ค ตาโร ญ ป น 喜多郎 โรมาจ Kitarō ม ช อจร งว า มาซาโนร ทากาฮาช ญ ป น 高橋正則 โรมาจ Masanori Takahashi 4 ก มภาพ นธ ค ศ 1953 เป

คิตาโร (ญี่ปุ่น: 喜多郎; โรมาจิ: Kitarō) มีชื่อจริงว่า มาซาโนริ ทากาฮาชิ (ญี่ปุ่น: 高橋正則; โรมาจิ: Masanori Takahashi; 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1953) เป็นนักดนตรีชาญี่ปุ่นที่รู้จักจากดนตรีแนวอิเล็กทรอนิกส์- และมักถือว่าเป็นหนึ่งในนักดนตรีคนสำคัญของนิวเอจ เขาชนะรางวัล ด้วยเพลง (1999) ซึ่งมีเพลงที่เข้าชิง 16 เพลงในหมวดหมู่เดียวกัน เขาได้รับรางวัลลูกโลกทองคำสำหรับเพลง (1993).

Kitaro 喜多郎
คิตาโรที่เตหะราน, ตุลาคม ต.ศ. 2014
ข้อมูลพื้นฐาน
ชื่อเกิด	มาซาโนริ ทากาฮาชิ
เกิด	(1953-02-04) กุมภาพันธ์ 4, 1953 (71 ปี) โทโยฮาชิ, จังหวัดไอจิ, ประเทศญี่ปุ่น
แนวเพลง	อิเล็กทรอนิกา, เวิลด์, โฟล์ก, คลาสสิก, นิวเอจ
อาชีพ	นักดนตรี, นักแต่งเพลง, โปรดิวเซอร์เพลง, นักจัดเรียง
เครื่องดนตรี	คีย์บอร์ด, กีตาร์, เบสกีตาร์, ฟลุตญี่ปุ่น, กลอง, เพอร์คัชชัน
ช่วงปี	1975–ปัจจุบัน
ค่ายเพลง	/Warner Bros. Records (US) / (US)

ชีวิตช่วงต้น ค.ศ. 1954–76

มาซาโนริ ทากาฮาชิ เกิดที่โทโยฮาชิ, จังหวัดไอจิ, ประเทศญี่ปุ่น และจบปริญญาจากมหาวิทยาลัยซาฮิด ชื่อของคิตาโรหมายถึง "บุรุษแห่งความรักและความสนุก" นับถือศาสนาพุทธ และเกิดในครอบครัวชาวไร่ที่นับถือศาสนาชินโต-พุทธ หลังจบการศึกษา พ่อแม่ของเขาไม่ยอมรับให้ลูกชายมีอาชีพเป็นนักดนตรี แต่จะให้ทำงานที่บริษัทในท้องที่แทน ซึ่งเขาพยายามบอกกับพ่อแม่ว่าให้เขาทำในสิ่งที่ตนรักแทน

ในระดับไฮสกูล คิตาโรเล่นกีตาร์ไฟฟ้ากับวงโอทิส เรดดิงในแนวเพลงริทึมแอนด์บลูส์และคัฟเวอร์เพลงของเดอะบีเทิลส์ หลังจบการศึกษา และเรียนรู้วิธีเล่นกลองกับเบส คิตาโรก็ย้ายไปที่โตเกียวเพื่อรับประสบการณ์ดนตรี และที่นั่นคือที่ที่เขาพบเครื่องสังเคราะห์เสียง

ในต้นคริสต์ทศวรรษ 1970 เขาหันมาเล่นคีย์บอร์ดและเข้าร่วมวงโพรเกรสซิฟร็อกญี่ปุน Far East Family Band และบันทึก 4 อัลบั้มตามอยู่ในญี่ปุ่นและยุโรปใน ค.ศ. 1975 เขาพบกับ อดีตสมาชิกวงแนวอิเล็กทรอนิกาชาวเยอรมัน โดยเขาได้ผลิตไปสองอัลบั้มและให้ทิปแก่คิตาโรสำหรับการควบคุมเครื่องสังเคราะห์เสียง ใน ค.ศ. 1976 คิตาโรออกจากวง Far East Family Band และเดินทางทั่วทวีปเอเชีย (จีน, ลาว, ไทย, อินเดีย)

อาชีพเดี่ยว: ค.ศ. 1977–ปัจจุบัน

2 ปีต่อมาเขาได้มีโอกาสทำเพลงประกอบสารคดีทางญี่ปุ่นที่ออกอากาศทางช่อง NHK ชื่อ Silk Road อัลบั้มชุดนี้ทำให้เขาได้รู้จักในวงกว้างรวมถึงระดับนานาชาติ

ในปี 1986 เขาได้ออกผลงาน International โดยเซ็นสัญญากับ บ. Geffen ในอเมริกา เขายังได้ร่วมงานกับศิลปินอย่าง Micky Hart (วง Grateful Dead) และ Jon Anderson (วง Yes) อัลบั้มแรกของเขาคือ "Tenku" ก็สร้างความประทับใจไปทั่วโลกอีกครั้ง

หลายคนอาจจะคุ้นเคยกับคิตาโร่จากงานเพลงประกอบภาพยนตร์หลายเรื่อง และที่โดดเด่นที่สุดคงไม่พ้นไตรภาค Heaven and Earth อันยิ่งใหญ่ ซึ่งทำให้เขาได้รับรางวัลลูกโลกทองคำ

อัลบั้มของเขาขายได้มากกว่า 10 ล้านแผ่นทั่วโลก และยังถูกเสนอเข้าชิงรางวัลแกรมมี่ ถึง 2 ครั้ง จนปี 2000 เขาก็ได้รับรางวัลแกรมมี่ สาขา Best New-age Album จากอัลบั้ม Thinking Of You

ชีวิตส่วนตัว

ในช่วง ค.ศ. 1983 ถึง 1990 คิตาโรแต่งงานกับยูกิ ทาโอกะ ลูกสาวของ และมีลูกชายคนเดียว ในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 1990 เขาย้ายที่อยู่จากญี่ปุ่นไปยังสหรัฐ ในช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 1990 เขาแต่งงานกับเคโกะ มัตสึบาระ แล้วอาศัยอยู่ที่ บนพื้นที่ 180 เอเคอร์ (72.85 เฮกตาร์) และแต่งเพลงใน "โมจิเฮาส์" สตูดิโอที่กินพื้นที่ 2500 ตารางฟุต (230 ตารางเมตร) (ใหญ่พอที่จะตั้งดนตรีออร์เคสตรา 70 ชิ้น) ในช่วง ค.ศ. 2005 พวกเขาย้ายที่อยู่ไปที่

ผลงาน

อัลบั้มสตูดิโอ

(1978)
Daichi (1979)
Oasis (1979)
Ki (1981)
Silver Cloud (1983)
Toward the West (1985)
Tenku (1986)
(1987)
(1990)
(1992)
(1994)
(1996)
Cirque Ingenieux (1997)
(1998)
(1999)
(2001)
An Ancient Journey (2002)
(2003)
(2005)
(2006)
(2007)
(2010)
(2013)
Sacred Journey of Ku-Kai Vol. 5 (2017)

รางวัล

แกรมมีอะวอร์ดส

ปี	รางวัลที่ได้เข้าชิง	รางวัล/สาขา	ผล
1987		Best New Age Performance	เสนอชื่อเข้าชิง
1990			เสนอชื่อเข้าชิง
1992		Best New Age Album	เสนอชื่อเข้าชิง
199ภ		Best New Age Album	เสนอชื่อเข้าชิง
1995		Best New Age Album	เสนอชื่อเข้าชิง
1998		Best New Age Album	เสนอชื่อเข้าชิง
1999		Best New Age Album	ชนะ
2002		Best New Age Album	เสนอชื่อเข้าชิง
2003	An Ancient Journey	Best New Age Album	เสนอชื่อเข้าชิง
2004		Best New Age Album	เสนอชื่อเข้าชิง
2006		Best New Age Album	เสนอชื่อเข้าชิง
2008		Best New Age Album	เสนอชื่อเข้าชิง
2009		Best New Age Album	เสนอชื่อเข้าชิง
2011		Best New Age Album	เสนอชื่อเข้าชิง
2013		Best New Age Album	เสนอชื่อเข้าชิง
2014		Best New Age Album	เสนอชื่อเข้าชิง
2017		Best New Age Album	เสนอชื่อเข้าชิง

ลูกโลกทองคำ

ปี	รางวัลที่ได้เข้าชิง	รางวัล/สาขา	ผล
			ชนะ

Golden Horse Award (ฮ่องกง) คิตาโรกับแรนดี มิลเลอร์ชนะรางวัล จากภาพยนตร์ ใน ค.ศ. 1997

Hong Kong Film Award คิตาโรเข้าชิงรางวัล จากภาพยนตร์ in 1985. Kitaro and Randy Miller won a for Best Original Score for in 1998.

Japan Gold Disc คิตาโรชนะรางวัล ในหมวดหมู่ Fusion Instrumental สำหรับอัลบั้ม in 1991.

อ้างอิง

Kohanov, Linda. "Biography: Kitaro". Allmusic. สืบค้นเมื่อ 22 May 2010.
[Kitarō]. Nihon Jinmei Daijiten (日本人名大辞典) (ภาษาญี่ปุ่น). Tokyo: Shogakukan. 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-08-25. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.
"Kitaro". Domo Music Group. สืบค้นเมื่อ 2015-09-29.
Bonzai, Mr. (December 2007). "Kitaro's Sacred Journey". Keyboard. 33 (12): 38, 40, 42.
Steven Rea (April 22, 1990). "Kitaro: The Japanese Sage Of New-age Sound". Philly.com. สืบค้นเมื่อ August 24, 2016.
อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ JWorld
Amy Duncan (April 14, 1987). "Composer Kitaro gaining attention in US. Japan's leading New Age artist says music should `set one free'". . สืบค้นเมื่อ August 24, 2016.
Don Heckman (January 3, 1994). "Kitaro Brings Heavenly Touch to 'Earth' : Music: The New Age composer worked a year and a half on the film, trying to capture the Asian feeling Oliver Stone was looking for". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ August 24, 2016.
"Interview with Klaus Schulze". November 1994. สืบค้นเมื่อ August 24, 2016.
喜多郎キタロウ. . Diaa.net. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-02-06. สืบค้นเมื่อ 2014-02-04.
Steve Appleford (October 28, 1994). "Playing to Emotions : Kitaro brings his New Age blend of rock, classical and folk to Universal Amphitheatre". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ August 24, 2016.
Zwiebel, Richard (August 1996). "Kitaro's Recording Studio". Mix. 20 (8): 52–54, 56–58.. Describes the Mochi House studio.
"The Soong Sisters (1997) : Awards". IMDb.com. สืบค้นเมื่อ 2015-09-29.
"Kitarô : Awards". IMDb.com. สืบค้นเมื่อ 2015-09-29.
"第5回日本ゴールドディスク大賞 / Gold Disc Hall of Fame 5th｜The Gold Disc". Golddisc.jp. สืบค้นเมื่อ 2014-02-04.

แหล่งข้อมูลอื่น

[1]^[] (ภาษาอังกฤษ)
ช่องทางการขอองคิตาโร บนยูทูบ

บทความเพลง ดนตรี หรือ เครื่องดนตรีนี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[Kohanov-1] Kohanov, Linda. "Biography: Kitaro". Allmusic. สืบค้นเมื่อ 22 May 2010.

[j-2] [Kitarō]. Nihon Jinmei Daijiten (日本人名大辞典) (ภาษาญี่ปุ่น). Tokyo: Shogakukan. 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-08-25. สืบค้นเมื่อ 2012-11-18.

[domomusicgroup1-3] "Kitaro". Domo Music Group. สืบค้นเมื่อ 2015-09-29.

[keyboardmag-4] Bonzai, Mr. (December 2007). "Kitaro's Sacred Journey". Keyboard. 33 (12): 38, 40, 42.

[Philly-5] Steven Rea (April 22, 1990). "Kitaro: The Japanese Sage Of New-age Sound". Philly.com. สืบค้นเมื่อ August 24, 2016.

[JWorld-6] อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ JWorld

[CSMonitor-7] Amy Duncan (April 14, 1987). "Composer Kitaro gaining attention in US. Japan's leading New Age artist says music should `set one free'". . สืบค้นเมื่อ August 24, 2016.

[LAT-8] Don Heckman (January 3, 1994). "Kitaro Brings Heavenly Touch to 'Earth' : Music: The New Age composer worked a year and a half on the film, trying to capture the Asian feeling Oliver Stone was looking for". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ August 24, 2016.

[9] "Interview with Klaus Schulze". November 1994. สืบค้นเมื่อ August 24, 2016.

[10] 喜多郎キタロウ. . Diaa.net. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-02-06. สืบค้นเมื่อ 2014-02-04.

[LAT2-11] Steve Appleford (October 28, 1994). "Playing to Emotions : Kitaro brings his New Age blend of rock, classical and folk to Universal Amphitheatre". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ August 24, 2016.

[12] Zwiebel, Richard (August 1996). "Kitaro's Recording Studio". Mix. 20 (8): 52–54, 56–58.. Describes the Mochi House studio.

[imdb.com-13] "The Soong Sisters (1997) : Awards". IMDb.com. สืบค้นเมื่อ 2015-09-29.

[14] "Kitarô : Awards". IMDb.com. สืบค้นเมื่อ 2015-09-29.

[15] "第5回日本ゴールドディスク大賞 / Gold Disc Hall of Fame 5th｜The Gold Disc". Golddisc.jp. สืบค้นเมื่อ 2014-02-04.

ค ตาโร ญ ป น 喜多郎 โรมาจ Kitarō ม ช อจร งว า มาซาโนร ทากาฮาช ญ ป น 高橋 正則 โรมาจ Masanori Takahashi 4 ก มภาพ นธ ค ศ 1953 เป