บัตรเจาะรู

บัตรเจาะรู (อังกฤษ: punched card) เป็นที่จัดเก็บข้อมูลดิจิทัลโดยใช้วิธีการเจาะรูลงไป และเคยพบได้บ่อยในและการควบคุมเครื่องอัตโนมัติ

บัตรเจาะรูแบบ 12 แถว/80 คอลัมน์ของไอบีเอ็มจากช่วงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20

บัตรเจาะรูถูกใช้อย่างกว้างขวางในคริสต์ศตวรรษที่ 20 โดย ซึ่งจัดระเบียบเป็นระบบประมวลผลข้อมูล ได้มีการใช้บัตรเจาะรูในการนำเข้า ส่งออก และจัดเก็บข้อมูล และมีรูปแบบ 12 แถว/80 คอลัมน์ของไอบีเอ็มเป็นรูปแบบบัตรเจาะรูที่โดดเด่นที่สุดในวงการอุตสาหกรรม คอมพิวเตอร์ดิจิทัลยุคแรกหลายรุ่นใช้บัตรเจาะรูเป็นสื่อกลางหลักสำหรับการนำเข้าทั้งโปรแกรมคอมพิวเตอร์และข้อมูลผู้ใช้ โดยการป้อนข้อมูลลงบนบัตรเจาะรูสามารถทำได้โดยอาศัยเครื่องเจาะบัตร

อ้างอิง

1. Cortada, James W. (1993). Before The Computer: IBM, NCR, Burroughs, & Remington Rand & The Industry They Created, 1865–1965. . ISBN .
2. ; (1963). Automatic Data Processing. . p. 94. semiautomatic