ความพอประมาณ

ความพอประมาณ (อังกฤษ: Temperance; กรีก: Sophrosyne) ถูกจัดให้อยู่ใน ทั้งในวัฒนธรรมเฮเลนนิกและในกิจวัตรของชาวคริสเตียนตามนิกายโรมันคาทอลิก นอกเหนือจากนั้น ความพอประมาณยังเป็นส่วนสำคัญในศาสนาอื่น ๆ อีก เช่น ศีลห้าของพุทธศาสนา

ภาพ Temperantia ของ

แต่เดิมนั้น ความพอประมาณนั้นชัดเจนว่าเป็นการควบคุมความกระหายเพื่อที่จะได้รับความสุขภายนอก ซึ่งเกิดขึ้นในขอบเขตของเหตุผล ไม่มีคุณธรรมใดที่เราจะสามารถทำได้ถ้าหากเราขาดการควบคุมตัวเอง ขาดความยับยั้งชั่งใจ ถ้าหากว่ามันขัดกับความปรารถนาของเรา มันจึงถูกจัดให้เป็นคุณธรรมพื้นฐาน ซึ่งคำว่า พื้นฐาน ก็บ่งบอกไว้อย่างชัดเจนแล้วว่า มีความสำคัญยิ่งนัก

ความพอประมาณนั้นสามารถแบ่งได้เป็นการละเว้น ความบริสุทธิ์ หรือ พรหมจรรย์ และความถ่อมตัว ครอบคลุมไปถึงการกิน ดื่ม การมีเพศสัมพันธ์ และการป้องกันตัวเองมิให้เกิดความหลงตัว