ก งกง จ น 共工 พ นอ น Gònggōng เป นเทพแห งน ำซ งและเร องเล าพ นบ านของจ นว า ม ต วเป นง หร อม งกร ม ห วเป นคน ม ผมส แดง หร

ก้งกง (จีน: 共工; พินอิน: Gònggōng) เป็นเทพแห่งน้ำซึ่งและเรื่องเล่าพื้นบ้านของจีนว่า มีตัวเป็นงูหรือมังกร มีหัวเป็นคน มีผมสีแดง หรือมีตัวและหัวเป็นคน มีหางเป็นงูหรือมังกร มักก่อความเดือดร้อน และเป็นต้นเหตุแห่งภัยพิบัติต่าง ๆ ที่สุดแล้วไปสู้รบกับเทวดาหลายองค์ ซึ่งรวมถึงจู้หรง (祝融) เทพแห่งไฟ แล้วพ่ายแพ้ จึงถูกฆ่าตายหรือถูกอัปเปหิ

รูปของงูหัวคนนาม "" (燭龍) ซึ่งมีลักษณะคล้ายกับก้งกง

ตำนาน

ก้งกงเป็นที่รู้จักมาตั้งแต่ก่อนปีที่ 221 ก่อนคริสตกาล ซึ่งตรงกับปลายยุครณรัฐ (戰國時代) บทร้อยกรองชื่อ (天問; "ถามฟ้า") ซึ่งรวมอยู่ในหนังสือ ฉู่ฉือ (楚辭; "คำของฉู่") ระบุว่า ก้งกงทำแกนโลกหัก ทำให้โลกเอียงไปทางตะวันออกเฉียงใต้ และทำให้ท้องฟ้าเอียงไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ ความเชื่อเรื่องนี้ใช้อธิบายว่า ทำไมแม่น้ำในประเทศจีน เช่น ฉางเจียง (長江; "แม่น้ำยาว") และหฺวังเหอ (黃河; "แม่น้ำเหลือง") มักไหลไปทางตะวันออกเฉียงใต้ และทำไมดวงตะวัน ดวงจันทร์ และดวงดาว มักเคลื่อนไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ

งานเขียนในสมัยราชวงศ์ฮั่น (漢朝) เริ่มใส่รายละเอียดให้แก่เรื่องของก้งกง บันทึกเรื่องปรัมปราหลายฉบับกล่าวว่า ก้งกง กับลูกน้อง คือ (相栁) ซึ่งเป็นงูเก้าหัว ก่อให้เกิด (鯀禹治水) ซึ่งกินเวลาถึงสองชั่วคน นอกจากนี้ ก้งกงสู้รบกับจู้หรง เทพแห่งไฟ เพื่อชิงบัลลังก์สวรรค์ ก้งกงแพ้ ก็พาลโกรธ เอาหัวโหม่ง (不周山) ซึ่งเป็นหนึ่งในเสาค้ำฟ้าทั้งแปดเสา ทำให้ภูเขาปู้โจวทลาย ท้องฟ้าจึงเอียงไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ ส่วนโลกก็เอียงไปทางตะวันออกเฉียงใต้ นำมาซึ่งน้ำท่วมใหญ่และพิบัติภัยนานา ร้อนถึงเทพธิดานฺหวี่วา (女媧) ต้องออกมากู้สถานการณ์ด้วยการตัดขาของเต่ายักษ์นาม "" (鳌) มาใช้แทนเสาค้ำฟ้า แม้จะยุติเภทภัยต่าง ๆ ได้ แต่โลกและท้องฟ้าที่เอียงไปแล้วไม่สามารถแก้ไขได้ ทำให้สายน้ำ ดวงตะวัน ดวงจันทร์ และดวงดาว เคลื่อนไหวไปในทิศทางดังกล่าวชั่วนิรันดร

อ้างอิง

Yang & al. (2005), p. 124.

บรรณานุกรม

Yang, Lihui (2005), Handbook of Chinese Mythology, Oxford: Oxford University Press, ISBN {{}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |authormask= ถูกละเว้น แนะนำ (|author-mask=) ((help))

[FOOTNOTEYang_&_al.2005124-1] Yang & al. (2005), p. 124.