ราชวงศ์จิ้นตะวันออก

การล่มสลายของราชวงศ์จิ้นตะวันตก ทำให้แผ่นดินจีนตกอยู่ในภาวะแตกเป็นเสี่ยง ๆ ราชสำนักจิ้นย้ายฐานที่มั่นทางการปกครองและเมืองหลวงลงไปทางใต้ สถาปนาราชวงศ์จิ้นตะวันออก (ค.ศ.317-420) ขณะที่สถานการณ์ทางตอนเหนือวุ่นวายหนัก แผ่นดินที่แตกออกเป็นแว่นแคว้น ที่ปกครองโดยชนกลุ่มน้อยจากชนเผ่าต่างๆ ผลัดกันรุกรับ ผ่านการล้มล้างแล้วก่อตั้งครั้งแล้วครั้งเล่า สู่การหลอมรวมทางชนชาติครั้งใหญ่ของจีน สำหรับห้าชนเผ่าในที่นี้ได้แก่ ซยฺงหนู เซียนเปย์ เจี๋ย ตี และเชียง 16 แคว้น และเมื่อรวมกับแว่นแคว้นที่สถาปนาโดยชาวฮั่นแล้ว ได้แก่

ตี ค.ศ. 304 – 347

ซงหนู ค.ศ. 304 – 329

ฮั่น ค.ศ. 317 – 376

เจี๋ย ค.ศ. 319 – 351

เซียนเปย ค.ศ. 337 – 370

ฮั่น ค.ศ. 350 – 352

เฉียนฉิน ตี ค.ศ. 350 – 394

เชียง ค.ศ. 384 – 417

เซียนเปย ค.ศ. 384 – 407

เซียนเปย ค.ศ. 384 – 394

เซียนเปย ค.ศ. 385 – 431

ตี ค.ศ. 386 – 403

เซียนเปย ค.ศ. 397 – 414

เซียนเปย ค.ศ. 398 – 410 ฮั่น ค.ศ. 400 – 421

ฮั่น ค.ศ. 405 – 413

ซงหนู ค.ศ. 407 – 431

ฮั่น+เฉาเสี่ยน(เกาหลี) ค.ศ. 407 – 436

ง ซงหนู ค.ศ. 401 – 439

เซียนเปย ค.ศ. 315 – 376