นะริตะ

นครนาริตะ (ญี่ปุ่น: 成田市; โรมาจิ: Narita-shi) เป็นนครในจังหวัดชิบะ ประเทศญี่ปุ่น เป็นที่ตั้งของท่าอากาศยานนานาชาตินาริตะ ซึ่งเป็นท่าอากาศยานนานาชาติที่ให้บริการสำหรับพื้นที่ของกรุงโตเกียวและเมืองโดยรอบ

นาริตะ 成田市
นคร
บน: วัดชินโชนาริตะซัง, กลางซ้าย: สายนาริตะสกายแอคเซส, กลางขวา: วัดโทโช, ล่างซ้าย: ท่าอากาศยานนาริตะ, ล่างขวา: เขตเมืองใหม่คาราเบะ
ธง ตรา
ที่ตั้งของนาริตะในจังหวัดชิบะ
นาริตะ ที่ตั้งในประเทศญี่ปุ่น
พิกัด: 35°46′36″N 140°19′6″E / 35.77667°N 140.31833°E / 35.77667; 140.31833
ประเทศ	ญี่ปุ่น
ภูมิภาค	คันโต
จังหวัด	ชิบะ
การปกครอง
• นายกเทศมนตรี	คาซูนาริ โคอิซูมิ (小泉一成)
พื้นที่
• ทั้งหมด	213.84 ตร.กม. (82.56 ตร.ไมล์)
ประชากร  (30 พฤศจิกายน 2020)
• ทั้งหมด	131,852 คน
• ความหนาแน่น	620 คน/ตร.กม. (1,600 คน/ตร.ไมล์)
เขตเวลา	(เวลามาตรฐานญี่ปุ่น)
สัญลักษณ์
- ต้นไม้	บ๊วย (Rosaceae)
- ดอกไม้	ไฮเดรนเจีย
โทรศัพท์	0476-22-1111
ที่อยู่	760 Hanasaki-cho, Narita-shi, Chiba-ken 286-8585
เว็บไซต์	เว็บไซต์ทางการ

ประวัติศาสตร์

มีสมมติฐานมากมายเกี่ยวกับที่มาของชื่อเมืองนาริตะ บางคนกล่าวว่ามีที่มาจากตัวอักษรคำว่า "กลายเป็น" (นาริ) และ "นาข้าว" (ทะ) บางคนกล่าวว่าชื่อเมืองมีที่มาจากเสียงดังสนั่น (นาริ) ของฟ้าผ่าในบริเวณนี้ บางคนกล่าวว่า นาริ มีที่มาจากคำที่เลิกใช้ไปแล้วที่มีความหมายว่า "อุดมสมบูรณ์" หรือบางคนอาจกล่าวว่า นาริ มีที่มาจากคำว่า "วิถีการดำรงชีวิต" (นาริวาอิ)

เป็นที่ทราบว่า พื้นที่ของเมืองนาริตะมีการตั้งถิ่นฐานมาตั้งแต่ยุคสมัยก่อนประวัติศาสตร์ โดยพบว่าเริ่มมีการเพาะปลูกข้าวมาตั้งแต่เมื่อ 100 ปีก่อนคริสตกาล เนื่องจากเมืองนี้ตั้งอยู่ห่างจากมหาสมุทรแปซิฟิกเป็นระยะทางเกือบเท่ากับที่ห่างจากอ่าวโตเกียว และมีแม่น้ำสั้นๆอยู่บริเวณใกล้เคียงอีกจำนวนหนึ่ง ทำให้เมืองนี้เคยเป็นศูนย์กลางทางการปกครองและการค้าขายของภูมิภาค

ในช่วงยุคสมัยนาระ เริ่มมีการสร้างเมืองขึ้นในบริเวณนี้ และในปี พ.ศ. 1483 ได้มีการสร้างวัดนาริตาซังขึ้นมา จนในปี พ.ศ. 2432 เริ่มมีการรวมชุมชนต่างๆในบริเวณนี้เข้าด้วยกัน และก่อตั้งเป็นเมืองนาริตะขึ้นเมื่อวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2497 เมืองนี้เริ่มมีการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว เมื่อนายกรัฐมนตรีเอซากุ ซาโต เริ่มวางแผนการก่อสร้างท่าอากาศยานนานาชาตินาริตะในปี พ.ศ. 2509 การสร้างท่าอากาศยานและการเชื่อมต่อเส้นทางเข้าสู่ใจกลางกรุงโตเกียว ทำให้เกิดการพัฒนาทั้งด้านอาคารบ้านเรือน ธุรกิจ และอุตสาหกรรมภายในเมืองนาริตะอย่างรวดเร็ว

นาริตะเคยเป็นส่วนหนึ่งของอำเภออิมบะ จนเมื่อประกาศก่อตั้งเป็นนครจึงได้แยกตัวออกมา เมื่อวันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2549 นาริตะได้ผนวกเอาเมืองไทเอและเมืองจากอำเภอคาโตริเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของนครนาริตะ และปัจจุบันนี้นครนาริตะก็กำลังขยายตัวเข้าไปถึงพื้นที่ของอำเภอคาโตริ

ภูมิอากาศ

ข้อมูลภูมิอากาศของเมืองนาริตะ (ค.ศ. 1981-2010)
เดือน	ม.ค.	ก.พ.	มี.ค.	เม.ย.	พ.ค.	มิ.ย.	ก.ค.	ส.ค.	ก.ย.	ต.ค.	พ.ย.	ธ.ค.	ทั้งปี
อุณหภูมิสูงสุดที่เคยบันทึก °C (°F)							38.7 (101.7)						38.7 (101.7)
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F)	9.2 (48.6)	9.7 (49.5)	12.7 (54.9)	18.0 (64.4)	21.8 (71.2)	24.2 (75.6)	28.1 (82.6)	30.0 (86)	26.2 (79.2)	21.1 (70)	16.4 (61.5)	11.8 (53.2)	19.1 (66.4)
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F)	-2.4 (27.7)	-1.5 (29.3)	2.0 (35.6)	7.2 (45)	12.1 (53.8)	16.3 (61.3)	20.3 (68.5)	21.8 (71.2)	18.7 (65.7)	12.3 (54.1)	5.7 (42.3)	0.0 (32)	9.4 (48.9)
อุณหภูมิต่ำสุดที่เคยบันทึก °C (°F)	-10.7 (12.7)												−10.7 (12.7)
หยาดน้ำฟ้า มม (นิ้ว)	61.8 (2.433)	62.9 (2.476)	115.6 (4.551)	116.6 (4.591)	119.6 (4.709)	144.9 (5.705)	123.2 (4.85)	117.2 (4.614)	214.8 (8.457)	202.1 (7.957)	99.8 (3.929)	50.7 (1.996)	1,429.1 (56.264)
แหล่งที่มา: ศูนย์บริการสภาพอากาศการบินนาริตะ

พื้นที่ของเมือง

ใจกลางนาริตะ

ถนนเข้าสู่วัดนาริตาซัง

พื้นที่ส่วนกลางของนาริตะเป็นพื้นที่ที่อยู่ระหว่าง และวัดนาริตาซัง ถนนสายหลักของพื้นที่นี้คือถนนโอโมเตซันโดซึ่งมีร้านค้าเล็ก ๆ ราว 150 ร้านอยู่สองฝั่งถนน และเพิ่งมีการปรับปรุงถนนทั้งสายเมื่อไม่นานมานี้ ถนนสายนี้ได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในถนนที่แสดงเอกลักษณ์ของท้องถิ่นในดีที่สุดในญี่ปุ่น

เมืองใหม่นาริตะ

ย่านเมืองใหม่เป็นย่านที่อยู่อาศัยที่สร้างขึ้นใหม่ทางตะวันตกของ ในย่านนี้มีบ้านพักอาศัยราว 16,000 หลัง และมีผู้อยู่อาศัยประมาณ 60,000 คน การก่อสร้างย่านนี้เริ่มมีการวางแผนเมื่อปี พ.ศ. 2511 โดยอิงจากเมืองใหม่ที่อยู่รอบกรุงลอนดอน สหราชอาณาจักร ปัจจุบันนี้เป็นย่านที่คนส่วนใหญ่ของเมืองอาศัยอยู่ แรกเริ่มนั้นผู้อาศัยส่วนใหญ่ในย่านเมืองใหม่จะต้องเดินทางเข้าไปในกรุงโตเกียวหรือตัวเมืองชิบะเพื่อทำงาน แต่ปัจจุบันมีคนจำนวนมากเริ่มหันไปทำงานในเมืองต่างๆทางตะวันตกเฉียงเหนือของชิบะ ซึ่งอยู่ใกล้กับย่านเมืองใหม่มากกว่า และมีนักธุรกิจ ผู้ประกอบการ และพนักงานบริษัท ที่อยู่ในส่วนกลางของนาริตะเริ่มย้ายมาอาศัยอยู่ในย่านเมืองใหม่มากขึ้น

โคซูโนโมริ

เทศกาลนาริตากิอง

โคซูโนโมริ (Kozunomori) เป็นพื้นที่ชานเมืองนาริตะ ตั้งอยู่ทางใต้ของย่านเมืองใหม่ ใช้เวลาเดินทางด้วยรถไฟจากสถานีรถไฟเคเซนาริตะ ประมาณ 4 นาที มีจำนวนประชากรประมาณ 12,000 คน สถานีรถไฟโคซูโนโมริอยู่ติดกับห้างสรรพสินค้าอิโตโยกาโดะซึ่งเป็นห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ที่เป็นที่นิยมในบรรดานักท่องเที่ยวชาวต่างประเทศที่พักอาศัยอยู่ในเมืองนาริตะและพื้นที่โดยรอบ

ท่าอากาศยานและพื้นที่เกษตรกรรม

ท่าอากาศยานนานาชาตินาริตะตั้งอยู่ในส่วนตะวันออกของเมืองนาริตะ บนพื้นที่เกษตรกรรมเก่าแก่ที่มีชื่อว่าซันริซูกะ (Sanrizuka) การก่อสร้างและขยายท่าอากาศยานก่อให้เกิดความสับสนวุ่นวายต่อผู้อยู่อาศัยในพื้นที่ซันริซูกะเป็นอย่างมาก และเนื่องจากมีการเวนคืนที่ดิน และรายได้จากการเกษตรกรรมลดลงอันเป็นผลมาจากการก่อสร้างท่าอากาศยาน ทำให้จำนวนผู้ประกอบอาชีพเกษตรกรรมลดลงเหลือเพียงหนึ่งในสามจากจำนวนก่อนมีการสร้างท่าอากาศยาน ปัจจุบันพื้นที่เกษตรกรรมที่ถูกทิ้งร้างบางพื้นที่ได้รับการปรับปรุงให้เป็นสนามกอล์ฟ ส่วนพื้นที่อื่นได้กลายเป็นที่ทิ้งขยะอย่างไม่เป็นทางการ

เมืองพี่น้อง

นาริตะได้มีข้อตกลงเป็นเมืองพี่น้องกับเมืองดังต่อไปนี้:

• เสียนหยาง ประเทศจีน ตั้งแต่ 1988
• อินช็อน ประเทศเกาหลีใต้ ตั้งแต่ 1998
• ประเทศเกาหลีใต้ ตั้งแต่ 2002
• รัฐแคลิฟอร์เนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา ตั้งแต่ 1990
• ประเทศเดนมาร์ก ตั้งแต่ 2003
• ฟ็อกซ์ตัน ประเทศนิวซีแลนด์ ตั้งแต่ 1995

อ้างอิง

1. "成田空港 1981-2010年". 成田航空地方気象台. สืบค้นเมื่อ 2012-02-06.
2. "" (Archive 2017-11-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน), Consulate General of Japan, San Francisco