เกาะตาป หร อ เกาะตะป เป นเกาะโขดห นขนาดเล ก ต งอย ทางด านเหน อในเว งอ าวของ ทางท ศตะว นตกเฉ ยงใต ของอ ทยานแห งชาต อ าวพ

เกาะตาปู หรือ เกาะตะปู เป็นเกาะโขดหินขนาดเล็ก ตั้งอยู่ทางด้านเหนือในเวิ้งอ่าวของ ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของอุทยานแห่งชาติอ่าวพังงาในท้องที่ อำเภอตะกั่วทุ่ง จังหวัดพังงา ห่างจากที่ทำการอุทยานฯ ไปตามลำคลองเกาะปันหยีเป็นระยะทางประมาณ 15 กิโลเมตร เกาะตาปูมีลักษณะเป็นเกาะเดี่ยว ส่วนบนโปนออกและคอดกิ่วลงที่บริเวณฐานเหมือนกับตาของปู (เกาะในลักษณะนี้มีศัพท์ทางธรณีวิทยาเรียกว่า เกาะหินโด่ง) การชมเกาะตาปูต้องชมในระยะไกลจากเรือ หรือจากสันดอนของเกาะเขาพิงกัน ไม่สามารถขึ้นไปบนเกาะได้

เกาะตาปู
ภูมิศาสตร์
เกาะตาปู
ที่ตั้ง	อ่าวพังงา
พิกัด	8°16′31.36″N 98°30′02.02″E / 8.2753778°N 98.5005611°E / 8.2753778; 98.5005611
ประเภท	เกาะหินโด่ง
ระดับสูงสุด	20 ม. (70 ฟุต)
จุดสูงสุด	เขาตาปู
การปกครอง
ไทย
จังหวัด	พังงา
อำเภอ	ตะกั่วทุ่ง
ตำบล
ข้อมูลอื่น ๆ
เขตเวลา
รหัสไปรษณีย์	82130
รหัสภูมิศาสตร์	820403

ที่มาและลักษณะ

เกาะตาปูเป็นเขาหินปูน มีอายุยุคเพอร์เมียนหรือประมาณ 250–295 ล้านปีมาแล้ว เนื่องจากหินปูนมีคุณสมบัติสึกกร่อนจากการละลายน้ำได้ง่าย ดังนั้นเกาะต่าง ๆ ในบริเวณอ่าวพังงาจึงมีรูปร่างแปลก ๆ และมีหลายรูปแบบขึ้นอยู่กับการผุพังทำลายของเนื้อหิน

กำเนิดของเกาะตาปูมีความสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเลสมัยโบราณ เดิมเกาะตาปูและเกาะเขาพิงกันด้านตะวันออกมีสภาพเชื่อมต่อเป็นผืนเดียวกันและอยู่บนผืนแผ่นดิน การเคลื่อนไหวของเปลือกโลกในเวลาต่อมาทำให้เกิดรอยเลื่อนใหญ่เป็นแนวยาวพาดผ่านพื้นที่อ่าวพังงาด้านตะวันตก เรียกว่า รอยเลื่อนนี้ทำให้เกิดรอยเลื่อนย่อย ๆ ติดตามมา ดังจะเห็นได้จากรอยเลื่อนที่เขาพิงกัน รอยเลื่อน รอยแตก และรอยแยกที่พบในหินปูนเกาะตาปู นอกจากนั้น รอยเลื่อนยังทำให้เกิดการหักพังของหินขึ้นในบริเวณรอยต่อระหว่างเขาตาปูกับเขาพิงกันทางด้านตะวันออก ทำให้เขาตาปูแยกออกมาเป็นเขาลูกโดด

แผ่นดินเขาตาปูและเขาพิงกันได้รับอิทธิพลจากน้ำทะเลที่แผ่ขยายเข้ามาท่วมในช่วงหลังสุดเมื่อประมาณ 10,000 ปีที่ผ่านมา ทำให้พื้นที่เขาพิงกันและเขาตาปูมีสภาพเป็นเกาะ โดยบริเวณเขาตาปูเป็นหัวแหลมยื่นออกไปในทะเล ต่อมาหัวแหลมถูกคลื่นกัดเซาะและขัดเกลาจนกระทั่งมีรูปทรงเรียวและขาดออกจากตัวเขาพิงกันตะวันออกอย่างเด่นชัด มีสภาพเป็นเกาะหินโด่ง

น้ำทะเลที่ขึ้นสูงสุดเมื่อประมาณ 6,000 ปีที่ผ่านมา มีระดับสูงกว่าระดับปัจจุบันประมาณ 4 เมตร การขึ้นลงของน้ำทะเลได้กัดเซาะเกาะตาปูให้เกิดเป็นแนวรอยน้ำเซาะหิน เว้าเข้าไปที่ระดับดังกล่าว ต่อมาน้ำทะเลลดระดับลงมาอยู่ที่ระดับความสูงประมาณ 2.5 เมตรจากระดับน้ำทะเลปัจจุบัน ระดับน้ำทะเลใหม่ได้กัดเซาะส่วนล่างของเกาะตาปูให้เกิดเป็นรอยน้ำเซาะหินแนวใหม่ คือ ระดับที่เป็นส่วนคอดกิ่วที่สุด และเป็นบริเวณที่มีสิ่งมีชีวิต เช่น หอย เพรียง เกาะอาศัยอยู่โดยรอบ เมื่อได้นำซากหอยนางรมที่ติดอยู่ในแนวรอยกัดเซาะนี้ไปหาอายุโดยวิธีคาร์บอนรังสี (C14) ได้อายุประมาณ 2,620 + 50 ปี แสดงว่ารอยคอดกิ่วนี้เกิดจากการกัดเซาะของน้ำทะเลเมื่อเวลาประมาณ 2,500 ปีที่ผ่านมา หลังจากนั้นน้ำทะเลจึงลดระดับลงมาอยู่ที่ระดับปัจจุบัน ส่วนที่คอดกิ่วที่เกิดขึ้นเมื่อ 2,500 ปีที่ผ่านมานี้เองทำให้เกาะตาปูมีลักษณะโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ และเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงของประเทศ

เกาะตาปูมีปัญหาการพังทลายอันเกิดจากการกัดเซาะกัดเซาะของน้ำทะเล การขุดเจาะเนื้อหินเพื่อเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์จำพวกหอยนางรม เพรียง ปู ฯลฯ ความแรงของคลื่นลมใน การเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมของโลก เนื่องจากปฏิกิริยาเรือนกระจกอันอาจมีผลให้คลื่นลมเปลี่ยนความเร็ว และสุดท้ายคือการถูกรบกวนด้วยกิจกรรมของมนุษย์ เช่น การจอดเรือโดยการทิ้งการผูกเรือไว้รอบเกาะ รวมทั้งคลื่นจากเรือหางยาวที่วิ่งรอบเกาะ

ภาพยนตร์

เกาะตาปูเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงจนมีภาพยนตร์ฮอลลีวูดมาถ่ายทำที่เกาะนี้ ในปี พ.ศ. 2517 ภาพยนตร์เรื่อง เจมส์ บอนด์ ตอน 007 เพชฌฆาตปืนทอง ทำให้เกาะตาปูได้รับการขนานนามอีกชื่อหนึ่งว่า "เกาะเจมส์ บอนด์" (James Bond Island)

อ้างอิง

กองธรรมศาสตร์และการเมือง สำนักงานราชบัณฑิตยสภา (2559). อักขรานุกรมภูมิศาสตร์ไทย เล่ม ๒ (อักษร ก-ธ) (4, แก้ไขเพิ่มเติม ed.). สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา. ISBN .
Joe Cummings; Becca Blond; Morgan Konn (2005). Thailand. Lonely Planet. p. 642. ISBN .

[ราชบัณฑิตยสถาน-1] กองธรรมศาสตร์และการเมือง สำนักงานราชบัณฑิตยสภา (2559). อักขรานุกรมภูมิศาสตร์ไทย เล่ม ๒ (อักษร ก-ธ) (4, แก้ไขเพิ่มเติม ed.). สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา. ISBN .

[J_B_M_lp_p642-2] Joe Cummings; Becca Blond; Morgan Konn (2005). Thailand. Lonely Planet. p. 642. ISBN .