทะเล	7,556 เมตร (24,790 ฟุต)
ข้อมูลเชิงขนาด
ยาว	900 กม. (559 ไมล์)
ข้อมูลทางภูมิศาสตร์
ประเทศ	ประเทศจีน และ ประเทศเมียนมา
พิกัดเทือกเขา	27°30′N 99°00′E / 27.5°N 99°E / 27.5; 99

เทือกเขาเหิงต้วนครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของเขตภาคตะวันตกมณฑลเสฉวน (เรียกในภาษาจีน ชวนซี จีน: 川西) พื้นที่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของมณฑลยูนนาน พื้นที่บางส่วนทางตะวันออกสุดของเขตปกครองตนเองทิเบต (ซีจั้ง) และ บางส่วนของมณฑลชิงไห่ตอนใต้ นอกจากนี้ยังครอบคลุมบางส่วนของรัฐคะฉิ่นตะวันออกในประเทศเมียนมา ซึ่งโดยรวมมีพื้นที่มากกว่า 600,000 ตารางกิโลเมตร เทือกเขาเหิงต้วนมีความยาวประมาณ 900 กิโลเมตร (560 ไมล์) ทอดยาวเหนือจรดใต้จากละติจูด 33 ° N ถึง 25 ° N ความกว้างตะวันตกจรดตะวันออกมีทั้งส่วนที่กว้างในตอนบนและแคบในตอนล่างในรูปทรงสามเหลี่ยมปลายแหลมหันลงทางใต้ เทือกเขาเหิงต้วนมีความกว้างประมาณ 400 กิโลเมตร (250 ไมล์) จากลองติจูด 98 ° E ถึง 102 ° E แนวเทือกเขาสี่แนวสำคัญของเทือกเขาเหิงต้วน ในภูมิภาคแม่น้ำขนานสามสาย ได้แก่ แนวเทือกเขา ชาลฺหวู่หลี่ (จีน: 沙鲁里山), แนวเทือกเขาหมางคัง (จีน: 芒康山) – ยหฺวินหลิ่ง (จีน: 云岭), แนวเทือกเขาทาเหนียนทาเวิง (จีน: 他念他翁山) – นฺวี่ (จีน: 怒山) และ แนวเทือกเขาปั๋วชูลาหลิ่ง (จีน: 伯舒拉岭) – เกาหลีก้ง (จีน: 高黎贡山)

แผนที่ภูมิศาสตร์ทวีปเอเชีย แสดงภูมิภาคแม่น้ำขนานสามสาย - ใจกลางสำคัญของเทือกเขาเหิงต้วน ที่โยงความสัมพันธ์กันของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เอเชียใต้ และ เอเชียตะวันออก และแสดงการระบายน้ำจากที่ราบสูงชิงไห่ - ทิเบตที่มีรูปลักษณะเป็นแอ่งกระทะ ผ่านภูมิภาคแม่น้ำขนานสามสาย สู่ที่ราบลุ่มในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และจีน

แผนที่ภูมิศาสตร์เอเชียตะวันออก แสดงการกระจุกตัวของป่าสนในเขตภูเขา และตำแหน่งของเมืองลี่เจียง ในเขตเทือกเขาเหิงต้วน

แกลอรี

บนทางลาด (Mount Gongga; Minya Konka) มณฑลเสฉวน
ยอดเขา Chenrezig มองจากแม่น้ำ Yading Xin ทางตะวันตกเฉียงของมณฑลเสฉวน ยอดสูงสุดบนบนเทือกเขา
ยอดเขา Jampelyang บนเทือกเขาย่าติง (Yading) ตะวันตกเฉียงใต้ของมณฑลเสฉวน
ทุ่งหญ้าชองกูและเชิงเขาชานาดอร์เจที่ปกคลุมไปด้วยต้นสนซึ่งมีหิมะปกคลุมด้านหลัง ในเทือกเขาย่าติง (Yading)
ทะเลสาบเชิงเขาชานาดอร์เจ
ภาพถ่ายระยะไกลแสดงเมืองลี่เจียง มณฑลและ ภูเขาหิมะมังกรหยก (ลี่เจียงเป็นเมืองขนาดใหญ่เพียงหนึ่งเดียวในเทือกเขาเหิงต้วน)
เทือกเขาเขตแดนธรรมชาติกั้นระหว่างมณฑลหยุนหนานประเทศจีน และ ประเทศเมียนมา
อุโมงค์รถไฟ Gaoligong เชื่อมมณฑลหยุนหนานประเทศจีน กับ ประเทศเมียนมา
กลุ่มยอดเขาที่ซับซ้อนของหุบเขาต้นน้ำของแม่น้ำแยงซี ในมณฑลหยุนหนาน
เขื่อนไฟฟ้าพลังน้ำขั้นทดลองในเขตหุบเขาต้นน้ำของแม่น้ำสาละวิน(ในภาษาจีน)
โค้งน้ำในที่ราบลุ่มน้ำโขง (แม่น้ำหลานชาง หรือ แม่น้ำล้านช้างในภาษาจีน) เขตเมือง Baoshan มณฑลหยุนหนาน
ป่าต้นสนในเทือกเขาเหิงต้วน อำเภอ Dêgê ทางตะวันตกเฉียงเหนือของมณฑลเสฉวน

อ้างอิง

www.peaklist.org/WWlists/ultras/china3.html

[1] www.peaklist.org/WWlists/ultras/china3.html