รัฐบัญญัติว่าด้วยการโยกย้ายถิ่นฐานของชาวอเมริกันอินเดียน

รัฐบัญญัติการโยกย้ายอินเดียน ค.ศ. 1830 (อังกฤษ: Indian Removal Act) เป็นส่วนหนึ่งของนโยบายของรัฐบาลของสหรัฐอเมริกาที่เรียกว่า (Indian removal) ที่ประธานาธิบดีแอนดรูว์ แจ็กสันลงนามและประกาศใช้เป็นกฎหมายเมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม ค.ศ. 1830

ประธานาธิบดีแอนดรูว์ แจ็คสันเรียกร้องให้ผ่านรัฐบัญญัติใน “” ของปี ค.ศ. 1829)

รัฐบัญญัติได้รับเสียงสนับสนุนส่วนใหญ่จากรัฐทางตอนใต้ของสหรัฐอเมริกา ที่พยายามจะขยายตัวเข้าไปในดินแดนที่เป็นของ “ชนเผ่าผู้มีวัฒนธรรมทั้งห้า” โดยเฉพาะรัฐจอร์เจียซึ่งเป็นรัฐที่ใหญ่ที่สุดของสหรัฐในขณะนั้นผู้มีข้อพิพาทเรื่องพรมแดนกับชาติเชอโรคี ประธานาธิบดีแอนดรูว์ แจ็คสันหวังว่าการผ่านรัฐบัญญัติจะเป็นการผ่อนคลายวิกฤติการณ์ในจอร์เจีย รัฐบัญญัติฉบับนี้สร้างความขัดแย้งมาก ขณะที่การโยกย้ายตามทฤษฎีแล้วเกิดขึ้นโดยความสมัครใจ แต่ตามความเป็นจริงแล้วเกิดขึ้นจากความกดดันที่รัฐบาลสหรัฐกระทำต่อผู้นำงชาติอินเดียนต่าง ๆ ให้ยอมลงนามในสนธิสัญญาตกลงโยกย้ายโดยที่อเมริกันอินเดียนเป็นฝ่ายเสียเปรียบต่าง ๆ

ผู้สังเกตการณ์ส่วนใหญ่ไม่ว่าจะเป็นผู้ที่เห็นด้วยกับการโยกย้ายของชาวอเมริกันอินเดียนหรือไม่ก็ตามต่างก็ทราบดีว่าเนื้อหาของรัฐบัญญัติก็คือการพยายามโยกย้ายชาวอเมริกันอินเดียนเกือบทั้งหมดออกจากรัฐต่าง ๆ ทางตะวันออกของสหรัฐอเมริกา ผู้นำชาวอเมริกันอินเดียนบางเผ่าที่เดิมเคยต่อต้านการโยกย้ายต่างก็เริ่มพิจารณาถึงสถานภาพของตนเอง โดยเฉพาะหลังจากที่ประธานาธิบดีแอนดรูว์ แจ็คสันได้รับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีสมัยที่สองด้วยคะแนนเสียงที่ท่วมท้นในปี ค.ศ. 1832

ชาวอเมริกันเชื้อสายยุโรปส่วนใหญ่เห็นพ้องกับรัฐบัญญัติว่าด้วยการโยกย้าย แต่ก็มีผู้คัดค้านกันพอสมควร นักสอนศาสนาคริสเตียนโดยเฉพาะ (Jeremiah Evarts) ประท้วงต่อต้านรัฐบัญญัติในรัฐสภา สมาชิกวุฒิสภาจากนิวเจอร์ซีย์ และ สมาชิกรัฐสภาจากเทนเนสซีต่างก็กล่าวต่อต้านรัฐบัญญัติ แต่รัฐบัญญัติก็ได้รับการอนุมัติหลังจากการโต้แย้งกันอย่างรุนแรงในรัฐสภา

รัฐบัญญัติปูทางให้รัฐบาลบังคับโยกย้ายชนพื้นเมืองอเมริกันจำนวนหมื่นไปทางตะวันตกของประเทศ สนธิสัญญาการโยกย้ายฉบับแรกหลังจากการอนุมัติรัฐบัญญัติคือ (Treaty of Dancing Rabbit Creek) ที่ลงนามกันเมื่อวันที่ 27 กันยายน ค.ศ. 1830 ที่ในมิสซิสซิปปี โดยเสียดินแดนทางตะวันออกของแม่น้ำแลกเปลี่ยนกับดินแดนทางตะวันตก หลังจากที่เดินทางกันด้วยความยากลำบากไปถึงดินแดนใหม่ หัวหน้าของช็อกทอว์ก็กล่าวต่อผู้สัมภาษณ์ของหนังสือพิมพ์อาร์คันซอกาเซ็ตต์ว่าการโยกย้ายเป็น “เส้นทางแห่งน้ำตาและความตาย” (trail of tears and death) (ลงนาม ค.ศ. 1835) เป็นผลให้เชอโรคีต้องทำการเดินทางบนเส้นทางธารน้ำตา ส่วนต่อต้านการโยกย้ายและชนบางเผ่าที่รวมทั้งทาสที่หนีมา ซึ่งเป็นชนวนที่ทำให้เกิดสงครามเซมิโนเลครั้งที่สองระหว่างปี ค.ศ. 1835 ถึงปี ค.ศ. 1842 ที่ทำให้เซมิโนเลถูกบังคับให้โยกย้ายและเหลืออยู่เพียงจำนวนไม่กี่คนที่ยังคงอยู่ ราว 3,000 คนเสียชีวิตไปในการต่อสู้กับทหารอเมริกัน

ในปี ค.ศ. 1823 ศาลสูงสุดสหรัฐ (Supreme Court of the United States) ตัดสิน” (Johnson v. M'Intosh) ว่าอินเดียนสามารถอยู่ในดินแดนในสหรัฐได้ แต่ไม่มีสิทธิเป็นเจ้าของโฉนดที่ดินที่อาศัยอยู่ ฉะนั้น จึงไม่มีสิทธิขายที่ดินโดยตรงให้แก่พลเมืองอเมริกัน

อ้างอิง

1. U.S. Senate passed the bill on 24 April 1830 (
   -19), the U.S. House passed it on 26 May 1830 (102-97); Francis Paul Prucha, The Great Father: The United States Government and the American Indians, Volume I (Lincoln: University of Nebraska Press, 1984), p. 206.
2. Howe pp. 348-352
3. Chris Watson. "The Choctaw Trail of Tears". สืบค้นเมื่อ 2008-04-29.
4. Len Green. . Bishinik, mboucher, University of Minnesota. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-06-04. สืบค้นเมื่อ 2008-04-28.
5. (Eric Foner.Give me liberty.Norton,2006.)
6. "Indial Removal 1814-1858". Public Broadcasting System. สืบค้นเมื่อ 2009-08-11.

บรรณานุกรม

• Howe, Daniel Walker. What Has God Wrought: The Transformation of America, 1815-1848. (2007)

ดูเพิ่ม

• อเมริกันอินเดียน
• ประวัติศาสตร์สหรัฐอเมริกา

แหล่งข้อมูลอื่น

• Indian Removal Act and related resources, at the Library of Congress
• Indian Removal Act of 1830 Transcript 2010-05-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, at www.civics-online.org
• Text of 1829 State of the Union at The American Presidency Project