ไดโอรามา

ผลงานมิติทัศน์ (อังกฤษ: diorama) คือการจำลองฉากฉากหนึ่งซึ่งโดยทั่วไปจะเป็นแบบจำลองสามมิติขนาดจริงหรือขนาดจิ๋ว บางครั้งอาจเก็บไว้ในตู้กระจกสำหรับจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์

ผลงานมิติทัศน์เรื่อง flatboat ในที่เก็บถาวรของพิพิธภัณฑ์ของอินเดียแนโพลิส

แบบพื้นและหน้าตัดสำหรับผลงานมิติทัศน์ในลอนดอน ผลงานมิติทัศน์เป็นที่นิยมในสถานบันเทิงในปารีส อังกฤษ สกอตแลนด์และไอร์แลนด์ตั้งแต่ปี 1822–1880 และเป็นทางเลือกซึ่งเป็นที่นิยม "ทัศนียภาพทั้งหมด" ผลงานมิติทัศน์ คือ เทคโนโลยีที่เกี่ยวกับโรงละครโดยมุมมองของคนดูที่อยู่ในที่สูงและในชั้นพิเศษในโรงละคร ที่มีผู้ชมกว่า 350 คน ในแฟ้มเอกสารมุมมองของภูมิทัศมันสามารถเปลี่ยนภาพลักษณ์ของทั้งสองและในการแสดงละคร ที่ยืนอยู่แม้ว่าจะมีที่นั่งจำกัดหรือที่จัดหาไว้ให้ในการแสดงล่าสุด 10 - 15 นาที ก่อนหน้าที่เวลาที่ผู้ชมทั้งหมดจะเข้ามาโดยทำมุมมองทั้งสองมุมมอง ซึ่งต่อมาเป็นต้นแบบสำหรับโรงภาพยนตร์ผลงานมิติทัศน์ 3 มิติ

ขนาดและสัดส่วนของหน้าเวที คือ กว้าง 24 ฟุต สูง 21 ฟุต (7.3 × 6.4 เมตร) โดยจะทำฉากและสีด้วยมือ คือ การทำให้มันโปร่งใสโดยเลือกพื้นที่ที่จะทำให้โปร่งใสและในเรื่องที่มีขั้นตอนมาก ๆ จะจัดเตรียมแผ่นลินินในส่วนของความลึกและทำให้สว่างโดยใช้แสงไฟเป็นตัจัดการ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของแสงที่แสงทำงานเต็มที่จะทำให้ฉากเปลี่ยนไปโดยผลกระทบที่เกิดจากการจะทำด้วยความประณีต ทำให้นักวิจารณ์และผู้ชมประหลาดใจและเชื่อในสิ่งที่กำลังดูฉากที่เป็นธรรมชาติอยู่

นักประดิษฐ์และเจ้าของลิขสิทธิ์ของผลงานมิติทัศน์ คือ (ค.ศ. 1789–1815) ก่อนหน้านี้ผู้ตกแต่งและผู้ผลิตกระจกสำหรับสีภูมิทัศน์และผู้เชี่ยวชาญด้านการออกแบบด้านสีของด้านเทคนิคเวทีให้เข้าใจก่อน ต่อมาดาแกร์ได้รับเป็นที่ปรึกษาของดาแกโรไทป์เป็นที่แรกและใช้อย่างกว้างขวางสำหรับวิธีการถ่ายภาพ

ผลงานมิติทัศน์สมัยใหม่

ผลงานมิติทัศน์ในพิพิธภัณฑ์ ประวัติทางธรรมชาติ (อิตาลี) เป็นกระแสที่นิยมมาก สำหรับหัวข้อ "ผลงานมิติทัศน์" ได้แสดงถึง 3 มิติ บางส่วนสำเนาหรือขนาดแบบจำลองสำหรับภูมิทัศน์ในแบบฉบับที่โชว์ในประวัติผลงานฉากธรรมชาติ,ทิวทัศน์ของเมือง สำหรับผู้ที่ต้องการศึกษาหรือเพื่อความบันเทิง แฟร็งค์ เอ็ม แชปแมน หัวหน้าผู้ดูแลพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติอเมริกาในระหว่างศตวรรษที่ 19-20 ช่วยทำให้มันเป็นที่นิยมจนถึงทุกวันนี้

พิพิธภัณฑ์ผลงานมิติทัศน์ได้บรรยายให้ทหารราบของอเมริกาถึงการโต้กลับแนวสมัยใหม่ "พิพิธภัณฑ์ผลงานมิติทัศน์" ทันอาจจะเป็นส่วนหลัก ๆ ในพิพิธภัณฑ์ประวัตศาสตร์ทางธรรมชาติ ในฉบับที่โชว์นั้น ใช้อธิบายถึงพื้นทีในระบบพื้นผิวของสีของพื้นที่หลังที่ห่างไกลจากวัตถุและที่ใช้บ่อย ๆ ในการปรับปรุงสัดส่วนของมุมมองอย่างระมัดระวังโดยการเปลี่ยนแปลงของขนาดและสถานที่วัตถุบนแบบ ทำให้พื้นผิวที่ไม่ถูกต้องดีขึ้นในแนวคิดสำหรับมุมมองในพื้นที่ใหญ่ ๆ คำอธิบายสำหรับวัตถุ (เหมือนกัยขนาดจามจริง) พื้นที่ที่มากขึ้น สำหรับผู้สังเกตการณ์และพื้นที่เล็ก ๆ กว่าให้ใกล้และดีขึ้น บ่อย ๆ ครั้งสีพื้นหลังที่ห่างไกลหรือท้องฟ้าจะมีสีซึ่งเชื่อมติดต่อกันกับพื้นผิวที่โค้งจะมีมุมมองที่ทำให้ไม่ไขว้เขวโดยมุมตะเข็บหรือขอบทั้งหมดนั้นใช้เทคนิคซึ่งอธิบายได้ว่าสามารถปฏิบัติได้จริง จากมุมมองของฉากที่ใหญ่และในพื้นที่ที่กระชับ ภาพที่มุมมองเดียวสำหรับผลงานมิติทัศน์นั้นสามารถทำได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากหัวข้อที่ไม่สามารถทำให้ไข้วเขวได้โดยมช้แนวคิดและความเข้าใจ

ผลงานมิติทัศน์ขนาดจิ๋วใช้อธิบายถึงฉากสำหรับแสดงถึงประวัติและผลงาน(ภาพวาดของทหารที่มีชื่อเสียงในระหว่างการสู้รบ) ซึ่งเป็นตัวอย่างสำหรับรูปแบบผลงานมิติทัศน์ซึ่งอาจเห็นที่ Norges HJemmefrontmuseum (Norwegian Resistance Museum) ในกรุงออสโลของนอร์เวย์ ในห้องสี่เหลี่ยมการเคหะสามารถทำได้โดยใช้ผลงานมิติทัศน์ (โดยภูมิทัศน์สิ่งก่อสร้างรอบ ๆ แบบจำลองรถไฟถึงแม้ว่าบ่อย ๆ ครั้ง พวกเรามีการประณีประนอมขนาดที่ถูกต้องให้ดีกว่าคุณลักษณะที่เป็นอยู่ หนึ่งในนั้นโดยส่วนใหญ่ผลงานมิติทัศน์จะสร้างแบบจำลองเวทีทั้งหมดให้แคลิฟอร์เนีย์และงานแสดงสินค้าระดับโลกที่ซานฟรานซิสโกและการก่อสร้างซานฟรานซิวโกเฟอรี่บิวดิ้งซึ่งใช้เวลาการติดตั้งที่ยาวนาน