จังหวัดนูซาเติงการาตะวันออก

นูซาเติงการาตะวันออก หรือ นูซาเติงการาตีมูร์ (อินโดนีเซีย: Nusa Tenggara Timur, NTT) เป็นจังหวัดที่อยู่ทางใต้สุดของประเทศอินโดนีเซีย โดยตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของหมู่เกาะซุนดาน้อย อยู่ทางใต้ของมหาสมุทรอินเดีย และอยู่ทางเหนือของทะเลโฟลเร็ซ ในอาณาเขตมีเกาะทั้งหมด 500 เกาะ โดยมีเกาะที่ใหญ่ที่สุดภายในอาณาเขต เช่น เกาะซุมบา, เกาะโฟลเร็ซ, พื้นที่ทางตะวันตกของเกาะติมอร์ (พื้นที่นี้มีพรมแดนร่วมกับประเทศติมอร์-เลสเต) ในจังหวัดมีการแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 21 อำเภอ กับนครระดับอำเภอ คือ กูปัง ถือว่าเป็นเมืองหลักและเมืองที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในจังหวัดนี้

จังหวัดนูซาเติงการาตะวันออก Provinsi Nusa Tenggara Timur (อินโดนีเซีย)
จังหวัด
จากข้างบน แบบซ้ายไปขวา : เขา, ธรรมชาติของเกาะโฟลเร็ซ, หาดโบอาที่อำเภอโรเตอึนดาโอ, ชุมชนประมง, ทัศนียภาพของเกาะโกโมโด, นักเต้นรำที่วาตุบลาปีในเครื่องแต่งกายดั้งเดิม, เกาะกูกูซันในกลุ่มเกาะโฟลเร็ซ
ธง ตรา
ที่ตั้งจังหวัดนูซาเติงการาตะวันออกในประเทศอินโดนีเซีย
พิกัด: 10°11′S 123°35′E / 10.183°S 123.583°E / -10.183; 123.583
ประเทศ	อินโดนีเซีย
ก่อตั้ง	17 ธันวาคม พ.ศ. 2501
เมืองหลัก (และเมืองที่ใหญ่ที่สุด)	กูปัง
การปกครอง
• ผู้ว่าการจังหวัด	()
• รองผู้ว่าการจังหวัด	โยเซ็ฟ ซาเอ โนย
พื้นที่
• ทั้งหมด	47,245.82 ตร.กม. (18,241.71 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่	อันดับที่ 13
ความสูงจุดสูงสุด	2,458 เมตร (8,064 ฟุต)
ประชากร  (สำมะโน พ.ศ. 2557)
• ทั้งหมด	5,070,746 คน
• อันดับ	อันดับที่ 12
• ความหนาแน่น	110 คน/ตร.กม. (280 คน/ตร.ไมล์)
ประชากรศาสตร์
• ชาติพันธุ์	(22%) (15%) ซุมบา (12%) (9%) (8%) (5%) ลีโอ (4%)
• ศาสนา	โรมันคาทอลิก (51.83%) โปรเตสแตนต์ (38.68%) อิสลาม (9.28%) ฮินดู (0.19%) พุทธ (0.01%)
• ภาษา	อินโดนีเซีย, , , , บูนัก, เตตุน
เขตเวลา	(เวลากลางอินโดนีเซีย)
	80xxx, 81xxx, 82xxx
	(62)3xx
รหัส ISO 3166	ID-NT
	(ติมอร์), (โฟลเร็ซ, อาโลร์, เลิมบาตา), (ซุมบา)
ดัชนีการพัฒนามนุษย์	0.631 (กลาง)
อันดับดัชนีการพัฒนามนุษย์	(พ.ศ. 2559)
เว็บไซต์	nttprov.go.id

ในฐานะที่เป็นดินแดนที่มีประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาคริสต์ จังหวัดนูซาเติงการาตะวันออกเป็นจังหวัดเดียวในอินโดนีเซียที่ซึ่งโรมันคาทอลิกเป็นลัทธิความเชื่อหลัก จังหวัดแห่งนี้มีพื้นที่รวมทั้งหมด 47,245.82 ตารางกิโลเมตร และมีประชากรรวม 4,683,827 คน จากสำมะโนประชากร พ.ศ. 2554 ส่วนจำนวนประชากรประมาณการล่าสุดในเดือนมกราคม พ.ศ. 2557 คือ 5,070,746 คน เศรษฐกิจของจังหวัดนูซาเติงการาตะวันออกถือว่าอยู่ในหนึ่งจังหวัดที่ยังในระดับด้อยพัฒนาของประเทศอินโดนีเซีย ในขณะนี้ได้เน้นไปสนใจในภาคการท่องเที่ยวเป็นส่วนใหญ่ โดยสถานที่ท่องเที่ยวที่รู้จักกันมากที่สุด ได้แก่ ชุมชนประมงลาบูวันบาโจ, อุทยานแห่งชาติโกโมโด และเขาเกอลีมูตู

หน่วยการบริหาร

พื้นที่จังหวัดนูซาเติงการาตะวันออกแบ่งออกเป็น 21 อำเภอหรือกาบูปาเต็น 1 นครหรือโกตา และ 309 ตำบลหรือเกอจามาตัน

อำเภอ

• อำเภอกูปัง (Kabupaten Kupang)
• (Kabupaten Ngada)
• (Kabupaten Sabu Raijua)
• (Kabupaten Sikka)
• (Kabupaten Sumba Tengah)
• อำเภอซุมบาตะวันตก (Kabupaten Sumba Barat)
• (Kabupaten Sumba Barat Daya)
• (Kabupaten Sumba Timur)
• (Kabupaten Timor Tengah Selatan)
• (Kabupaten Timor Tengah Utara)
• (Kabupaten Nagekeo)
• (Kabupaten Belu)
• (Kabupaten Flores Timur)
• อำเภอมังกาไร (Kabupaten Manggarai)
• (Kabupaten Manggarai Barat)
• (Kabupaten Manggarai Timur)
• (Kabupaten Malaka)
• (Kabupaten Rote Ndao)
• (Kabupaten Lembata)
• (Kabupaten Alor)
• อำเภอเอินเดอ (Kabupaten Ende)

นคร

• กูปัง (Kupang; เมืองหลัก)

อ้างอิง

1. Central Bureau of Statistics: Census 2010 พฤศจิกายน 13, 2010 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, retrieved 17 January 2011 (อินโดนีเซีย)
2. Indonesia's Population: Ethnicity and Religion in a Changing Political Landscape, Institute of Southeast Asian Studies, 2003
3. 2017 estimate
4. ราชบัณฑิตยสภา. ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2564 (หน้า 24)
5. Statistik Indonesia 2021 (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. 2021-02-26. pp. 45–47. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.
6. "Peraturan Kepala Badan Pusat Statistik Nomor 120 Tahun 2020 Tentang Klasifikasi Desa Perkotaan dan Perdesaan di Indonesia Tahun 2020" (PDF) (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.