ปืนต่อสู้อากาศยาน

องค์การสนธิสัญญาป้องกันแอตแลนติกเหนือนิยามการป้องกันภัยทางอากาศ (air defence) ว่าเป็น "มาตรการใด ๆ ที่ออกแบบมาเพื่อลดหรือทำให้ประสิทธิภาพการปฏิบัติทางอากาศของฝ่ายข้าศึกหมดไป" มาตรการเหล่านี้รวมไปถึงระบบอาวุธภาคพื้นและอากาศ ระบบเซ็นเซอร์ที่สัมพันธ์กัน การจัดการบังคับบัญชาและควบคุม และมาตรการเชิงรับ มาตรการเหล่านี้อาจใช้เพื่อค้มครองกำลังทางทะเล ภาคพื้นหรือทางอากาศไม่ว่าจะอยู่ที่ใดก็ตาม อย่างไรก็ดี สำหรับประเทศส่วนใหญ่แล้ว ความพยายามหลักมีแนวโน้มเป็น "การป้องกันมาตุภูมิ" นาโต้กล่าวถึงการป้องกันภัยทางอากาศจากอากาศ (airborne air defence) ว่า การต่อต้านทางอากาศ (counter-air) และการป้องกันภัยทางอากาศจากเรือ (naval air defence) ว่า การสงครามต่อสู้อากาศยาน การป้องกันภัยขีปนาวุธเป็นส่วนขยายจากการป้องกันภัยทางอากาศ เพราะเป็นการริเริ่มเพื่อดัดแปลงการป้องกันภัยทางอากาศไปยังภารกิจขัดขวางโพรเจกไทล์ใด ๆ ที่บินอยู่

อ้างอิง

1. AAP-6

บรรณานุกรม

• AAP-6 NATO Glossary of Terms. 2009.