ร มะฮ อาด ต Rumah adat เป นคำเร ยกรวมของบ านท อย อาศ ยพ นเม องท สร างด วยสถาป ตยกรรมพ นถ น ของ โดยท วไปร มะฮ อาด ตจะแตกต

รูมะฮ์อาดัต (Rumah adat) เป็นคำเรียกรวมของบ้านที่อยู่อาศัยพื้นเมืองที่สร้างด้วยสถาปัตยกรรมพื้นถิ่น ของ โดยทั่วไปรูมะฮ์อาดัตจะแตกต่างกันไปตามชนเผ่า ภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์ และความเชื่อของแต่ละเผ่าและชนพื้นเมือง^: 5 บ้านเหล่านี้เป็นศูนย์กลางของเครือข่ายความเชื่อ สังคม กฎระเบียบ ซึ่งรวมชาวบ้านไว้ด้วยกัน ชาวบ้านจะช่วยกันสร้างบ้าน ช่วยกันรวบรวมวัสดุก่อสร้าง และมีปราชญ์ด้านการก่อสร้างหรือช่างไม้ควบคุม

ดวงตราไปรษณียากรภาพรูมะฮ์อาดัตแบบ*บ้านมาเลย์*แห่งหนึ่งในอาเจะฮ์

อย่างไรก็ตามคนอินโดนีเซียส่วนมากในปัจจุบันไม่ได้อาศัยในรูมะฮ์อาดัตแล้ว

ประเภท

รูมะฮ์อาดัตสามารถแบ่งเป็นประเภทต่าง ๆ ตามวัฒนธรรม ดังนี้

จาบู (Jabu) บ้านแบบ (สุมาตราเหนือ) เป็นบ้านทรงคล้ายเรือที่มีลักษณะสำคัญได้แก่ชายคาขนาดใหญ่แกะสลักสวยงาม หลังคาที่ใหญ่มากจนเกินขนาดบ้าน
รูมะฮ์กาดัง (Rumah Gadang) เป็นบ้านสถาปัตยกรรมของ (สุมาตราตะวันตก) เป็นบ้านที่ประกอบด้วยชายคาซ้อนกันจำนวนมาก และ สันหลังคาบ้านที่โค้งงอจนถึงปลาย
โอโมเซอบูวา (Omo Sebua) ของ (Nias) แปลตรงตัวว่า "บ้านเจ้านาย" มีหลังคาสูงชะลูดเป็นหอคอย สร้างยกพื้นสูง และไม่ใช้ตะปูแต่ใช้การสลักเข้ากัน ด้วยภูมิปัญญาพื้นบ้านนี้ทำให้บ้านแบบนี้ทนแผ่นดินไหว
(Rumah Melayu) หรือเรียกว่าบ้านมาเลย์ สร้างบนไม้ค้ำ พบทั่วไปในสุมาตรา บอร์เนียว และคาบสมุทรมาเลย์
(Imah) คือบ้านพื้นเมืองซุนดาสร้างด้วยศิลปะแบบ มีหลังคาประกอบชายคาที่เรียกว่า กัมปุง สร้างโดยสานวัสดุต่าง ๆ เข้าด้วยกัน (ได้แก่ อิจุก และ ฮาเตอับ) ตัวบ้านสร้างจากไม้ไผ่สาน สำหรับหลังคาแบบยื่น เรียกว่า จูลัง งาปัก
ในสถาปัตยกรรมบาหลี ไม่พบบ้านที่สร้างแบบพื้นเมืองเท่าไรนัก ส่วนมากได้รับอิทธิพลจากตะวันตก พบได้จากการสร้างแบบก่ออิฐถือปูนและองค์ประกอบบ้านแบบยูโรป
(Bubungan Tinggi) คือบ้านที่มีฐานะหรือเป็นชนชั้นปกครอง มีหลังคาสานที่สูงชัน พบใน
ลัมบัง (Lumbung) คือบ้าน พบในลอมบอก
บ้านยาวของชาวดายัก พบรูปแบบของ ซึ่งมีความยาวได้ถึง 300 เมตร ในบางหมู่บ้านอยู่อาศัยในบ้ายยาวหลังเดียวทั้งหมู่บ้าน
ตงโกนัน (Tongkonan) คือบ้านของชาวในซูลาเวซี มีหลังคาทรงแอ่น
โหเนย์ (Honay) คือบ้านของชาวดานิและปาปวนซึ่งสร้างเป็นบ้านเป็นลักษณะกระท่อมวงกลม

รูมะฮ์อาเจะฮ์ แบบอาเจะฮ์
รูมะฮ์กาดัง แบบสุมาตราตะวันตก
หรือ บ้านมาเลย์
กัมปุง แบบชาวซุนดาในชวาตะวันตก
หรือศาลาแบบบาหลี
รูมะฮ์บูบูงัน ทิงงิ แบบกาลีมันตันใต้
บูกิสแบบซูลาเวซี
ตงโกนันของชาวแบบซูลาเวซี
บ้านแบบซุมบา

อ้างอิง

Reimar Schefold; P. Nas; Gaudenz Domenig, บ.ก. (2004). Indonesian Houses: Tradition and Transformation in Vernacular Architecture. NUS Press. ISBN .
Dawson (1994), p. 10
Dawson (1994), p. 8

[Indonesian_Houses-1] Reimar Schefold; P. Nas; Gaudenz Domenig, บ.ก. (2004). Indonesian Houses: Tradition and Transformation in Vernacular Architecture. NUS Press. ISBN .

[d10-2] Dawson (1994), p. 10

[d8-3] Dawson (1994), p. 8