น ชอบ ร หร อ น ชอพ ร เปอร เซ ย จากภาษาเปอร เซ ยกลาง New Shabuhr หมายถ ง เม องใหม ของซาป ร ซาป ร อ นโสภณ หร อ ซาป ร ท สร

นีชอบูร์ หรือ นีชอพูร์ (เปอร์เซีย: ; จากภาษาเปอร์เซียกลาง New-Shabuhr หมายถึง "เมืองใหม่ของซาปูร์", "ซาปูร์อันโสภณ", หรือ "ซาปูร์ที่สร้างมาอย่างสมบูรณ์") เป็นนครที่ใหญ่เป็นอันดับสองในจังหวัดโฆรอซอเนแรแซวี ซึ่งเคยเป็นเมืองหลวงฝั่งตะวันตกของเกรตเตอร์โฆรอซอน เมืองหลวงในคริสต์ศตวรรษที่ 9 ของ เมืองหลวงเดิมของ เมืองหลักของ และอดีตเมืองในเส้นทางสายไหม นีชอบูร์ตั้งอยู่บนที่ราบอันอุดมสมบูรณ์ตรงตีน ใน พ.ศ. 2559 นครนี้มีประชากรประมาณ 264,180 คนและเทศมณฑลมีประชากรประมาณ 448,125 คน นครนี้ตั้งอยู่ใกล้เหมืองแร่ที่มีแร่เทอร์ควอยซ์คุณภาพสูงที่สุดในโลกที่มีการขุดมาอย่างน้อยสองสหัสศวรรษ

นีชอบูร์ نیشابور เนย์ชอบูร์หรือนีชอพูร์
นคร
เนย์ชอบูร์
จากบนลงล่างและซ้ายไปขวา: , , , การค้นพบทางโบราณคดีที่นีชอบูร์, , โดม ท้องฟ้าจำลอง คัยยาม, คฤหาสน์ Amin Eslami, และ
สมญา: สมัยซาเซเนียนและอุมัยยะฮ์: (กลุ่มเมืองตอนบน), ดามัสกัสน้อย (โดยอิบน์ บะฏูเฏาะฮ์)
นีชอบูร์ นีชอบูร์
พิกัด: 36°12′48″N 58°47′45″E / 36.21333°N 58.79583°E / 36.21333; 58.79583
ประเทศ	อิหร่าน
จังหวัด	โฆรอซอเนแรแซวี
เทศมณฑล

ก่อตั้ง	คริสต์ศตวรรษที่ 3
เทศบาลนีชอบูร์	ค.ศ. 1931
ผู้ก่อตั้ง	ชาห์ซาปูร์ที่ 1
การปกครอง
• นายกเทศมนตรี	Hassan Mirfani
• ผู้ว่าการเทศมนตรี	AliReza Ghamati
ความสูง	1,250 เมตร (4,100 ฟุต)
ประชากร (สำมะโน พ.ศ. 2559)
• เขตเมือง	264,375 คน
เขตเวลา	(เวลามาตรฐานอิหร่าน)
รหัสพื้นที่	051
เว็บไซต์	neyshabur.ir

เมืองก่อตั้งในคริสต์ศตวรรษที่ 3 โดยพระเจ้าชอบูร์ที่ 1 ในฐานะเมืองข้าหลวงจักรวรรดิซาเซเนียน ต่อมาจึงเป็นเมืองหลวงของ และได้บูรณะใหม่ในสมัย ในปี ค.ศ. 830 และได้รับเลือกเป็นเมืองหลวงของราชวงศ์เซลจุค ปี ค.ศ. 1037 ในสมัยราชวงศ์อับบาซียะฮ์ถูกชาวมองโกลรุกราน เมืองได้พัฒนาจนกลายเป็นศูนย์กลางด้านวัฒนธรรม การค้า ความรู้ของโลกอิสลาม เป็นหนึ่งในสี่เมืองใหญ่ของ (ร่วมกับเมือง, เฮราต และบัลค์) หนึ่งในเมืองที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของสมัยกลาง ศูนย์กลางอำนาจของรัฐเคาะลีฟะฮ์ทางตะวันออก ที่อยู่อาศัยของคนหลากหลายเชื้อชาติและศาสนา และจุดหยุดพักของเส้นทางการค้าจากจีนและไปยังอิรักและอียิปต์

การค้นพบทางโบราณคดีในนครหลายแห่งถูกเก็บและจัดแสดงต่อสาธารณชนที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะเมโทรโพลิทันในนครนิวยอร์ก, พิพิธภัณฑ์บริติชในลอนดอน และพิพิธภัณฑ์นานาชาติอื่น ๆ

เมืองพี่น้อง

นีชอบูร์เป็นเมืองพี่น้องกับเมืองดังนี้:

แบกแดด ประเทศอิรัก
แบลค์ ประเทศอัฟกานิสถาน
บัสรา ประเทศอิรัก
บูฆอรอ ประเทศอุซเบกิสถาน
กัซนี ประเทศอัฟกานิสถาน
เฮราต ประเทศอัฟกานิสถาน
อัลก็อยเราะวาน ประเทศตูนิเซีย
กัรบะลาอ์ ประเทศอิรัก
ฆีวา ประเทศอุซเบกิสถาน
โฆย์ ประเทศอิหร่าน
ฆูจันด์ ประเทศทาจิกิสถาน
คอนยา ประเทศตุรกี
ประเทศทาจิกิสถาน
ประเทศเติร์กเมนิสถาน
ซามาร์กันต์ ประเทศอุซเบกิสถาน

อ้างอิง

"Municipality of Neyshabur". Municipality of Neyshabur.{{}}: CS1 maint: url-status ()
The Cambridge History of Iran – Volume 1 – Page 68
"Statistical Center of Iran > Home".
Honigmann, E.; Bosworth, C.E.. "Nīs̲h̲āpūr." Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel, W.P. Heinrichs. Brill Online, 2013. Reference. 31 December 2013
นีชอบูร์ สามารถพบได้ใน ผ่าน ลิงก์นี้ ด้วยการเปิดไปยังกล่องค้นหาขั้นสูง แล้วพิมพ์ "-3076915" ในฟอร์ม "Unique Feature Id" และคลิกบน "Search Database"
Sardar, Marika ((originally published October 2001, last revised July 2011)). "The Metropolitan Museum's Excavations at Nishapur". The Metropolitan Museum. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= ((help))CS1 maint: url-status ()
"Turquoise Quality Factors". Gemological Institute of America (GIA).{{}}: CS1 maint: url-status ()
Sardar, Author: Marika. "The Metropolitan Museum's Excavations at Nishapur | Essay | Heilbrunn Timeline of Art History | The Metropolitan Museum of Art". The Met's Heilbrunn Timeline of Art History (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-02-10. {{}}: |first= มีชื่อเรียกทั่วไป ((help))
"Nishapur". The British Museum.{{}}: CS1 maint: url-status ()
"Coppa con decorazione calligrafica". Museum of Eastern Art in Italy (ภาษาอิตาลี). 25 November 2015.{{}}: CS1 maint: url-status ()
"Tomb of Kamal-ol-Molk". iranparadise.com. Iran Paradise. 2020-05-05. สืบค้นเมื่อ 2020-11-15.

อ่านเพิ่ม

Durand-Guédy, David (2020). Cities of Medieval Iran. Brill. ISBN .
Wilkinson, Charles K. (1973). Nishapur: pottery of the early Islamic period. New York: The Metropolitan Museum of Art. ISBN .

แหล่งข้อมูลอื่น

(ในภาษาเปอร์เซีย)
Nishapur governors (ในภาษาเปอร์เซีย)
Ceramics of Nishapur and other centers
World Gazetteer on Nishapur ที่ (เก็บถาวร 2012-12-17)
Neyshabur bonyad 2020-05-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (ในภาษาเปอร์เซีย)
The Metropolitan Museum Excavations at Nishapur
Elias Pirasteh, Neyshabur, Photo Set, flickr
Ardavan Ruzbeh, When National Heritage is not an equal to the Emām-Jom'eh, a reportage on the demolition of a national monument, Madreseh-ye Golshan (مدرسه گلشن), in Nishabur, in Persian, Radio Zamāneh, May 29, 2008: Text, .
Hossein Davoudi, Dizbād: A Staircase to History, in Persian, Jadid Online, 2008.
A Slide Show of Dizbād, by Hossein Davoudi, Jadid Online, 2008, (5 min 39 sec).
Note: Dizbād is a small village between Mashhad and Neyshābūr, located at some 40 km distance from Mashhad.

[1] "Municipality of Neyshabur". Municipality of Neyshabur.{{}}: CS1 maint: url-status ()

[2] The Cambridge History of Iran – Volume 1 – Page 68

[3] "Statistical Center of Iran > Home".

[4] Honigmann, E.; Bosworth, C.E.. "Nīs̲h̲āpūr." Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel, W.P. Heinrichs. Brill Online, 2013. Reference. 31 December 2013

[5] นีชอบูร์ สามารถพบได้ใน ผ่าน ลิงก์นี้ ด้วยการเปิดไปยังกล่องค้นหาขั้นสูง แล้วพิมพ์ "-3076915" ในฟอร์ม "Unique Feature Id" และคลิกบน "Search Database"

[6] Sardar, Marika ((originally published October 2001, last revised July 2011)). "The Metropolitan Museum's Excavations at Nishapur". The Metropolitan Museum. {{}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= ((help))CS1 maint: url-status ()

[7] "Turquoise Quality Factors". Gemological Institute of America (GIA).{{}}: CS1 maint: url-status ()

[:1-8] Sardar, Author: Marika. "The Metropolitan Museum's Excavations at Nishapur | Essay | Heilbrunn Timeline of Art History | The Metropolitan Museum of Art". The Met's Heilbrunn Timeline of Art History (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-02-10. {{}}: |first= มีชื่อเรียกทั่วไป ((help))

[9] "Nishapur". The British Museum.{{}}: CS1 maint: url-status ()

[10] "Coppa con decorazione calligrafica". Museum of Eastern Art in Italy (ภาษาอิตาลี). 25 November 2015.{{}}: CS1 maint: url-status ()

[11] "Tomb of Kamal-ol-Molk". iranparadise.com. Iran Paradise. 2020-05-05. สืบค้นเมื่อ 2020-11-15.