แฟลช (อุปกรณ์ถ่ายภาพ)

แฟลช (อังกฤษ: flash) เป็นแหล่งกำเนิดแสงเทียมในการให้ความสว่างสำหรับถ่ายภาพแฟลช (Flash) มีลักษณะเป็นไฟวาบสว่างขึ้นเพียงระยะเวลาสั้น ๆ เป็นอุปกรณ์จำเป็นอย่างยิ่งในช่วงเวลาที่สภาพแสงธรรมชาติไม่เป็นตามที่นักถ่ายภาพต้องการ ยุคสมัยแรกๆ แฟลชมีกำลังน้อยและสามารถใช้ได้ครั้งเดียว ไม่มีวงจรควบคุมที่ซับซ้อนมีหลอดแฟลชขนาดใหญ่

ตัวอย่างแฟลช

เมื่อเวลาผ่านไป เทคโนโลยีก้าวหน้ามากขึ้น สามารถพัฒนาแฟลชให้มีขนาดที่เล็กลง มีการใช้อิเลกทรอนิกส์ในการควบคุม สามารถใช้งานได้หลายครั้ง โดยมีคาปาซิเตอร์เป็นตัวเก็บประจุอาศัยพลังงานจากแบตเตอรี

แบ่งประเภทตามลักษณะการทำงานของแฟลชแล้วสามารถแบ่งเป็น 2 ประเภท ดังนี้

1. แฟลชหลอด (Bulb Flash) ประกอบด้วยตัวหลอดที่ทำด้วยแก้วใสบางฉาบด้วยพลาสติกใสสีฟ้าหรือสีน้ำเงินภายในหลอดบรรจุด้วยลวดโลหะพวกอะลูมิเนียม ทำเป็นเส้นเล็ก ๆ มากมาย และมีแก๊สออกซิเจนช่วยในการเผาไหม้ ภายในจะมีไส้หลอด เมื่อไส้หลอดลุกไหม้ถึงที่สุด (Peak) แล้วจะค่อย ๆ ดับลง
2. แฟลชอิเล็กทรอนิกส์ (Electronic Flash Strobe) แฟลช ชนิดนี้จะมีแบตเตอรี่แห้งเป็นตัวจ่ายพลังงาน ให้บรรจุลงในคอนเดนเซอร์ และทำให้แฟลชทำงาน ภายในหลอดบรรจุด้วยก๊าซเฉื่อย พวกซีนอนซึ่งจะใช้แรงดันไฟฟ้าประมาณ 500-2,000 โวลท์ ในการอัดประจุเมื่อแฟลชทำงานทำให้เกิดแรงคลื่นไฟฟ้าสูงออกมาผ่านก๊าซเฉื่อย และกระแสจะแตกตัวเป็นไอออน ทำให้คายพลังงานออกมาเป็นแสง