จังหวัดขุขันธ์

เมืองขุขันธ์ ในอดีตมีอาณาเขตกว้างขวางครอบคลุมพื้นที่ที่เป็นอำเภอต่าง ๆ หลายอำเภอของจังหวัดศรีสะเกษในปัจจุบัน โดยก่อนปี พ.ศ 2481 ใช้นามว่า อำเภอห้วยเหนือ ขึ้นต่อการปกครองของเมืองขุขันธ์

จังหวัดขุขันธ์
จังหวัด
พ.ศ. 2306 – 2481
ยุคทางประวัติศาสตร์	กรุงศรีอยุธยาถึงรัตนโกสินทร์
• ยกขึ้นเป็นเมือง	พ.ศ. 2306
• เปลี่ยนคำว่าเมืองเป็นจังหวัด	พ.ศ. 2459
• เปลี่ยนชื่อ	14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2481
ถัดไป จังหวัดศรีสะเกษ
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ	ไทย

จวนผู้ว่าราชการจังหวัดขุขันธ์

ในปี พ.ศ. 2306 ปลายสมัยกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี ตรงกับรัชสมัยแผ่นดินของสมเด็จพระเจ้าเอกทัศหรือสมเด็จพระที่นั่งสุริยาศน์อมรินทร์ พระองค์ได้โปรดเกล้าฯ ตั้งบ้านปราสาทสี่เหลี่ยมโคกลำดวนขึ้นเป็น เมืองขุขันธ์ ให้มีเจ้าเมืองปกครอง มาจนถึงปลายปี พ.ศ. 2449 ได้มีการย้ายที่ทำการศาลากลางเมืองขุขันธ์ไปตั้งอยู่ที่อำเภอกลางศรีสะเกษ และยังคงใช้นามว่า ศาลากลางเมืองขุขันธ์ พ.ศ. 2459 เมืองขุขันธ์ จึงมีนามว่า จังหวัดขุขันธ์ พ.ศ. 2481 ได้มีการออกพระราชกฤษฎีกาเปลี่ยนนาม จังหวัดขุขันธ์ เป็นนามจังหวัดศรีสะเกษ ประกาศในราชกิจานุเบกษาวันที่ 14 พฤศจิกายน 2481 เล่มที่ 55 หน้า 658

เขตการปกครอง

เขตการปกครองของจังหวัดขุขันธ์ในอดีตมี 7 อำเภอ 1 กิ่งอำเภอ ซึ่งรายชื่อดังต่อไปนี้สะกดชื่อตามราชกิจจานุเบกษา ฉบับวันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2456 และ 29 เมษายน พ.ศ. 2460 ได้แก่

ลำดับ	ชื่อเมือง	พื้นที่โดยประมาณ (ตร.กม.)
1	อำเภอเมืองขุขันธ์ (อำเภอห้วยเหนือ)	2,888.684
2	อำเภอเมืองศีร์ษะเกษ (อำเภอกลางศีร์ษะเกษ, อำเภอศีร์ษะเกษ)	1,288.27
3	อำเภอราษีไสล (อำเภอคง)	636.7
4	อำเภอกันทรารักษ์ (อำเภอน้ำอ้อม)	2,027.684
5	กิ่งอำเภอบัวบุณฑริก (กิ่งอำเภอโพนงาม)	1,402.0
6	อำเภออุทุมพรพิไสย (อำเภอปจิมศีร์ษะเกษ)	859.012
7	อำเภอกันทรารมย์ (อำเภออุไทยศีร์ษะเกษ)	1,178.853
8	อำเภอเดชอุดม	3,576.375

รวมจังหวัดขุขันธ์มีพื้นที่ประมาณ 13,857.578 ตร.กม.

อ้างอิง

1. (PDF). Royal Gazette. 30 (0 ง): 1536–1537. 12 ตุลาคม 2456. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-01-25. สืบค้นเมื่อ 2016-06-14.
2. (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 34 (0 ก): 34–63. 29 เมษายน 2460. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-11-07. สืบค้นเมื่อ 2010-10-01.

แหล่งข้อมูลอื่น

• ขุขันธ์