เอ็มจี 42

เอ็มจี 42 (ย่อมาจากภาษาเยอรมันว่า Maschinengewehr 42 หรือ "machine gun 42") เป็นปืนกลเบาเอนกประสงค์ขนาด 7.92 × 57mm เมาเซอร์ ถูกออกแบบโดยนาซีเยอรมนีและถูกใช้งานอย่างกว้างขวางโดยกองทัพเวร์มัคท์และวัฟเฟิน-เอ็สเอ็ส ในช่วงครึ่งหลังของสงครามโลกครั้งที่สอง มันได้ถูกเข้ามาแทนที่ปืนกลก่อนหน้านี้คือ เอ็มจี 34 ซึ่งมีราคาแพงมากขึ้นและใช้เวลานานมากในการผลิต แต่อาวุธทั้งสองชนิดยังคงมีการผลิตอยู่จนกระทั่งสงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลง

เอ็มจี 42
เอ็มจี 42 (ข้างบน)
ชนิด
แหล่งกำเนิด	นาซีเยอรมนี
บทบาท
ประจำการ	พ.ศ. 2485–ปัจจุบัน
สงคราม	สงครามโลกครั้งที่สอง สงครามอาณานิคมโปรตุเกส สงครามยูโกสลาเวีย สงครามคองโกครั้งที่หนึ่ง สงครามกลางเมืองซีเรีย
ประวัติการผลิต
ผู้ออกแบบ
ช่วงการออกแบบ	1942
บริษัทผู้ผลิต	Mauser Werke AG Wilhelm-Gustloff-Stiftung Steyr-Daimler-Puch, Großfuß AG, MAGET (Maschinenbau und Gerätebau GmbH, Berlin-Tegel)
ช่วงการผลิต	1942–1945 (นาซีเยอรมนี)
จำนวนที่ผลิต	423,600
แบบอื่น	MG 45/MG 42V, MG 1, MG 2, , M53, MG 74
ข้อมูลจำเพาะ
มวล	11.57 กิโลกรัม (25.51 ปอนด์)
ความยาว	1,220 มิลลิเมตร (48 นิ้ว)
ความยาว	533 มิลลิเมตร (21.0 นิ้ว)
กระสุน
การทำงาน	,
	1,200 rounds/min (varied between 900–1,500 rounds/min with different bolts)
	740 เมตรต่อวินาที (2,428 ฟุตต่อวินาที) (s.S. Patrone)
ระยะหวังผล	200–2,000 เมตร (219–2,187 หลา) sight adjustments 3,500 เมตร (3,828 หลา) with tripod and telescopic sight
พิสัยไกลสุด	4,700 เมตร (5,140 หลา)
ระบบป้อนกระสุน	50 or 250-round
ศูนย์เล็ง	, antiaircraft sight or

การออกแบบเพื่อประหยัดในต้นทุนและง่ายต่อการสร้าง เอ็มจี 42 ได้รับการพิสูจน์ว่ามีความน่าเชื่อถือได้สูงและใช้งานได้ง่าย เป็นที่สะดุดตามากที่สุดสำหรับอัตราเร็วในการยิงตามวงรอบ(CYCLIC RATE)ระดับสูงมากสำหรับปืนที่มีสายกระสุนที่ใช้งานได้เต็มที่ คิดเฉลี่ยได้ประมาณ 1,500 นัดต่อนาที เมื่อเทียบกับประมาณ 850 นัดของเอ็ม 34 และอาจจะประมาณ 450 ถึง 600 นัด สำหรับปืนกลทั่วไปอื่นๆ เช่น หรือ เบรน ด้วยความสามารถนี้ทำให้มันมีประสิทธิภาพอย่างมากในการยิงปืนข่ม(Suppressive fire) และเสียงปืนที่เป็นเอกลักษณ์ทำให้มันถูกเรียกกันว่า "ใบเลื่อยของฮิตเลอร์"(Hitler's buzzsaw)

เอ็มจี 42 ได้ถูกใช้งานโดยหลายองค์กรติดอาวุธในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง และปืนกลทั้งสองชนิดได้ถูกลอกเลียนแบบและสร้างขึ้นภายใต้ใบอนุญาต ต้นแบบของเอ็มจี 42 เป็นรุ่นที่สืบทอดมาจากความปราชัยของนาซีเยอรมนี พื้นฐานของมันมีความคล้ายใกล้เคียงกับเอ็มจี1 (เอ็มจี 42/59) ลำกล้องขนาด 7.62×51มม. เนโท ซึ่งต่อมาได้พัฒนามาเป็นเอ็มจี1เอ3 และต่อมาเป็น ของกองทัพบุนเดิสแวร์ และเอ็มจี 42/59 ของอิตาลี มันยังได้มีการเปิดเผยว่ามีปืนกลที่มีลักษณะที่ใกล้เคียงกับต้นแบบของยูโกสลาเวียที่ถูกผลิตโดย Zastava คือ เอ็ม53, เอ็มจี 51 และเอ็สไอจี เอ็มจี 710-3 ของสวิส, เอ็มจี 74 ของออสเตรีย และปืนกลเบา อเมลี ขนาด 5.56×45มม. เนโทของสเปน และได้มีการยืมองค์ประกอบต่างๆของปืนกลนี้นำมาใช้ในการออกแบบ ได้แก่ ปืนกลเอ็ม 60 ของอเมริกา และของเบลเยียม

ผู้ใช้

•  แอลจีเรีย
•  บังกลาเทศ
•  บัลแกเรีย
•  โครเอเชีย
•  ฟินแลนด์
•  ฝรั่งเศส
•  ราชอาณาจักรฮังการี
•  อิสราเอล
•  สาธารณรัฐสังคมอิตาลี
•  โรมาเนีย
•  ไรช์เยอรมัน
•  นอร์เวย์
•  โปรตุเกส
•  บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา
•  สเปน
•  ตูนิเซีย
•  เยอรมนีตะวันตก
•  ยูโกสลาเวีย
•  ซาอีร์

อ้างอิง

1. Afonso, Aniceto and Gomes, Carlos de Matos, Guerra Colonial (2000), pp. 183–184, ISBN 
2. McNab 2012, pp. 72–73.
3. Folke Myrvang (2003), MG34-MG42: German Universal Machineguns. Collector Grade Publications
4. Smith, Joseph E. (1973). Small Arms of the World (10th ed.). Harrisburg, PA, USA: Stackpole Co.
5. de Quesada, Alejandro (2014). MP 38 and MP 40 Submachine Guns. Osprey Publishing. pp. 66–67. ISBN .
6. "Arms for freedom". The Daily Star. 29 December 2017. สืบค้นเมื่อ 2019-08-31.
7. "BULGARIAN SMALL ARMS OF WORLD WAR II, PART 2: FROM MAXIM OBRAZETZ 1907G TO ZB39 OBRAZETZ 1939G. - Free Online Library". www.thefreelibrary.com. สืบค้นเมื่อ 2022-12-19.
8. "WEAPONS FINNISH ARMY ALMOST HAD IN WORLD WAR 2, PART 1: Rifles and Machineguns". jaegerplatoon.net. 21 August 2016.
9. Kinard, Jeff (2010). . ใน Tucker, Spencer C.; Pierpaoli, Paul G. Jr. (บ.ก.). The Encyclopedia of the Korean War: A Political, Social, and Military History. Vol. 1. A-L (2nd ed.). . p. 535. ISBN . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-11-16. สืบค้นเมื่อ 2019-06-22.
10. Thers, Alexandre (February 2012). "Souvenirs d'un Panzer-Knacker Hongrois". Batailles et Blindés (ภาษาฝรั่งเศส). No. 47. p. 55. Sa nouvelle arme est une MG-42. [His new weapon is an MG-42.]
11. וזה, פנחס (1966). המשימה - רכש. מערכות. OCLC 778811047.
12. Jowett, Philip (25 May 2001). The Italian Army 1940–45 (3): Italy 1943–45. Men-at-Arms 353. Osprey Publishing. pp. 43–44. ISBN .
13. Axworthy, Mark; Scafes, Cornel I.; Craciunoiu, Cristian (1995). Third axis, fourth ally : Romanian armed forces in the European war, 1941-1945. London: Arms and Armour. p. 124. ISBN .
14. McNab 2012, p. 21.
15. MG34 and MG42 in Norway, Post WW2, by Folke Myrvang
16. Abbott, Peter; Rodrigues, Manuel (1998). Modern African Wars 2: Angola and Mozambique 1961–74. Osprey Publishing. p. 18.
17. "Portuguese Army new weapons" (PDF).
18. ".:Ejército de tierra:". ejercito.defensa.gob.es. สืบค้นเมื่อ 2021-11-09.
19. Renaud, Patrick-Charles (1996). La bataille de Bizerte (Tunisie) 19 au 23 juillet 1961. Histoire et perspectives méditerranéennes. L'Harmattan. p. 195. ISBN .
20. McNab 2012, p. 72.
21. Shepherd, Christian (2015-04-11). "Machine Gun 42". Tactical-life.com. สืบค้นเมื่อ 2016-12-08.
22. Fitzsimmons, Scott (November 2012). "The White Legion Abandons Zaire". Mercenaries in Asymmetric Conflicts. . p. 263. doi:10.1017/CBO9781139208727.007. ISBN .

บรรณานุกรม

• Willbanks, James H. (2004). Machine Guns: An Illustrated History of Their Impact. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. ISBN .
• McNab, Chris (20 Oct 2012). (PDF). Weapon 21. Osprey Publishing. ISBN . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2022-07-11. สืบค้นเมื่อ 2023-01-02.