เชอร์ชาห์สุรี

เชอร์ ชาห์ สุรี (ค.ศ. 1486 – 22 พฤษภาคม ค.ศ. 1545) (ภาษาเปอร์เซีย/ปาทาน: فريد خان شير شاہ سوري – Farīd Xān Šer Šāh Sūrī, พระนามเดิม ฟาริด คาน, หรือนิยมกล่าวพระนามว่า เชอร์ คาน, "กษัตริย์เจ้าพยัคฆา") เป็นกษัตริย์ผู้สถาปนา ซึ่งปกครองในอินเดียตอนเหนือ โดยมีเมืองหลวงที่เดลี โดยกำเนิดเป็นชาวพื้นเมือง โดยพระองค์สามารถยึดจักรวรรดิโมกุลมาเป็นของพระองค์ได้ในปีค.ศ. 1540 ต่อมาหลังจากสวรรคตอย่างกะทันหันในปีค.ศ. 1545 พระโอรสจึงได้สืบราชสมบัติต่อจากพระองค์ในพระนามว่า "อิสลาม ชาห์ สุรี" ในช่วงแรกนั้นรับราชการเป็นพลทหารของจักรวรรดิโมกุล ก่อนที่จะได้รับตำแหน่งเป็นผู้บัญชาการกองทัพในรัชสมัยของสมเด็จพระจักรพรรดิบาบูร์ และต่อมาได้เป็นผู้ปกครองพิหาร ในปีค.ศ. 1537 ในขณะที่สมเด็จพระจักรพรรดิหุมายุนเสด็จแปรพระราชฐานต่างเมือง เชอร์ คานได้นำกองทัพเข้าบุกยึดครองรัฐเบงกอลและสถาปนาขึ้น พระองค์ทรงเป็นผู้มีพระปรีชาญาณหลักแหลมทางด้านการวางแผน ทรงเป็นทั้งผู้ปกครองและจอมทัพผู้เก่งกล้า การจัดระเบียบการปกครองภายในจักรวรรดิในรัชสมัยของพระองค์เป็นการปูรากฐานสำคัญของจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิโมกุลในรัชสมัยต่อๆมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในรัชสมัยของสมเด็จพระจักรพรรดิอักบัร

เชอร์ชาห์สุรี
สุลต่านแห่งเดลี
รัชสมัย	17 พฤษภาคม ค.ศ. 1540 – 22 พฤษภาคม ค.ศ. 1545
ราชาภิเษก	ค.ศ. 1540
รัชกาลก่อนหน้า	สมเด็จพระจักรพรรดิหุมายุน
รัชกาลถัดไป	สมเด็จพระจักรพรรดิอักบัร
ประสูติ	ค.ศ. 1472 ปาตลีบุตร รัฐพิหาร
สวรรคต	22 พฤษภาคม ค.ศ. 1545 รัฐอุตตรประเทศ
พระอัครมเหสี	มลิกา บีบิ
พระราชบุตร
เชอร์ ชาห์ สุรี
ราชวงศ์
พระราชบิดา	มีอัน ฮัสซัน คาน ซูร์
พระราชมารดา

ในระหว่างรัชสมัยของพระองค์ซึ่งกินเวลาเพียง 5 ปีนั้น ได้ทรงจัดระเบียบการปกครองทั้งพลเรือนและการทหาร และยังเริ่มการใช้สกุลเงิน "รูปี" และยังจัดระเบียบการไปรษณีย์ของอินเดียอีกด้วย นอกจากนี้ยังทรงพัฒนาเมืองดินา-ปานาห์ ซึ่งสร้างโดยสมเด็จพระจักรพรรดิหุมายุน และเปลี่ยนชื่อเมืองใหม่เป็น "เชอร์การห์" และยังพัฒนาเมืองปาตลีบุตร ที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนานซึ่งกำลังอยู่ในช่วงตกต่ำตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 7 เป็นต้นมา แล้วเรียกชื่อใหม่ว่า "ปัฎนา" พระองค์ยังเป็นที่จดจำจากการฆ่าเสือขนาดตัวเต็มวัยด้วยมือเปล่าในป่าของพิหาร ซึ่งเป็นที่มาของพระนามของพระองค์ พระองค์ยังเป็นผู้ที่ปรับปรุงและขยาย "แกรนด์ ทรังก์ โรด" ซึ่งเป็นถนนที่เก่าแก่และมีความยาวที่สุดในอนุทวีปอินเดีย กินระยะทางจากจิตตะกองในบังคลาเทศ ไปยังคาบูลในอัฟกานิสถาน

อ้างอิง

1. Muhammad Ansar Ali , Sher Shah 2012-01-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, : The National Encyclopedia of Bangladesh, of Bangladesh, Dhaka, Retrieved: 17 March 2012
2. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-12-12. สืบค้นเมื่อ 2013-06-04.
3. "Shēr Shah of Sūr". Encyclopædia Britannica. สืบค้นเมื่อ 23 August 2010.
4. Chaurasia, Radhey Shyam (2002). History of medieval India: from 1000 A.D. to 1707 A.D. Crabtree Publishing Company. p. 179. ISBN . สืบค้นเมื่อ 23 August 2010.
5. Schimmel, Annemarie (2004). The empire of the great Mughals: history, art and culture. Reaktion Books. p. 28. ISBN . สืบค้นเมื่อ 23 August 2010. {{}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |coauthors= ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) ((help))
6. Singh, Sarina (2008). Pakistan & the Karakoram Highway. Vol. 7, illustrated. Lonely Planet. p. 137. ISBN . สืบค้นเมื่อ 23 August 2010. {{}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |coauthors= ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) ((help))
7. Greenberger, Robert (2003). A Historical Atlas of Pakistan. The Rosen Publishing Group. p. 28. ISBN . สืบค้นเมื่อ 23 August 2010.
8. "Sher Khan". . 2010. สืบค้นเมื่อ 24 August 2010.
9. Patna encyclopedia.com.

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เชอร์ชาห์สุรี

ก่อนหน้า		เชอร์ชาห์สุรี		ถัดไป
-		(17 พฤษภาคม ค.ศ. 1540 – 22 พฤษภาคม ค.ศ. 1545)