ยูฟ่ายูโรปาลีก นัดชิงชนะเลิศ 2019

ยูฟ่ายูโรปาลีก นัดชิงชนะเลิศ 2019 เป็นการแข่งขันฟุตบอลนัดชิงชนะเลิศของยูฟ่ายูโรปาลีก ฤดูกาล 2018–19, ฤดูกาลที่ 48 ของการแข่งขันฟุตบอลสโมสรลำดับที่สองของยุโรป จัดขึ้นโดย ยูฟ่า, และเป็นฤดูกาลที่ 10 นับตั้งแต่เปลี่ยนชื่อจากยูฟ่า คัพ มาเป็น ยูฟ่ายูโรปาลีก. นัดนี้จะลงเล่นที่ สนามกีฬาโอลิมปิก ใน บากู, ประเทศอาเซอร์ไบจาน เมื่อวันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2562 (ค.ศ. 2019). เริ่มจากฤดูกาลนี้, ยูโรปาลีก นัดชิงชนะเลิศจะลงเล่นในสัปดาห์เดียวกันกับแชมเปียนส์ลีก นัดชิงชนะเลิศ.

ยูฟ่ายูโรปาลีก นัดชิงชนะเลิศ 2019

รายการ	ยูฟ่ายูโรปาลีก ฤดูกาล 2018–19
เชลซี อาร์เซนอล 4 1
วันที่	29 พฤษภาคม พ.ศ. 2562
สนาม	สนามกีฬาโอลิมปิก, บากู
ผู้เล่นยอดเยี่ยม ประจำนัด	เอแดน อาซาร์ (เชลซี)
ผู้ตัดสิน	(อิตาลี)
ผู้ชม	51,370 คน
สภาพอากาศ	กลางคืนท้องฟ้าสดใส 21 องศาเซลเซียส (70 องศาฟาเรนไฮต์) 74% ความชื้นสัมพัทธ์
← 2018 2020 →

ทีม

ในตารางด้านล่างนี้, นัดชิงชนะเลิศจนถึงปี ค.ศ. 2009 เป็นยุคยูฟ่าคัพ, นับตั้งแต่ปี ค.ศ. 2010 เป็นยุคยูฟ่ายูโรปาลีก.

ทีม	จำนวนการลงสนามรอบชิงชนะเลิศครั้งที่ผ่านมา (ตัวหนาหมายถึงทีมชนะเลิศ)
เชลซี	1 (2013)
อาร์เซนอล	1 ()

การคัดเลือกเจ้าภาพ

เป็นครั้งแรกเลยทีเดียว, กระบวนการการเปิดประมูลนั้นได้เปิดตัวไปเมื่อวันที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2559 (ค.ศ. 2016) โดยยูฟ่าเพื่อเลือกสถานที่แข่งขันของการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศสโมสร (ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก, ยูฟ่ายูโรปาลีก, ยูฟ่าวีเมนส์แชมเปียนส์ลีก, และ ยูฟ่าซูเปอร์คัพ). แต่ละสมาคมจะมีถึงวันที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2560 (ค.ศ. 2017) เพื่อแสดงความสนใจ, และเอกสารการยื่นประมูลจะต้องส่งภายในวันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2560 (ค.ศ. 2017).

ยูฟ่าได้ประกาศเมื่อวันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 (ค.ศ. 2017) ว่าหกสมาคมได้แสดงความสนใจในการเสนอตัวเป็นเจ้าภาพ, และได้รับการยืนยันเมื่อวันที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2560 (ค.ศ. 2017) ว่าสามสมาคมได้ส่งการเสนอราคาประมูลสำหรับยูฟ่ายูโรปาลีก นัดชิงชนะเลิศ 2019:

การเสนอตัวเป็นเจ้าภาพยูฟ่ายูโรปาลีก รอบชิงชนะเลิศ 2019

ประเทศ	สนาม	เมือง	ความจุ	หมายเหตุ
อาเซอร์ไบจาน	สนามกีฬาโอลิมปิกบากู	บากู	69,870	ยังเสนอราคาสำหรับ ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก นัดชิงชนะเลิศ 2019
สเปน	สนามกีฬารามอน ซันเชซ ปิซฆวน	เซบิยา	42,500
ตุรกี	โวดาโฟนพาร์ก	อิสตันบูล	41,903	ยังเสนอราคาสำหรับ ยูฟ่าซูเปอร์คัพ 2019

สมาคมต่อไปนี้แสดงความสนใจในการเสนอตัวเป็นเจ้าภาพแต่ในที่สุดก็ไม่ได้ส่งการเสนอตัวเป็นเจ้าภาพ:

• จอร์เจีย: , ทบิลีซี
• เยอรมนี: , ชตุทท์การ์ท (ที่ต้องการมากกว่า ค็อมแมทซ์บังค์-อาเรนา, แฟรงก์เฟิร์ต)
• สกอตแลนด์: แฮมป์เดนพาร์ก, กลาสโกว์

รายงานการประเมินราคาการประมูลได้รับการตีพิมพ์โดยยูฟ่าเมื่อวันที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2560 (ค.ศ. 2017).สนามกีฬาโอลิมปิกบากู ได้รับเลือกให้เป็นสถานที่จัดการแข่งขันโดยคณะกรรมการบริหารยูฟ่าเมื่อวันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2560 (ค.ศ. 2017), ในขณะที่โวดาโฟนพาร์กได้ประสบความสำเร็จในการเสนอตัวเป็นเจ้าภาพสำหรับ ยูฟ่าซูเปอร์คัพ 2019.

สนามแข่งขัน

สนาม สนามกีฬาโอลิมปิก ใน บากู จะเป็นเจ้าภาพนัดชิงชนะเลิศ

นี่เป็นการจัดการแข่งขันสโมสรยุโรปรอบชิงชนะเลิศครั้งแรกที่จัดขึ้นในประเทศอาเซอร์ไบจาน. สนามได้รับการประกาศให้เป็นหนึ่งในสังเวียนของ ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2020..

เส้นทางสู่นัดชิงชนะเลิศ

หมายเหตุ: ในตาราง, ผลการแข่งขันของผู้เข้าชิงชนะเลิศจะได้รับเป็นชื่อแรก (H = เหย้า; A = เยือน).

เชลซี				รอบ	อาร์เซนอล
คู่แข่งขัน	ผล			รอบแบ่งกลุ่ม	คู่แข่งขัน	ผล
ปาโอก	(1–0) (A)			นัดที่ 1		(4–2) (H)
	(1–0) (H)			นัดที่ 2	คาราบัก	(3–0) (A)
บาเต บอรีซอฟ	(3–1) (H)			นัดที่ 3	สปอร์ติง ลิสบอน	(1–0) (A)
บาเต บอรีซอฟ	(1–0) (A)			นัดที่ 4	สปอร์ติง ลิสบอน	(0–0) (H)
ปาโอก	(4–0) (H)			นัดที่ 5		(3–0) (A)
	(2–2) (A)			นัดที่ 6	คาราบัก	(1–0) (H)
ชนะเลิศ (กลุ่ม L) อันดับ ทีม เล่น คะแนน 1 เชลซี 6 16 2 บาเต บอรีซอฟ 6 9 3 6 7 4 ปาโอก 6 3 แหล่งที่มา : ยูฟ่า				ตารางคะแนน	ชนะเลิศ (กลุ่ม E) อันดับ ทีม เล่น คะแนน 1 อาร์เซนอล 6 16 2 สปอร์ติง ลิสบอน 6 13 3 6 3 4 คาราบัก 6 3 แหล่งที่มา : ยูฟ่า
คู่แข่งขัน	รวมผลสองนัด	นัดแรก	นัดที่สอง	รอบแพ้คัดออก	คู่แข่งขัน	รวมผลสองนัด	นัดแรก	นัดที่สอง
มัลเมอ เอฟเอฟ	5–1	(2–1) (A)	(3–0) (H)	รอบ 32 ทีมสุดท้าย	บาเต บอรีซอฟ	3–1	(0–1) (A)	(3–0) (H)
ดีนาโม คียิว	8–0	(3–0) (H)	(5–0) (A)	รอบ 16 ทีมสุดท้าย	แรน	4–3	(1–3) (A)	(3–0) (H)
สลาเวีย ปราก	5–3	(1–0) (A)	(4–3) (H)	รอบก่อนรองชนะเลิศ	นาโปลี	3–0	(2–0) (H)	(1–0) (A)
ไอน์ทรัคท์ฟรังค์ฟวร์ท	2–2 (4–3 p)	(1–1) (A)	(1–1) (ต่อเวลา) (H)	รอบรองชนะเลิศ	บาเลนเซีย	7–3	(3–1) (H)	(4–2) (A)

ก่อนการแข่งขัน

ทูต

ทูตสำหรับนัดชิงชนะเลิศเป็นอดีตนักเตะทีมชาติเนเธอร์แลนด์ ปีแยร์ ฟัน โฮยโดงก์, ผู้ที่เคยชนะเลิศใน กับ ไฟเยอโนร์ด และจบลงในฐานะดาวซัลโวสูงสุด, ซึ่งเขายิงสองประตูใน ชนะในนัดที่พบกับ โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์.

การจำหน่ายตั๋ว

ด้วยตัวสนามแข่งขันมีความจุรองรับได้ 64,000 คนสำหรับเกมนัดชิงชนะเลิศ, จากจำนวนตั๋วเข้าชมทั้งหมด 37,500 ใบ ได้ถูกจำหน่ายไปให้กับแฟนบอลและประชาชนทั่วไป, กับทีมที่เข้าชิงชนะเลิศทั้งสองทีมนั้นแต่ละฝั่งจะได้รับตั๋วไปจำหน่าย (รอการยืนยันจำนวนใบ) และตั๋วเข้าชมการแข่งขันอีก (รอการยืนยันจำนวนใบ) พร้อมจำหน่ายให้กับแฟนๆ ทั่วโลกผ่านทางเว็บไซต์ UEFA.com ตั้งแต่วันที่ 7 ถึง 21 มีนาคม 2562 ในสี่หมวดราคา: €140, €90, €50, และ €30. ส่วนตั๋วที่เหลือจะจัดสรรให้กับคณะกรรมการจัดงานท้องถิ่น, ยูฟ่า และชาติสมาชิก, ห้างหุ้นส่วนร้านค้า และสถานีการถ่ายทอดต่างๆ, และเพื่อรองรับโปรแกรมในการต้อนรับ.

แมตช์

รายละเอียด

ทีม "เจ้าบ้าน" (สำหรับวัตถุประสงค์ในการจัดการ) จะถูกกำหนดขึ้นโดยการจับสลากเกิดขึ้นหลังจากเสร็จสิ้นการจับสลากรอบก่อนรองชนะเลิศและรอบรองชนะเลิศ, ที่ได้จัดขึ้นไปแล้วเมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2562 (ค.ศ. 2019), 13:00 CEST, ที่สำนักงานใหญ่ยูฟ่าในเมือง นียง, ประเทศสวิตเซอร์แลนด์.

29 พฤษภาคม พ.ศ. 2562

21:00 CEST

เชลซี	4–1	อาร์เซนอล
ฌีรู  49' เปโดร  60' อาซาร์  65' (ลูกโทษ), 72'	รายงาน	อิโวบี  69'

สนามกีฬาโอลิมปิก, บากู

ผู้ชม: 51,370 คน

ผู้ตัดสิน: (อิตาลี)

เชลซี

อาร์เซนอล

GK 1 เกปา อาร์ริซาบาลากา RB 28 เซซาร์ อัซปิลิกูเอตา (c) CB 27 แอนเทรแอส เครสเตินเซิน 68' CB 30 ดาวิด ลูอีซ LB 33 แอแมร์ซง ปัลมีเอรี CM 7 อึงโกโล ก็องเต CM 5 ฌอร์ฌีญู CM 17 มาเทออ คอวาชิช 76' RF 11 เปโดร 56' 71' CF 18 ออลีวีเย ฌีรู LF 10 เอแดน อาซาร์ 89' ตัวสำรอง: GK 13 วิลิ กาบาเยโร GK 52 DF 3 มาร์โกส อาลอนโซ DF 21 ดาวีเด ซัปปากอสตา 89' DF 24 แกรี เคฮิลล์ DF 44 MF 8 รอสส์ บาร์กลีย์ 76' MF 51 MF 55 FW 9 กอนซาโล อิกัวอิน FW 22 วีลียัง 71' ผู้จัดการทีม: เมารีซีโอ ซาร์รี

GK 1 แปเตอร์ แช็ค CB 5 โซกราติส ปาปัสตาโทปูโลส CB 6 โลร็อง โกเซียลนี (c) CB 18 นาโช มอนเรอัล 66' RM 15 เอนส์ลีย์ เมตแลนด์-ไนลส์ CM 11 ลูกัส ตอร์เรย์รา 67' CM 34 กรานิต จากา LM 31 เซอัด คอลาชินัตส์ AM 10 เมซุท เออซิล 78' CF 9 อาแล็กซ็องดร์ ลากาแซ็ต CF 14 ปีแยร์-แอเมอริก โอบาเมอย็องก์ ตัวสำรอง: GK 19 แบนท์ เลโน GK 44 DF 12 ชเต็ฟฟัน ลิชท์ชไตเนอร์ DF 20 ชโคดรัน มุสทาฟี DF 25 คาร์ล เจนคินสัน MF 4 มุฮัมมัด อันนินนี MF 29 มาเตโอ แกนดูซี 66' MF 59 โจ วิลล็อก 78' FW 17 อเล็กซ์ อิโวบี 67' FW 23 แดนนี เวลเบก FW 49 เอ็ดดี เอ็นเคเตียห์ FW 87 ผู้จัดการทีม: อูไน เอเมรี

ผู้เล่นยอดเยี่ยมประจำนัด: เอแดน อาซาร์ (เชลซี) ผู้ช่วยผู้ตัดสิน: ฟิลิปโป เมลี (อิตาลี) โลเรนโซ มันกาเนลลี (อิตาลี) (ผู้ตัดสินที่สี่): (อิตาลี) : (อิตาลี) : มาร์โค กุยดา (อิตาลี) (โปแลนด์) : ปาแว็ล ซอคอลนิคกิ (โปแลนด์)

ข้อมูลในการแข่งขัน แข่งขันเวลาปกติ 90 นาที ต่อเวลาพิเศษไปอีก 30 นาที เมื่อทั้งสองทีมเสมอกันในเวลาปกติ ตัดสินด้วยการดวลลูกจุดโทษ เพื่อหาผู้ชนะ มีชื่อรายชื่อผู้เล่นสำรอง 12 คน การเปลี่ยนตัวผู้เล่นสูงสุดสามคน, กับอนุญาตเปลี่ยนผู้เล่นคนที่สี่ได้ในช่วงต่อเวลาพิเศษ

สถิติ

ครึ่งแรก สถิติ เชลซี อาร์เซนอล ประตูที่ทำได้ 0 0 โอกาสยิงทั้งหมด 5 4 ยิงเข้ากรอบ 2 0 จำนวนการเซฟ 0 2 เปอร์เซ็นต์การครองบอล 55% 45% เตะมุม 3 3 ทำฟาวล์ 8 6 ล้ำหน้า 1 1 ใบเหลือง 0 0 ใบแดง 0 0

ครึ่งหลัง สถิติ เชลซี อาร์เซนอล ประตูที่ทำได้ 4 1 โอกาสยิงทั้งหมด 9 11 ยิงเข้ากรอบ 6 2 จำนวนการเซฟ 1 2 เปอร์เซ็นต์การครองบอล 42% 58% เตะมุม 4 2 ทำฟาวล์ 6 5 ล้ำหน้า 0 2 ใบเหลือง 2 0 ใบแดง 0 0

โดยรวม สถิติ เชลซี อาร์เซนอล ประตูที่ทำได้ 4 1 โอกาสยิงทั้งหมด 14 15 ยิงเข้ากรอบ 8 2 จำนวนการเซฟ 1 4 เปอร์เซ็นต์การครองบอล 48% 52% เตะมุม 7 5 ทำฟาวล์ 14 11 ล้ำหน้า 1 3 ใบเหลือง 2 0 ใบแดง 0 0

ดูเพิ่ม

• ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก นัดชิงชนะเลิศ 2019
• ยูฟ่าซูเปอร์คัพ 2019

อ้างอิง

1. "Chelsea win the 2019 UEFA Europa League". UEFA.com. Union of European Football Associations. 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2562. สืบค้นเมื่อ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2562. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |access-date= และ |date= ((help))
2. "Referee team appointed for UEFA Europa League final in Baku". UEFA.com. Union of European Football Associations. 13 May 2019. สืบค้นเมื่อ 13 May 2019.
3. "Full Time Summary Final – Chelsea v Arsenal" (PDF). UEFA.com. Union of European Football Associations. 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2562. สืบค้นเมื่อ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2562. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |access-date= และ |date= ((help))
4. "Tactical Lineups – Final – Wednesday 29 May 2019" (PDF). UEFA.com. Union of European Football Associations. 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2562. สืบค้นเมื่อ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2562. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |access-date= และ |date= ((help))
5. "Madrid to host UEFA Champions League Final 2019". UFEA.com. Union of European Football Associations. 20 September 2017. สืบค้นเมื่อ 20 September 2017.
6. "UEFA Europa League Final 2019 to be played on 29 May". UEFA. 4 April 2017.
7. "Lyon to host 2018 UEFA Europa League final". UEFA. 9 December 2016.
8. "UEFA club competition finals 2019: bid regulations" (PDF). UEFA.
9. "15 associations interested in hosting 2019 club finals". UEFA. 3 February 2017.
10. "Ten associations bidding to host 2019 club finals". 7 June 2017.
11. "Europa-League-Finale 2019: DFB bewirbt sich mit Stuttgart". Kicker. 7 April 2017.
12. "UEFA Club Competition Finals 2019 Evaluation Report" (PDF). UEFA.com.
13. "UEFA Executive Committee agenda for Nyon meeting". UEFA.com. 7 September 2017.
14. "Baku to host 2019 UEFA Europa League final". UEFA.com. 20 September 2017.
15. "Arsenal draw Napoli in pick of Europa League quarter-finals". France 24. . 15 April 2019. จากแหล่งเดิมเมื่อ 17 May 2019. สืบค้นเมื่อ 17 May 2019.
16. "Europa League 2001/2002 » Top Scorer". WorldFootball.net. สืบค้นเมื่อ 24 March 2015.
17. "Feyenoord seal Uefa Cup win". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 8 May 2002. สืบค้นเมื่อ 21 December 2017.
18. "Final joy for Feyenoord". UEFA. 9 May 2002. สืบค้นเมื่อ 21 December 2017.
19. "Europa League final: supporter information". arsenal.com. Arsenal FC. 9 May 2019. สืบค้นเมื่อ 13 May 2019.
20. "37,500 tickets available to general public for 2019 UEFA Europa League final in Baku". UEFA.com. Union of European Football Associations. 28 February 2019.
21. "2018/19 Europa League match and draw calendar". UEFA.com. Union of European Football Associations. 9 January 2018. สืบค้นเมื่อ 9 January 2018.
22. "UEFA Europa League quarter-final, semi-final and final draws". UEFA.com.
23. "2018/19 UEFA Europa League regulations" (PDF). UEFA.com. Union of European Football Associations. 10 May 2018. สืบค้นเมื่อ 12 May 2018.
24. "Team statistics" (PDF). UEFA.com. Union of European Football Associations. 29 May 2019. สืบค้นเมื่อ 29 May 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์ทางการ
• 2019 final: Baku, UEFA.com