หันเซียม (เสียชีวิต ค.ศ. 197) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า หาน เซียน (จีน: 韓暹; พินอิน: Hán Xiān) เป็นผู้นำกลุ่มโจรและขุนพลที่มีชิวิตในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออกของจีน
หันเซียม (หาน เซียน) | |
---|---|
韓暹 | |
ขุนพลใหญ่ (大將軍) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 196 | |
กษัตริย์ | พระเจ้าเหี้ยนเต้ |
ผู้บังคับการมณฑลราชธานี (司隸校尉) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 196 | |
กษัตริย์ | พระเจ้าเหี้ยนเต้ |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | ไม่ปรากฏ |
เสียชีวิต | ค.ศ. 197 |
อาชีพ | ขุนพล, ผู้นำกลุ่มโจร |
ประวัติ
หันเซียมเป็นผู้นำของกลุ่ม(โจรคลื่นขาว)
ในปี ค.ศ. 195 พระเจ้าเหี้ยนเต้เป็นจักรพรรดิหุ่นเชิดภายใต้การควบคุมของขุนพลลิฉุยและกุยกีตั้งแต่ปี ค.ศ. 192 ได้เสด็จหนีจากเมืองหลวงเตียงฮัน (ฉางอัน) กลับมายัังเมืองหลวงเก่าลกเอี๋ยง (ลั่วหยาง) ภายหลังลิฉุยและกุยกีรู้สึกคิดผิดที่ตัดสินใจปล่อยให้พระเจ้าเหี้ยนเต้จากเมืองเตียงฮันไป จึงนำกำลังทหารไล่ตามพระเจ้าเหี้ยนเต้
เอียวฮองอดีตโจรในกลุ่มโจรคลื่นขาว นำกำลังเข้ารบกับลิฉุยและกุยกีเพื่อจะพยายามอารักขาพระเจ้าเหี้ยนเต้แต่เสียทีพ่ายแพ้ เอียวฮองจึงเรียกกลุ่มโจรคลื่นขาวอันเป็นสหายเก่า นำโดยลิงัก (李樂 หลี่ เล่อ), หันเซียม, โฮจ๋าย (胡才 หู ไฉ) และคนอื่น ๆ มาช่วยเหลือพระเจ้าเหี้ยนเต้ กองกำลังของชนเผ่าซฺยงหนูที่นำโดยชวี่เปย์ (去卑) ก็ตอบรับคำเรียกเช่นกันแล้วยกมาช่วยเหลือพระเจ้าเหี้ยนเต้ ทั้งหมดได้เดินทางต่อไปยังลกเอี๋ยง ลิฉุยและกุยกีกลับมาอีกครั้งอย่างรวดเร็วพร้อมกำลังเสริมเพิ่มเติม โจมตีเอียวฮองแตกพ่ายและสังหารขุนนางที่หนีมากับพระเจ้าเหี้ยนเต้ได้เป็นจำนวนมาก พระเจ้าเหี้ยนเต้หนีข้ามแม่น้ำฮองโห (หฺวังเหอ) หรือแม่น้ำเหลืองและมาถึงอันอิบ (安邑 อันอี้)
ราวเดือนสังหาคม ค.ศ. 196 พระเจ้าเหี้ยนเต้กลับมาถึงลกเอี๋ยงภายใต้การอารักขาของเอียวฮอง, ตังสิน และกลุ่มโจรคลื่นขาว พระเจ้าเหี้ยนเต้พระราชทานแต่งตั้งหันเซียมเป็นขุนพลใหญ่ (大將軍 ต้าเจียงจวิน) และผู้บังคับการมณฑลราชธานี (司隸校尉 ซือลี่เซี่ยวเว่ย์) เป็นบำเหน็จความชอบ หันเซียมและตังสินยังคงประจำอยู่ในเมืองลกเอี๋ยงพร้อมกองกำลังเพื่อคุ้มครองพระเจ้าเหี้ยนเต้ ในช่วงเวลาเดียวกันนั้น ขุนศึกโจโฉนำกองกำลังมายังลกเอี๋ยง เข้าเผ้าพระเจ้าเหี้ยนเต้ และเชิญเสด็จไปยังฐานกำลังของโจโฉที่ฮูโต๋ (許 สวี่; ปัจจุบันคือเมืองสฺวี่ชาง มณฑลเหอหนาน) ซึ่งได้กลายเป็นเมืองหลวงแห่งใหม่ หันเซียมพยายามขัดขวางโจโฉแต่ถูกโจมตีแตกพ่าย จึงหลบหนีลงใต้ไปเข้าด้วยขุนศึกอ้วนสุด
หลังเข้าด้วยกับอ้วนสุด หันเซียมและเอียวฮอง (ซึ่งมาเข้าด้วยอ้วนสุดเช่นกัน) ได้ออกปล้นชิงในหลายอำเภอในแคว้นยังจิ๋ว (หยางโจว) และแคว้นชีจิ๋ว (สฺวีโจว) ในปี ค.ศ. 197 อ้วนสุดต้องการตั้งตนเป็นจักรพรรดิและอยากจะได้ลิโป้ขุนศึกที่มีฐานที่มั่นอยู่ใกล้เคียงเป็นพันธมิตร จึงส่งคนไปสู่ขอบุตรสาวของลิโป้ให้แต่งงานกับบุตรชายของตน แต่ลิโป้ปฏิเสธการสู่ขอของอ้วนสุดหลังได้ฟังคำแนะนำของตันกุ๋ย อ้วนสุดโกรธมากจึงสั่งให้ขุนพลเตียวหุน (張勳 จาง ซฺวิน) พร้อมด้วยเอียวฮองและหันเซียมเป็นผู้ใต้บังคับบัญชา นำทัพไปโจมตีลิโป้ ลิโป้ทำตามคำแนะนำของตันกุ๋ย ส่งคนไปเกลี้ยกล่อมให้เอียวฮองและหันเซียมทรยศอ้วนสุด เอียวฮองและหันเซียมจึงร่วมกับลิโป้โจมตีทัพของอ้วนสุดที่นำโดยเตียวหุนจนแตกพ่าย หลังจากตีเตียวหุนจนถอยร่นไปแล้ว เอียวฮองและหันเซียมก็นำคนของตนออกปล้นชิงในหลายพื้นไปจนถึงจงหลี (鍾離) ก่อนจะยกพลกลับ
เมื่อเอียวฮองถูกสังหารโดยขุนศึกเล่าปี่ในปี ค.ศ. 197 หันเซียมหนีขึ้นเหนือกลับไปบ้านเกิดที่แคว้นเป๊งจิ๋ว (ปิ้งโจว) ระหว่างทางจาง เซฺวียน (張宣) นายอำเภอของอำเภอชูชิว (抒秋縣 ชูชิวเซี่ยน) มาสกัดทางและสังหารหันเซียม
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
- (李傕、郭汜既悔令天子東,乃來救段煨,因欲劫帝而西, ... 而張濟與楊奉、董承不相平,乃反合傕、汜,共追乘輿,大戰於弘農東澗。承、奉軍敗,百官士卒死者不可勝數,皆棄其婦女輜重,御物符策典籍,略無所遺。 ... 天子遂露次曹陽。承、奉乃譎傕等與連和,而密遣閒使至河東,招故白波帥李樂、韓暹、胡才及南匈奴右賢王去卑,並率其眾數千騎來,與承、奉共擊傕等,大破之,斬首數千級,乘輿乃得進。董承、李樂擁衛左右,胡才、楊奉、韓暹、去卑為後距。傕等復來戰,奉等大敗,死者甚於東澗。) โฮ่วฮั่นชู เล่มที่ 72.
- ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อ).
- ฟ่าน เย่ (ศตวรรษที่ 5). (โฮ่วฮั่นชู).
wikipedia, แบบไทย, วิกิพีเดีย, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด, บทความ, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม, มือถือ, โทรศัพท์, Android, iOS, Apple, โทรศัพท์โมบิล, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, PC, พีซี, web, เว็บ, คอมพิวเตอร์
hnesiym esiychiwit kh s 197 michuxinphasacinklangwa han esiyn cin 韓暹 phinxin Han Xian epnphunaklumocraelakhunphlthimichiwitinchwngplayrachwngshntawnxxkkhxngcinhnesiym han esiyn 韓暹khunphlihy 大將軍 darngtaaehnng kh s 196kstriyphraecaehiynetphubngkhbkarmnthlrachthani 司隸校尉 darngtaaehnng kh s 196kstriyphraecaehiynetkhxmulswnbukhkhlekidimpraktesiychiwitkh s 197xachiphkhunphl phunaklumocrprawtihnesiymepnphunakhxngklumocrkhlunkhaw inpi kh s 195 phraecaehiynetepnckrphrrdihunechidphayitkarkhwbkhumkhxngkhunphllichuyaelakuykitngaetpi kh s 192 idesdchnicakemuxnghlwngetiynghn changxn klbmayngemuxnghlwngekalkexiyng lwhyang phayhlnglichuyaelakuykirusukkhidphidthitdsinicplxyihphraecaehiynetcakemuxngetiynghnip cungnakalngthhariltamphraecaehiynet exiywhxngxditocrinklumocrkhlunkhaw nakalngekharbkblichuyaelakuykiephuxcaphyayamxarkkhaphraecaehiynetaetesiythiphayaeph exiywhxngcungeriykklumocrkhlunkhawxnepnshayeka naodylingk 李樂 hli elx hnesiym ohcay 胡才 hu ich aelakhnxun machwyehluxphraecaehiynet kxngkalngkhxngchnephas ynghnuthinaodychwiepy 去卑 ktxbrbkhaeriykechnknaelwykmachwyehluxphraecaehiynet thnghmdidedinthangtxipynglkexiyng lichuyaelakuykiklbmaxikkhrngxyangrwderwphrxmkalngesrimephimetim ocmtiexiywhxngaetkphayaelasngharkhunnangthihnimakbphraecaehiynetidepncanwnmak phraecaehiynethnikhamaemnahxngoh h wngehx hruxaemnaehluxngaelamathungxnxib 安邑 xnxi raweduxnsnghakhm kh s 196 phraecaehiynetklbmathunglkexiyngphayitkarxarkkhakhxngexiywhxng tngsin aelaklumocrkhlunkhaw phraecaehiynetphrarachthanaetngtnghnesiymepnkhunphlihy 大將軍 taeciyngcwin aelaphubngkhbkarmnthlrachthani 司隸校尉 suxliesiywewy epnbaehnckhwamchxb hnesiymaelatngsinyngkhngpracaxyuinemuxnglkexiyngphrxmkxngkalngephuxkhumkhrxngphraecaehiynet inchwngewlaediywknnn khunsukocochnakxngkalngmaynglkexiyng ekhaephaphraecaehiynet aelaechiyesdcipyngthankalngkhxngocochthihuot 許 swi pccubnkhuxemuxngs wichang mnthlehxhnan sungidklayepnemuxnghlwngaehngihm hnesiymphyayamkhdkhwangocochaetthukocmtiaetkphay cunghlbhnilngitipekhadwykhunsukxwnsud hlngekhadwykbxwnsud hnesiymaelaexiywhxng sungmaekhadwyxwnsudechnkn idxxkplnchinginhlayxaephxinaekhwnyngciw hyangocw aelaaekhwnchiciw s wiocw inpi kh s 197 xwnsudtxngkartngtnepnckrphrrdiaelaxyakcaidliopkhunsukthimithanthimnxyuiklekhiyngepnphnthmitr cungsngkhnipsukhxbutrsawkhxngliopihaetngngankbbutrchaykhxngtn aetliopptiesthkarsukhxkhxngxwnsudhlngidfngkhaaenanakhxngtnkuy xwnsudokrthmakcungsngihkhunphletiywhun 張勳 cang s win phrxmdwyexiywhxngaelahnesiymepnphuitbngkhbbycha nathphipocmtiliop liopthatamkhaaenanakhxngtnkuy sngkhnipekliyklxmihexiywhxngaelahnesiymthrysxwnsud exiywhxngaelahnesiymcungrwmkbliopocmtithphkhxngxwnsudthinaodyetiywhuncnaetkphay hlngcaktietiywhuncnthxyrnipaelw exiywhxngaelahnesiymknakhnkhxngtnxxkplnchinginhlayphunipcnthungcnghli 鍾離 kxncaykphlklb emuxexiywhxngthuksngharodykhunsukelapiinpi kh s 197 hnesiymhnikhunehnuxklbipbanekidthiaekhwnepngciw pingocw rahwangthangcang es wiyn 張宣 nayxaephxkhxngxaephxchuchiw 抒秋縣 chuchiwesiyn maskdthangaelasngharhnesiymduephimraychuxbukhkhlinyukhsamkkxangxing 李傕 郭汜既悔令天子東 乃來救段煨 因欲劫帝而西 而張濟與楊奉 董承不相平 乃反合傕 汜 共追乘輿 大戰於弘農東澗 承 奉軍敗 百官士卒死者不可勝數 皆棄其婦女輜重 御物符策典籍 略無所遺 天子遂露次曹陽 承 奉乃譎傕等與連和 而密遣閒使至河東 招故白波帥李樂 韓暹 胡才及南匈奴右賢王去卑 並率其眾數千騎來 與承 奉共擊傕等 大破之 斬首數千級 乘輿乃得進 董承 李樂擁衛左右 胡才 楊奉 韓暹 去卑為後距 傕等復來戰 奉等大敗 死者甚於東澗 ohwhnchu elmthi 72 tnsiw stwrrsthi 3 cdhmayehtusamkk snkwcux fan ey stwrrsthi 5 ohwhnchu