ช่วงอายุชิบาเนียน

ช่วงอายุชิบาเนียน (อังกฤษ: Chibanian) หรือที่ก่อนหน้านี้เป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายในชื่อ ช่วงอายุไพลสโตซีนกลาง (อังกฤษ: Middle Pleistocene) เป็น(ช่วงอายุ)หนึ่งในมาตรธรณีกาลสากลหรือหนึ่งใน โดยเป็นส่วนหนึ่งของสมัยไพลสโตซีนในยุคควอเทอร์นารีที่กำลังดำเนินอยู่ โดยชื่อชิบาเนียนได้รับการอนุมัติอย่างเป็นทางการในเดือนมกราคม พ.ศ. 2563 ปัจจุบันได้มีการประมาณการขยายช่วงเวลาเป็นระหว่าง 0.770 ล้านปีก่อน (770,000 ปีก่อน) ถึง 0.126 ล้านปีก่อน (126,000 ปีก่อน) หรือ 770–126 พันปีก่อน (ka) โดยช่วงอายุนี้ประกอบไปด้วยการเปลี่ยนผ่านทางจากไปสู่เมื่อกว่า 3 แสนปีที่ผ่านมา

ช่วงอายุชิบาเนียน
0.774 – 0.129 ล้านปีก่อน PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N ↓
วิทยาการลำดับเวลา
−2.6 — – −2.4 — – −2.2 — – −2 — – −1.8 — – −1.6 — – −1.4 — – −1.2 — – −1 — – −0.8 — – −0.6 — – −0.4 — – −0.2 — – 0 — ซี โ น โ ซ อิ ก นี ค ว อ เ ท อ ร์ น า รี P C ไ พ ล ส โ ต ซี น ปีอาเซนเซียน เจลาเซียน คาลาเบรียน ชิบาเนียน "ปลาย"             ← โฮโลซีน (เมฆาลายัน นอร์ทกริปเปียน กรีนแลนด์เดียน) การแบ่งย่อยของยุคควอเทอร์นารีตาม ปี 2564 มาตราแกนแนวตั้ง: ล้านปีก่อน
นิรุกติศาสตร์
ความเป็นทางการของชื่อ	ทางการ
อนุมัติชื่อ	มกราคม 2563
ชื่อพ้อง	ช่วงอายุไพลสโตซีนกลาง ช่วงอายุไอโอเนียน
ข้อมูลการใช้
เทห์วัตถุ
การใช้ระดับภาค	ทั่วโลก ()
การใช้ช่วงเวลา	ธรณีกาลของ ICS
การนิยาม
หน่วยวิทยาการลำดับเวลา	(ช่วงอายุ)
หน่วยลำดับชั้นหิน
ความเป็นทางการของช่วงกาล	ทางการ
คำนิยามขอบล่าง	ที่ความลึก 1.1 เมตรใต้จุดกึ่งกลางของการสลับขั้วแม่เหล็กโลก
ขอบล่าง GSSP	จังหวัดชิบะ ประเทศญี่ปุ่น 35°17′39″N 140°08′47″E / 35.2943°N 140.1465°E / 35.2943; 140.1465
การอนุมัติ GSSP	มกราคม 2563
คำนิยามขอบบน	ไม่ได้นิยามอย่างเป็นทางการ
แคนดิเดตคำนิยามขอบบน	กึ่งระยะไอโซโทปทะเล 5e
แหล่งแคนดิเดตคำนิยามขอบบน GSSP	ไม่มี

ช่วงอายุชิบาเนียนเป็นช่วงที่อายุที่สืบต่อมาจากช่วงอายุคาลาเบรียน และถูกสืบต่อด้วยช่วงอายุทารันเทียนที่มีการเสนอไว้ จุดเริ่มต้นของช่วงอายุชิบาเนียน คือ เมื่อสนามแม่เหล็กโลกเกิดการสลับขั้วครั้งล่าสุด และสิ้นสุดลงด้วยการเริ่มต้นของช่วงคั่นช่วงอายุย่อยธารน้ำแข็ง ()

คำว่า ช่วงอายุไพลสโตซีนกลาง นั้นถูกใช้เป็นชื่อเฉพาะกาล หรือ "กึ่งทางการ" โดย (IUGS) โดยในขณะที่ช่วงอายุล่างสุดลสามช่วงของสมัยไพลสโตซีน นั่นคือ ช่วงอายุเจลาเซียน ช่วงอายุคาลาเบรียน และ ช่วงอายุชิบาเนียน ถูกกำหนดอย่างเป็นทางการแล้ว แต่ช่วงอายุไพลสโตซีนตอนปลายยังไม่ได้ถูกกำหนดอย่างเป็นทางการ พร้อมกับการเสนอการแบ่งย่อยแอนโทรโปซีนของสมัยโฮโลซีน

กระบวนการนิยม

(IUGS) เสนอให้แทนชื่อช่วงอายุไพลสโตซีนกลางด้วยช่วงอายุไอโอเนียน (Ionian Age) โอยอ้างอิงตามชั้นหินที่พบในประเทศอิตาลี อย่างไรก็ตาม เดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2560 ชื่อช่วงอายุไอโอเนียนถูกแทนที่ด้วยชื่อช่วงอายุชิบาเนียน (อ้างอิงกับชั้นหินที่แหล่งขุดค้นในจังหวัดชิบะ ประเทศญี่ปุ่น) ตามการเสนอ GSSP ของอนุกรรมการควอเทอร์นารี สำหรับช่วงอายุที่ควรนำมาใช้แทนที่กึ่งสมัยไพลสโตซีนตอนกลาง ต่อมาในเดือนมกราคม พ.ศ. 2563 ชื่อ "ชิบาเนียน" ได้รับการรับรองโดย IUGS

บรรพมานุษยวิทยา

ช่วงอายุชิบาเนียน ประกอบด้วย การเปลี่ยนแปลงในด้านจากเข้าสู่ กล่าวคือ การถือกำเนิดขึ้นของในระหว่าง 3 ถึง 4 แสนปีก่อนดีเอ็นเอของมนุษย์ที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักมีอายุอยู่ในช่วงไพลสโตซีนกลาง เมื่อประมาณ 430,000 ปีก่อน ซึ่งเก่าแก่ที่สุดที่มีการค้นพบ ข้อมูลเมื่อ 2559^[update]

ลำดับเวลา

ช่วงอายุ	บรรพภูมิอากาศ	ยุคธารน้ำแข็ง	บรรพมานุษยวิทยา
790–761 ka	MIS 19		มนุษย์ปักกิ่ง (Homo erectus)
761–712 ka	MIS 18
712–676 ka	MIS 17
676–621 ka	MIS 16
621–563 ka	MIS 15		(),
563–524 ka	MIS 14
524–474 ka		จุดสิ้นสุดของ	()
474–424 ka	MIS 12	ในบริเตน;	(Homo erectus)
424–374 ka		(บริเตน), (อเมริกาเหนือ)	()
374–337 ka	MIS 10	, ,
337–300 ka		ช่วงคั่นอายุย่อยธารน้ำแข็งเพอร์ฟลีทในบริเตน
300–243 ka	MIS 8		(โฮโมเซเปียนส์); ;
243–191 ka	MIS 7	ช่วงคั่นอายุย่อยธารน้ำแข็งเอเวลีย์ในบริเตน	;
191–130 ka	MIS 6		(โฮโมเซเปียนส์); ;
130–123 ka		จุดสูงสุดของช่วงคั่นอายุย่อยธารน้ำแข็ง, หรืออิปสวิเคียนในบริเตน	;

อ้างอิง

1. Cohen, K. M.; Finney, S. C.; Gibbard, P. L.; Fan, J.-X. (January 2020). "International Chronostratigraphic Chart" (PDF). International Commission on Stratigraphy. สืบค้นเมื่อ 23 February 2020.
2. Mike Walker; และคณะ (December 2018). "Formal ratification of the subdivision of the Holocene Series/Epoch (Quaternary System/Period)" (PDF). Episodes. Subcommission on Quaternary Stratigraphy (SQS). 41 (4): 213–223. doi:10.18814/epiiugs/2018/018016. สืบค้นเมื่อ 11 November 2019.
3. "Global Boundary Stratotype Section and Point". International Commission of Stratigraphy. สืบค้นเมื่อ 26 December 2020.
4. Hornyak, Tim (30 January 2020). "Japan Puts Its Mark on Geologic Time with the Chibanian Age". Eos – Earth & Space Science News. . สืบค้นเมื่อ 31 January 2020.
5. Gradstein, Felix M.; Ogg, James G.; Smith, Alan G., บ.ก. (2004). A Geological Time Scale 2004 (3rd ed.). Cambridge: Cambridge University Press. p. 28. ISBN .
6. D. Dahl-Jensen & others (2013). "Eemian interglacial reconstructed from a Greenland folded ice core" (PDF). Nature. 493 (7433): 489–494. Bibcode:2013Natur.493..489N. doi:10.1038/nature11789. PMID 23344358. S2CID 4420908.
7. P. L. Gibbard (17 April 2015). "The Quaternary System/Period and its major sub-divisions". ScienceDirect. Elsevier BV. pp. 686–688. สืบค้นเมื่อ 13 November 2019.
8. "Japan-based name 'Chibanian' set to represent geologic age of last magnetic shift". The Japan Times. 14 November 2017. สืบค้นเมื่อ 13 November 2019.
9. D. Richter & others (8 June 2017). "The Age of Hominin Fossils from Jebel Irhoud, Morocco, and the origins of the Middle Stone Age". Nature. 546 (7657): 293–296. doi:10.1038/nature22335. PMID 28593967. S2CID 205255853..
10. Crew, Bec (15 March 2016). "The Oldest Human Genome Ever Has Been Sequenced, And It Could Rewrite Our History". ScienceAlert. สืบค้นเมื่อ 5 June 2019.