สะพานปามปัน

สะพานปามปัน (pronounced: อักษรโรมัน: pāmban) เป็นสะพานรถไฟที่เชื่อมต่อเมืองในอินเดียแผ่นดินใหญ่ เข้ากับราเมศวรังบน สะพานเปิดให้บริการครั้งแรกในวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 1914 และเป็นสะพานทะเลแห่งแรกของอินเดีย และคงตำแหน่งเป็นสะพานทะเลที่ยาวที่สุดในประเทศอินเดียกระทั่งบานดรา-วารลี ซีลิงก์ในมุมไบเปิดให้บริการเมื่อปี 2010 สะพานรถไฟนี้ส่วนใหญ่มีลักษณะเป็นสะพานแบบทั่วไป สร้างขึ้นบนตอม่อคอนกรีต ตรงกลางของสะพานมีส่วนที่เป็นคู่ ซึ่งสามารถเปิดปิดให้เรือผ่านได้ สะพานปามปันเป็นเส้นทางเดินทางทางบกแบบเดียวที่เชื่อมต่อเกาะราเมศวรังเข้ากับแผ่นดินใหญ่อินเดียกระทั่งปี 1988 ส่วนบัสคิวของสะพานได้รับความเสียหายเนื่องมาจากการกัดกร่อนอย่างรุนแรงจนทำให้ เมื่อวันที่ 23 ธันวาคม 2022 ตัวตรวจจับได้ปล่อยสัญญาณเตือนให้เปิดอยู่ตลอด เป็นผลให้การขนส่งบนสะพานถูกยกเลิกเป็นการถาวร โดยมีรถไฟขบวนสุดท้ายที่วิ่งบนสะพานอย่างเป็นทางการคือรถไฟหมายเลข 07695 สายด่วนพิเศษเซกุนเดอราบาด-ราเมศวรัง (Secunderabad - Rameswaram Special Express) ก่อนที่สะพานจะปิดบริการถาวร ในเดือนกุมภาพันธ์ 2023 ประกาศว่าการเดินทางทางรางไปยังเกาะราเมศวรังผ่านทางรถไฟจะหยุดไปจนกว่าจะเปิดให้บริการ

สะพานปามปัน
สะพานปามปันช่วงบัสคิว ภาพถ่ายเมื่อปี 2014
พิกัด	9°16′57.25″N 79°12′5.91″E / 9.2825694°N 79.2016417°E / 9.2825694; 79.2016417
เส้นทาง	รถไฟ
ที่ตั้ง	ราเมศวรัง รัฐทมิฬนาฑู ประเทศอินเดีย
เจ้าของ
ข้อมูลจำเพาะ
ความยาว	6,776 ฟุต (2,065 เมตร)
จำนวนช่วง	144
ประวัติ
วันเริ่มสร้าง	1911
วันสร้างเสร็จ	1914
วันเปิด	1915
สร้างใหม่	1965 )
วันปิด	23 ธันวาคม 2022
แทนที่โดย
สถิติ
	ยกเลิก
ที่ตั้ง

ในปี 1988 มีการสร้างสะพานเดินรถคู่ขนานกับสะพารถไฟ ชื่อว่าสะพานอันไน อินทิรา คานธี (Annai Indira Gandhi Road Bridge) ซึ่งเชื่อมต่อเข้ากับทางหลวงแห่งชาติ NH 49 และถือเป็นทางเดินรถแรกที่เชื่อมต่อทางหลวงของอินเดียแผ่นดินใหญ่เข้ากับเกาะราเมศวรัง ตัวสะพานทอดผ่านช่องแคบพอล์ก (Palk Strait) ระหว่างชายฝั่งของเมืองมัณฑปังบนอินเดียแผ่นดินใหญ่และปามปัน เมืองชาวประมงบนเกาะราเมศวรัง สะพานนี้ประกอบพิธีเปิดโดยนายกรัฐมนตรีอินเดีย ราชีพ คานธี เมื่อ 2 ตุลาคม 1988 สะพานเดินรถนี้มีความยาว 2.345 กิโลเมตร และใช้เวลาก่อสร้างเกือบ 14 ปี

การออกแบบ

สะพานรถไฟสร้างขึ้นที่ความสูง 12.5 เมตร (41 ฟุต) เหนือระดับน้ำทะเล และยาว 6,776 ft (2,065 m) มีตอม่อสะพานรวม 143 เสา และมีส่วนบัสคิวแบบคู่ (double-leaf ) ซึ่งมีตัวยกที่สามารถเปิดปิดสะพานให้เรือผ่านได้ แต่ละขาที่ยกมีน้ำหนัก 415 ตัน (457 ton)

เหตุการณ์

• วันที่ 23 ธันวาคม 1964 คลื่นจากพายุขนาด 7.6 m (25 ft) จาก พัดเข้าถล่มเกาะและพัดรถไฟโดยสารสายปามปัน-ตนุษโกฏิ (Pamban-Dhanuskodi) ร่วงจากสะพานรถไฟ เป็นผลให้ผู้โดยสารมากกว่า 200 รายเสียชีวิต
• วันที่ 13 มกราคม 2013 เรือขนส่งสินค้าขูดเข้ากับสะพาน ทำให้เกิดความเสียหายเล็กน้อย

ในวัฒนธรรม

• ภาพยนตร์ภาษาทมิฬ (2002) ถ่ายทำที่นี่
• ภาพยนตร์บอลีวูด (2013) ถ่ายทำบางส่วนที่นี่

อ้างอิง

1. "Pamban Bridge, Application Pamban Bridge". My Rameswaram (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2019-12-30.
2. Datta, Rangan (1 February 2023). "Rameswaram: A holy island town along India's southern borderland". My Kolkata. The Telegraph. สืบค้นเมื่อ 9 February 2023.
3. Bureau, The Hindu (2023-02-03). "Rail traffic on old Pamban bridge permanently stopped". The Hindu (ภาษาIndian English). ISSN 0971-751X. สืบค้นเมื่อ 2023-02-04.
4. தினத்தந்தி (2022-12-24). "ரெயில் கடந்தபோது பாம்பன் தூக்குப்பாலத்தில் சத்தம் எழுப்பிய சென்சார் கருவிகள்". www.dailythanthi.com (ภาษาทมิฬ). สืบค้นเมื่อ 2023-02-04.
5. "Pamban Road Bridge: Annai Indira Gandhi Bridge". 2017.
6. T.E., Raja Simhan (21 November 2003). "Pamban Bridge to be pulled down for gauge conversion". . สืบค้นเมื่อ 7 May 2015.
7. Sri Raman, Papri (11 August 2007). . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 December 2013.
8. Jaishankar, C. (24 December 2005). . . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 January 2007.
9. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ NDTV
10. "Annai Indira Gandhi Bridge in Rameswaram". Make My Trip.^[]