พระพาย

พระพาย (เทวนาครี: वायु; "วายุ") เป็นตามคติศาสนาฮินดู เป็นเทพแห่งธรรมชาติ เช่นเดียวกับพระพิรุณ (ฝน), พระอัคนี (ไฟ), พระแม่คงคา (น้ำ), พระแม่ธรณี (พื้นดิน)

พระพาย
เทวนาครี: वायु

พระวายุ ทรงกวางเป็นพาหนะ
ตำแหน่ง
จำพวก	เทพโลกบาล เทพคณะปัญจภูตะ และเทพคณะวสุ
วิมาน	ปวันโลก
อาวุธ	ธงสีขาว, ศรวายัพยาสตร์, พระขรรค์, หอก, คทา, ขอช้าง, วัชระ, ดอกบัว, ขวาน, ดาบ ฯลฯ
สัตว์พาหนะ	กวาง, แอนทิโลป, ม้าวลาหก, ราชรถเทียมม้า ๑,๐๐๐ ตัว,ราชรถเทียมกวาง
บิดา
มารดา
คู่ครอง	พระแม่สวาสถี
บุตร	หนุมาน, ภีมะ ฯลฯ

พระพายเป็นบุตรของและ มีหน้าที่ให้ลมแก่สามโลก ในวรรณคดีมหาภารตะ พระพายเป็นบิดาของภีมะ และในวรรณคดีรามเกียรติ์พระพายเป็นบิดาของ หนุมานและยังเป็นปู่ของมัจฉานุกับอสุรผัด

ตามคัมภีร์ว่า พระพายเป็นกษัตริย์แห่งคนธรรพ์ สำหรับรูปร่างลักษณะของพระพาย มีแตกต่าง หลากหลายออกไป ในพระเวทระบุว่า พระพาย มีกายสีขาวลักษณะงดงามยิ่งนัก ทรงสัตว์พาหนะจำพวกแอนทิโลปหรือกวาง

นอกจากนี้แล้ว พระพายยังถือเป็นเทพประจำทิศตะวันตกเฉียงเหนือ (พายัพ) โดยคำว่า "พายัพ" เป็นภาษาสันสกฤต อ่านว่า "วายวฺย" เมื่อถอดความแล้วจะหมายถึง "ทิศของวายุ"

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ พระพาย

อ้างอิง

1. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-02. สืบค้นเมื่อ 2012-11-16.
2. พายัพ ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิเตยสถาน พ.ศ. 2542