รุกขมรดก

รุกขมรดก เป็นต้นไม้ขนาดใหญ่ที่มีคุณค่าหรือมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ มีลักษณะเฉพาะไม่เหมือนใครซึ่งไม่สามารถถูกแทนที่ได้ เกณฑ์พื้นฐานสำหรับการกำหนดต้นไม้มรดกที่มีคุณค่าคือ อายุ ความหายาก และขนาด รวมถึงสุนทรียศาสตร์ พฤกษศาสตร์ นิเวศวิทยา และคุณค่าทางประวัติศาสตร์ ในบางประเทศมีการตรากฎหมายเพื่อคุ้มครองต้นไม้ที่เป็นมรดกของชาติ เช่น สิงคโปร์ สหรัฐอเมริกา

ต้นแอปเปิ้ลเก่าแก่ในบ้านเกิดของไอแซก นิวตัน ถูกประกาศให้เป็นหนึ่งใน 50 รุกขมรดกสำคัญของอังกฤษ เนื่องในวาระกาญจนาภิเษกของสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักร ในปี พ.ศ. 2545

ในศาสนาพุทธมีแนวคิดในเรื่องการให้คุณค่ากับต้นไม้มรดกมาช้านาน เช่น ความเชื่อในเรื่องรุกขเจดีย์ หรือการดูแลพระศรีมหาโพธิ์ ในฐานะเจดีย์หรือสิ่งแทนพระศาสดาเพื่อการสักการะ

สำหรับในประเทศไทยมีการกำหนดคุณค่าให้กับต้นไม้ที่มีขนาดใหญ่และมีความสำคัญอย่างเป็นทางการโดยรัฐ ในปี พ.ศ. 2560 โดยกระทรวงวัฒนธรรม ร่วมกับกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม มีการคัดเลือกต้นไม้ในประเทศไทยที่มีขนาดใหญ่ อายุประมาณหนึ่งร้อยปีขึ้นไป หรือต้นไม้ที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ เพื่อประกาศขึ้นทะเบียนให้เป็นต้นไม้สำคัญของชาติในวาระสำคัญต่าง ๆ ของประเทศ

อ้างอิง

1. Coates, Peter A. (2006). American Perceptions of Immigrant And Invasive Species: Strangers on the Land. University of California Press. pp. 140–. ISBN . สืบค้นเมื่อ 30 June 2012.
2. Waterton, Emma; Watson, Steve (31 May 2010). Culture, Heritage and Representation: Perspectives on Visuality and the Past. Ashgate Publishing, Ltd. pp. 152–. ISBN . สืบค้นเมื่อ 30 June 2012.
3. Barnes, Christine (30 May 2004). Only in Oregon: Natural and Manmade Landmarks and Oddities. Farcountry Press. pp. 10–. ISBN . สืบค้นเมื่อ 30 June 2012.
4. ดำรงราชานุภาพ, สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยา.ตำนานพุทธเจดีย์^[]. กรุงเทพ: โรงพิมพ์ไทยพิทยา. ๒๔๙๐
5. กรมส่งเสริมวัฒนธรรม. (2560). ″รุกขมรดกของแผ่นดิน ใต้ร่มพระบารมี. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.

ดูเพิ่ม

• กฎหมายเกี่ยวกับต้นไม้ใหญ่ในเมืองในประเทศไทย
• กรมส่งเสริมวัฒนธรรม
• รุกข มรดกของแผ่นดิน