จักรพรรดิจิ้นเฟ่ย

จักรพรรดิจิ้นเฟ่ย (จีนตัวย่อ: 晋废帝; จีนตัวเต็ม: 晉廢帝; พินอิน: Jìn fèi dì ค.ศ. 342 — ค.ศ. 386) เป็นจักรพรรดิแห่งราชวงศ์จิ้นตะวันออกในประเทศจีน พระองค์เป็นพระอนุชา (ร่วมพระราชมารดาเดียวกัน) ของ จักรพรรดิจิ้นอาย และต่อมาถูกปลดโดยผู้นำทหาร พระสมัญญานามของพระองค์คือ จักรพรรดิเฟ่ย ไม่ใช่พระนามหลังการสิ้นพระชนม์กับพระนามสามัญของจักรพรรดิ แต่มีความหมายว่าพระองค์ถูกปลด (โดย เฟ่ย (废) หมายถึง ปลด) พระองค์ยังเป็นที่รู้จักทั่วไปในพระนามที่พระองค์ได้รับหลังจากถูกถอดคือ ไหวซีกง (海西公)

จักรพรรดิจิ้นเฟ่ย
จักรพรรดิองค์ที่ 7 แห่ง ราชวงศ์จิ้นตะวันออก
ครองราชย์	31 มีนาคม ค.ศ. 365 — 6 มกราคม ค.ศ. 372 (6 ปี 281 วัน)
ราชาภิเษก	31 มีนาคม ค.ศ. 365
ก่อนหน้า	จิ้นอาย
ถัดไป	เจี่ยนเหวิน
ประสูติ	ค.ศ. 342 สุมาอี้
สวรรคต	ค.ศ. 386
รัชศก ไท่เหอ (Tàihé) (365 — 372)
ราชสกุล	สุมา
ราชวงศ์
พระราชบิดา	จักรพรรดิจิ้นเฉิง