สโมสรฟุตบอลแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในฤดูกาล 1990–91

ฤดูกาล 1990–91 เป็นฤดูกาลที่ 89 ของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดใน ฟุตบอลลีก และเป็นฤดูกาลที่ 16 ติดต่อกันในลีกสูงสุดของ ฟุตบอลอังกฤษ

แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด

ฤดูกาล 1990–91
ถ้วยคัพวินเนอร์สคัพที่ประดับไว้ใน ในแมนเชสเตอร์
ประธานสโมสร	มาร์ติน เอ็ดเวิดส์
ผู้จัดการทีม	Alex Ferguson
กัปตันทีม	ไบรอัน ร็อบสัน
	อันดับที่ 6
	รอบที่ 5
	รองแชมป์
	ชนะเลิศ
	Shared
ผู้ทำประตูสูงสุด	ลีก: ไบรอัน แมคแคลร์ (13) สตีฟ บรูซ (13) ทั้งหมด: ไบรอัน แมคแคลร์ (21) มาร์ก ฮิวส์ (21)
ผู้เข้าชมในบ้านสูงสุด	47,485 vs แอสตันวิลลา (29 ธันวาคม 1990)
ผู้เข้าชมในบ้านต่ำสุด	29,405 vs เร็กซ์แฮม (23 ตุลาคม 1990)
ผู้เข้าชมในบ้านเฉลี่ย	43,222
สีชุดเหย้า สีชุดเยือน สีชุดที่ 3
← 1989–90 1991–92 →

หลังจากคว้าแชมป์เอฟเอคัพได้ในปีที่แล้วเป็นการยุติช่วงเวลา 5 ปีที่ไม่มีถ้วยรางวัลลง และถ้วยรางวัลใหญ่ถ้วยแรกของพวกเขาอยู่ภายใต้การคุมทีมของ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ยูไนเต็ดประสบความสำเร็จมากขึ้นด้วยการชูถ้วย ยูโรเปียนคัพวินเนอร์สคัพ ซึ่งเป็นถ้วยรางวัลระดับสโมสรยุโรปถ้วยแรกของพวกเขา นับตั้งแต่ที่พวกเขาเอาชนะ เบนฟิกา ได้ชูถ้วย ยูโรเปียนคัพ เมื่อ 23 ปีก่อน โดยเอาชนะ บาร์เซโลนา 2-1 ใน ร็อตเตอร์ดัม โดย มาร์ก ฮิวส์ ยิงทั้งสองประตูใส่อดีตสโมสรต้นสังกัดของเขา เป็นฤดูกาลแรกในการแข่งขันฟุตบอลระดับสโมสรยุโรปสำหรับสโมสรจากอังกฤษ หลังจากการยกเลิกการแบนซึ่งได้กำหนดไว้ในปี ค.ศ. 1985 เนื่องจาก ภัยพิบัติเฮย์เซล

ฮิวส์ได้รับการโหวตให้เป็น นักฟุตบอลยอดเยี่ยมของพีเอฟเอ ในขณะที่ ลี ชาร์ป ปีกดาวรุ่งคว้ารางวัล นักฟุตบอลดาวรุ่งแห่งปีของพีเอฟเอ ไรอัน กิ๊กส์ ปีกดาวรุ่งวัย 17 ปี ซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นดาวรุ่งที่ดีที่สุดของสโมสร นับตั้งแต่ จอร์จ เบสต์ ปีกชาวไอร์แลนด์เหนือของสโมสรในช่วงต้นทศวรรษที่ 60 ถึงต้นทศวรรษที่ 70 ได้เซ็นสัญญาอาชีพฉบับแรกกับสโมสรเมื่อปลายเดือนพฤศจิกายนและก้าวขึ้นสู่ทีมชุดใหญ่ ลงเล่น 2 นัดในลีก ยิงได้ 1 ประตู ผู้เล่นใหม่ของสโมสรคือ เดนิส เออร์วิน ฟูลแบ็ค ซึ่งเซ็นสัญญาจาก โอลดัมแอทเลติก ด้วยค่าตัว 625,000 ปอนด์ในช่วงปิดฤดูกาล หลังจากผลงานที่น่าประทับใจในเอฟเอคัพ นัดชิงชนะเลิศฤดูกาลที่แล้ว สัญญายืมตัวของ เลส ซีลีย์ ก็กลายเป็นสัญญาฉบับถาวรระยะเวลาหนึ่งปี และเขาเป็นผู้รักษาประตูมือ 1 ของสโมสรในฤดูกาลนี้ แต่ย้ายไปแบบไร้ค่าตัวเมื่อจบฤดูกาลและเซ็นสัญญากับ แอสตันวิลลา

ยูไนเต็ดยังไปถึงรอบชิงชนะเลิศลีกคัพเป็นครั้งที่ 2 แต่พ่ายแพ้ต่อเชฟฟีลด์เวนส์เดย์อย่างเหลือเชื่อ (คุมทีมโดย รอน แอตกินสัน ผู้จัดการทีมคนก่อนของยูไนเต็ด) ในลีก ยูไนเต็ด พัฒนาขึ้นจากอันดับที่ 13 ของฤดูกาลที่แล้ว แต่ฟอร์มที่เอาแน่เอานอนไม่ได้หมายความว่าพวกเขาล้มเหลวในการลุ้นแชมป์และจบอันดับที่ 6 และอยู่ต่ำกว่าคู่แข่งร่วมเมืองอย่างแมนเชสเตอร์ซิตี เป็นครั้งแรกในรอบกว่าทศวรรษ การป้องกันแชมป์เอฟเอคัพของพวกเขาจบลงในรอบที่ห้าเมื่อพวกเขาแพ้ 1-2 ให้กับ นอริชซิตี

ผู้ช่วยผู้จัดการทีม อาร์ชี น็อกซ์ ลาออกจากตำแหน่งเพื่อไปรับบทบาทเดียวกันที่ กลาสโกว์เรนเจอส์ และถูกแทนที่โดย อดีตกองหน้าของยูไนเต็ดในช่วงกลางทศวรรษที่ 60 ถึงต้นทศวรรษที่ 70 และสมาชิกชุดแชมป์ยูโรเปียนคัพ ปี 1968 ซึ่งในตอนนั้นเขาอยู่ในฐานะผู้จัดการทีมเยาวชน

มันเป็นฤดูกาลสุดท้ายที่ โอลด์แทรฟฟอร์ด สำหรับ วิฟ แอนเดอร์สัน กองหลังตัวเก๋าซึ่งเป็นผู้เล่นคนแรกที่เซ็นสัญญาเข้ามาในยุคของ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน เขาล้มเหลวในการแย่งชิงตำแหน่งของเขาในทีมชุดใหญ่และถูกขายให้กับ เชฟฟีลด์เวนส์เดย์ ในเดือนมกราคม ค.ศ. 1991 ผู้เล่นในตำแหน่งปีก ราล์ฟ มิลน์ ซึ่งไม่ได้เล่นในทีมชุดใหญ่มาเกือบสองปีแล้ว ได้ย้ายฟรีเมื่อจบฤดูกาล คอลิน กิ๊บสัน ซึ่งไม่ค่อยมีโอกาสลงสนามตั้งแต่ฤดูกาล 1988–89 ถูกขายให้ เลสเตอร์ซิตี ก่อนคริสต์มาส

แกรี่ วอลช์ ผู้รักษาประตูที่ได้รับบาดเจ็บในช่วงท้ายฤดูกาลที่แล้ว ได้ลงเล่นให้ยูไนเต็ดเป็นครั้งแรกในรอบ 3 ปี

ลี มาร์ติน ฮีโร่จากเกมเอฟเอคัพ นัดชิงชนะเลิศ ฤดูกาลที่แล้ว ได้รับบาดเจ็บที่หลังและลงเล่นไม่ถึงครึ่งฤดูกาล ดังนั้น อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน จึงเลือกเดนิส เออร์วิน เป็นแบ็คขวาตัวจริง และ เคลย์ตัน แบล็กมอร์ เป็นแบ็คซ้ายตัวจริง มาร์ค โรบินส์ กองหน้าดาวรุ่งอีกคน มีฤดูกาลที่ประสบความสำเร็จน้อยกว่าฤดูกาลที่แล้ว โดยมีโอกาสได้ลงเล่นในทีมชุดใหญ่น้อยลง และทำได้เพียง 5 ประตูในทุกรายการ

หลังจาก ภัยพิบัติฮิลส์โบโร เมื่อวันเสาร์ที่ 15 เมษายน ค.ศ. 1989 และการตีพิมพ์เผยแพร่ Taylor Report เมื่อต้นเดือนมกราคม ค.ศ. 1990 ทำให้เมื่อจบฤดูกาล 1989–90 ทาง แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด ได้ปรับปรุงอัฒจันทร์ฝั่งเหนือ หรือ Sir Alex Ferguson Stand ในปัจจุบันซึ่งเป็นอัฒจันทร์แบบยืนเป็นอัฒจันทร์นั่งแบบติดเก้าอี้ทั้งหมดพร้อมรื้อรั้วเหล็กออกเพื่อความปลอดภัยและได้มาตรฐาน โดยเสร็จทันใช้งานในฤดูกาล 1990–91

เหตุการณ์ในฤดูกาล

การแข่งขันฤดูกาล 1989–90 ทำให้อเล็กซ์ เฟอร์กูสันคว้าแชมป์แรกในรอบ 4 ฤดูกาลในฐานะผู้จัดการทีมแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด โดยพวกเขาเอาชนะคริสตัลพาเลซหลังจากการแข่งขันนัดรีเพลย์ทำให้คว้าแชมป์เอฟเอคัพได้เป็นสมัยที่ 7 ซึ่งเท่ากับสถิติของแอสตันวิลลาและทอตนัมฮอตสเปอร์ อย่างไรก็ตาม ฟอร์มในลีกของพวกเขาอาจถือว่าแย่ที่สุดนับตั้งแต่ตกชั้นเมื่อ 16 ปีก่อน โดยจบอันดับที่ 13 ในดิวิชัน 1 และทีมยังต้องการการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยก่อนที่ยูไนเต็ดจะถูกมองว่าเป็นผู้ท้าชิงแชมป์ลีกอย่างเต็มตัว

เลส ซีลีย์ ผู้รักษาประตูตัวยืมได้รับสัญญาถาวรหลังจากประสบความสำเร็จในการยืมตัวมายังโอลด์แทรฟฟอร์ด ซึ่งเริ่มต้นเมื่อเดือนธันวาคมปีที่แล้วเมื่อเขาย้ายมาจากลูตันทาวน์ และสำหรับฤดูกาล 1990–91 เฟอร์กูสันเลือกซีลีย์เป็นผู้รักษาประตูมือ 1 ของเขา จิม เลห์ตัน อดีตผู้รักษาประตูมือ 1 ยังคงอยู่กับสโมสร โดยเผชิญการแข่งขันชิงตำแหน่งผู้รักษาประตูมือ 2 จาก และ 2 ผู้รักษาประตูรุ่นน้องที่มาจากทีมเยาวชน การเซ็นสัญญาครั้งสำคัญในช่วงซัมเมอร์ของเฟอร์กูสันคือเดนิส เออร์วิน ฟูลแบ็กทีมชาติสาธารณรัฐไอร์แลนด์ที่ย้ายมาจากโอลดัมแอทเลติกและสามารถเล่นแนวรับได้ทั้งสองฝั่ง โดยต้องแข่งขันกับไมค์ ฟีแลนทางฝั่งขวา และเคลย์ตัน แบล็คมอร์ทางฝั่งซ้าย แผงกองกลางก็น่าประทับใจเช่นเดียวกัน เช่น พอล อินซ์, , ไบรอัน ร็อบสัน กัปตันทีมกระดูกเหล็ก และ โดยที่ฟีแลนสามารถเล่นในตำแหน่งกองกลางตัวกลางหรือทางฝั่งขวาได้เช่นกัน ลี ชาร์ป ปีกดาวรุ่งวัย 19 ปี สามารถเล่นปีกทั้งสองฝั่งได้ ถือเป็นการส่งสัญญาณว่าเขาจะกลายเป็นสตาร์ในอนาคต ในแนวรุก มาร์ก ฮิวส์และไบรอัน แมคแคลร์ เป็นคู่หูที่เข้ากันได้ดี แต่ มาร์ก โรบินส์กองหน้าดาวรุ่งวัย 21 ปี ดูเหมือนจะขึ้นมาเป็นกองหน้าระดับแนวหน้าในอนาคต และเป็นภัยคุกคามต่อตำแหน่งของแมคแคลร์

เมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม 1990 ยูฟ่ายืนยันว่าสโมสรจากอังกฤษจะกลับมาแข่งขันในรายการยุโรปได้อีกครั้งหลังจากผ่านไป 5 ปีหลังจากโศกนาฏกรรมเฮย์เซล ซึ่งหมายความว่าแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดจะสามารถแข่งขันในยูโรเปียนคัพวินเนอร์สคัพได้

การแข่งขันลีกฤดูกาลใหม่เริ่มต้นใน 6 สัปดาห์ต่อมาด้วยชัยชนะในบ้าน 2–0 เหนือคอเวนทรีซิตี 1 สัปดาห์หลังจากที่พวกเขาเป็นผู้ชนะร่วมในศึกแชริตีชีลด์ โดยเสมอกับลิเวอร์พูล 1–1 ที่สนามกีฬาเวมบลีย์

เมื่อวันที่ 19 กันยายน แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดกลับมาสู่การแข่งขันระดับยุโรปอีกครั้งด้วยการชนะเปชซี มุนกัส จากฮังการี 2-0 ในรอบแรกของยูโรเปียนคัพวินเนอร์สคัพ และผ่านเข้าสู่รอบต่อไปของยูโรเปียนคัพวินเนอร์สคัพในอีก 2 สัปดาห์ต่อมาด้วยการชนะเลกที่สอง 1–0 หลังจากนั้นพวกเขายังได้ผ่านเข้าสู่ฟุตบอลลีกคัพรอบที่ 3 ด้วยชัยชนะรวม 5–2 เหนือในรอบที่ 2

มีเหตุการณ์เลวร้ายเกิดขึ้นที่โอลด์แทรฟฟอร์ดเมื่อวันที่ 20 ตุลาคม เมื่อผู้เล่นแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดทั้ง 11 คนและผู้เล่นอาร์เซนอล 10 คนมีส่วนร่วมในในการแข่งขันดิวิชัน 1 อาร์เซนอลชนะ 1–0 แต่ยูไนเต็ดถูกหักคะแนนสำหรับเรื่องนี้ ในขณะที่อาร์เซนอล (ซึ่งในช่วงนั้นคือภัยคุกคามสำหรับลิเวอร์พูลในการลุ้นแชมป์) ถูกหัก 2 คะแนน และทั้งสองสโมสรถูกปรับ 50,000 ปอนด์

3 วันต่อมา แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดเอาชนะเรกซัม 3–0 ในยูโรเปียนคัพวินเนอร์สคัพรอบ 2 เลกแรกที่โอลด์แทรฟฟอร์ด ในช่วงปลายเดือนพวกเขาเขี่ยลิเวอร์พูลตกรอบฟุตบอลลีกคัพในรอบที่ 3 ด้วยชัยชนะ 3–1 ที่โอลด์แทรฟฟอร์ด

ชัยชนะรวม 5–0 เหนือเรกซัมเมื่อวันที่ 7 พฤศจิกายน พาพวกเขาเข้าสู่รอบก่อนรองชนะเลิศของยูโรเปียนคัพวินเนอร์สคัพ

เมื่อวันที่ 27 พฤศจิกายน อเล็กซ์ เฟอร์กูสันเสนอสัญญา 5 ปีให้กับไรอัน กิ๊กส์ ปีกซ้ายดาวรุ่งชาวเวลส์ที่ได้รับการกล่าวขานว่าเป็นผู้เล่นที่มีศักยภาพดีที่สุดในอังกฤษ นับตั้งแต่จอร์จ เบสต์ ปีกสุดหล่อในยุค 60 กิ๊กส์เกิดที่คาร์ดิฟฟ์ เซ็นสัญญาอาชีพฉบับแรกในวันเกิดปีที่ 17 ของเขาในอีก 2 วันต่อมา

หนึ่งวันก่อนที่ไรอัน กิ๊กส์จะเซ็นสัญญากับแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด ลี ชาร์ป นักฟุตบอลรุ่นพี่ทำแฮตทริกให้แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดเมื่อพวกเขาถล่มอาร์เซนอล 6–2 ในฟุตบอลลีกคัพรอบ 4 ที่อาร์เซนอลสเตเดียม ชาร์ปมีผลงานที่ดีอีกแมตช์ในอีก 4 วันต่อมาเมื่อเขายิงประตูชัยที่กูดิสันพาร์กในเกมชนะเอฟเวอร์ตัน 1–0 ซึ่งออกสตาร์ทในดิวิชัน 1 ได้อย่างย่ำแย่และอยู่ในครึ่งล่างของตารางเพียง 12 เดือนหลังจากเป็นผู้ท้าชิงตำแหน่งแชมป์ลีก

เริ่มต้นปี 1991 ด้วยการชนะ 2–1 ที่ไวต์ฮาร์ตเลนของทอตนัมฮอตสเปอร์ มีข่าวใหญ่ที่สุดที่เกิดขึ้นจากการแข่งขันครั้งนั้นก็คือพอล แกสคอยน์ กองกลางของสเปอร์กลายเป็นผู้เล่นคนแรกที่ถูกไล่ออกในการแข่งขันดิวิชัน 1 ที่ถ่ายทอดสดทางโทรทัศน์

6 วันต่อมา การป้องกันแชมป์เอฟเอคัพของพวกเขาเริ่มต้นด้วยการชนะควีนส์พาร์กเรนเจอส์ 2–1 ในรอบที่ 3 ที่โอลด์แทรฟฟอร์ด และในสัปดาห์ถัดมาพวกเขาเสมอกับเซาแทมป์ตัน 1–1 ในฟุตบอลลีกคัพรอบก่อนรองชนะเลิศ ชนะนัดรีเพลย์ 3–2 ที่โอลด์แทรฟฟอร์ด ซึ่งมาร์ก ฮิวส์ทำแฮตทริก ก่อนสิ้นเดือนยูไนเต็ดเอาชนะโบลตันวันเดอเรอร์สจากดิวิชัน 3 1–0 ในเอฟเอคัพรอบที่ 4 ที่โอลด์แทรฟฟอร์ด

ในวันอาทิตย์ที่ 10 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1991 แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดเอาชนะลีดส์ยูไนเต็ด 2–1 ในการแข่งขันฟุตบอลลีกคัพรอบรองชนะเลิศเลกแรกที่โอลด์แทรฟฟอร์ดและสองสัปดาห์ต่อมาพวกเขาก็ไปถึงรอบชิงชนะเลิศด้วยการชนะเลกที่สอง 1–0 ที่ เอลแลนด์โรด อย่างไรก็ตามหนึ่งสัปดาห์ก่อนหน้านี้การป้องกันแชมป์เอฟเอคัพของพวกเขาจบลงในรอบที่ 5 โดยพ่าย 1–2 ต่อนอริชซิตี

2 มีนาคม ไรอัน กิ๊กส์ ปีกวัย 17 ปีจากทีมเยาวชนลงประเดิมสนามในฐานะตัวสำรองแทนที่เดนิส เออร์วิน ที่ได้รับบาดเจ็บในเกมที่พ่ายเอฟเวอร์ตันในบ้าน 0–2 ในศึกดิวิชัน 1 นับเป็นนัดเดียวในลีกของเขาในฤดูกาลนี้

4 วันต่อมา แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดเสมอกับมงเปอลีเย อัชแอ็สเซในบ้าน 1–1 ในการแข่งขันยูโรเปียนคัพวินเนอร์สคัพรอบก่อนรองชนะเลิศเลกแรกจากประตูของไบรอัน แมคแคลร์ในนาทีแรก ซึ่งพวกเขาเข้าถึงรอบรองชนะเลิศใน 2 สัปดาห์ต่อมาด้วยการชนะในเลกที่สอง 2–0 จากประตูของเคลย์ตัน แบล็คมอร์ในนาทีที่ 45+4 และจุดโทษของสตีฟ บรูซในนาทีที่ 49

การแข่งขันรอบรองชนะเลิศเลกแรกของยูโรเปียนคัพวินเนอร์สคัพ เริ่มต้นในวันที่ 10 เมษายนด้วยการออกไปเยือนเอาชนะลีเกียวอร์ซอจากโปแลนด์ 3–1

เมื่อวันที่ 21 เมษายน แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด แพ้เชฟฟีลด์เวนส์เดย์ 0–1 (คุมทีมโดยรอน แอตกินสัน อดีตผู้จัดการทีมของพวกเขา) ในรอบชิงชนะเลิศฟุตบอลลีกคัพ ประตูชัยของนัดนี้ยิงโดย กองกลางทีมชาติไอร์แลนด์ ซึ่งสารภาพว่าตัวเองเป็นกองเชียร์ของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด อย่างไรก็ตาม 3 วันต่อมา พวกเขาเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศยูโรเปียนคัพวินเนอร์สคัพเป็นครั้งแรกด้วยสกอร์รวม 4–2

รอบชิงชนะเลิศเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม 1991 ที่สนามเดอ ไกป์ ของไฟเยอโนร์ด โดยชนะบาร์เซโลนา 2–1 มาร์ก ฮิวส์ ยิงทั้งสองประตูใส่ทีมเก่าของเขา

ฤดูกาล 1990–91 เป็นอีกหนึ่งฤดูกาลที่ประสบความสำเร็จอย่างสูงของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดหลังจากล้มเหลวไปสองสามปี โดยห้องประชุมคณะกรรมการได้รับถ้วยรางวัลสำคัญอีกครั้ง ถือเป็นครั้งแรกในรอบ 23 ปีที่ยูไนเต็ดคว้าแชมป์ระดับเมเจอร์ได้ 2 ฤดูกาลติดต่อกัน ฟอร์มในลีกของพวกเขาดีขึ้นเช่นกันหลังจากฤดูกาลที่แล้วพวกเขาจบในอันดับที่ 13 แต่เนื่องจากขาดความสม่ำเสมอทำให้พวกเขาจบอันดับที่ 6 แชมป์ลีกตกเป็นของอาร์เซนอลเป็นสมัยที่ 2 ในรอบ 3 ฤดูกาล ขณะที่ลิเวอร์พูลแชมป์จากฤดูกาลที่แล้วจบในตำแหน่งรองแชมป์พร้อมกับฤดูกาลไร้ถ้วยรางวัลสำหรับพวกเขา หนึ่งปีหลังจากพาคริสตัล พาเลซลงเล่นเอฟเอคัพรอบชิงชนะเลิศ นัดรีเพลย์กับยูไนเต็ด อดีตปีกขวาของยูไนเต็ดก็ประสบความสำเร็จในการนำพาเลซจบอันดับ 3 ในลีก กอร์ดอน สตรักคัน อดีตกองกลางยูไนเต็ดอีกคน เป็นผู้เล่นคนสำคัญในการกลับมาสู่ดิวิชัน 1 ได้อย่างน่าประทับใจของลีดส์ยูไนเต็ด โดยนำทีมจากเวสต์ยอร์กเชอร์จบในอันดับที่ 4 น นอกจากนี้ยังมีภัยคุกคามเกิดขึ้นกับสโมสรเป็นครั้งแรกในรอบทศวรรษ เมื่อแมนเชสเตอร์ซิตีจบอันดับที่ 5 ภายใต้การคุมทีมของปีเตอร์ รีด ผู้เล่นที่ควบตำแหน่งผู้จัดการทีม

สัญญา 1 ปีของเลส ซีลีย์ หมดลงเมื่อจบฤดูกาล และเขาต้องการสัญญา 2 ปี แต่ย้ายไปแอสตันวิลลาแบบฟรี ๆ หลังจากได้รับการเสนอสัญญาเพียง 1 ปีเท่านั้น นอกจากนี้ ยังได้ย้ายออกจากสโมสรแบบไร้ค่าตัวหลังจากลงเล่นนัดสุดท้ายให้กับทีมชุดใหญ่เมื่อปีที่แล้ว

ในช่วงปิดฤดูกาล ยูไนเต็ดเซ็นสัญญาคว้าตัวพีเตอร์ สไมเกิล ผู้รักษาประตูทีมชาติเดนมาร์กของด้วยค่าตัว 505,000 ปอนด์ และพอล พาร์กเกอร์ แบ็กขวาทีมชาติอังกฤษของควีนส์พาร์กเรนเจอส์ด้วยค่าตัว 2 ล้านปอนด์ ทีมที่มีอยู่ก็น่าประทับใจอยู่แล้ว โดยมีลี ชาร์ป และไรอัน กิ๊กส์ ปีกดาวรุ่งที่ดูมีความหวังในอนาคต และนักเตะอย่าง, , เคลย์ตัน แบล็คมอร์ และมาร์ก โรบินส์

ฤดูกาล 1991–92 จะเป็นฤดูกาลที่ 25 ของยูไนเต็ดนับตั้งแต่ที่พวกเขาคว้าแชมป์ลีกครั้งสุดท้ายในปี 1967 และอเล็กซ์ เฟอร์กูสันตั้งใจแน่วแน่ที่จะทำให้แน่ใจว่าการรอคอยแชมป์จะสิ้นสุดลง

สำหรับผู้เล่นเพียงคนเดียวที่ย้ายเข้าสู่ทีมในฤดูกาลนี้คืออังเดร แคนเชลสกี กองกลางทีมชาติสหภาพโซเวียตจากชัคตาร์ดอแนตสก์ ด้วยค่าตัว 650,000 ปอนด์เมื่อวันที่ 26 มีนาคม 1991 นอกจากนี้สโมสรยังปล่อยและขายผู้เล่นถึง 22 คน

อ้างอิง

1. "Manchester United Season 1990/91". StretfordEnd.co.uk. สืบค้นเมื่อ 23 May 2008.