กลุ่มอาการฮอร์เนอร์

กลุ่มอาการฮอร์เนอร์ (อังกฤษ: Horner's syndrome) หรือ อัมพฤกษ์ออคูโลซิมพาเธทิก (oculosympathetic paresis) เป็นกลุ่มอาการที่เกิดจากกลุ่มของเส้นประสาทได้รับความเสียหาย อาการแสดงจะเกิดขึ้นที่ด้านเดียวกัน (ipsilateral) กับที่เกิดการบาดเจ็บบนซิมพาเธทิกทรังค์ อาการแสดงประกอบด้วย (รูม่านตาหด), โทซิสบางส่วน (หนังตาอ่อนแรงและห้อย), อย่างสังเกตได้ (เหงื่อออกลดลง) และเอนอฟธัลมอส (หดเข้าด้านใน)

กลุ่มอาการฮอร์เนอร์
ชื่ออื่น	กลุ่มอาการเบอร์นาร์ด-ฮอร์เนอร์ (BH), oculosympathetic palsy
ฮอร์เนอร์ซินโดรมทางด้านซ้ายของใบหน้า
สาขาวิชา	ประสาทวิทยา

เส้นประสาทต่าง ๆ ของซิมพาเธทิกทรังค์นั้นออกมาจากไขสันหลังส่วนอก และวิ่งไปตามคอและใบหน้า เส้นประสาทต่าง ๆ เหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของระบบประสาทซิมพาเธทิก ส่วนหนึ่งของระบบประสาทออโทนอมิก เมื่ออาการเป็นที่สังเกตได้แล้ว อาจจำเป็นต้องมีการถ่ายภาพทางการแพทย์และตรวจสอบการตอบสนองต่อเพื่อวินิจฉัยจุดที่เกิดการบาดเจ็บในระบบประสาทต่อไป

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

1. "Horner syndrome: MedlinePlus Medical Encyclopedia". medlineplus.gov (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-05-06.
2. Reference, Genetics Home. "Horner syndrome". Genetics Home Reference (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2019-05-06.
3. Ropper AH, Brown RH (2005). "14: disorders of ocular movement and pupillary function". ใน Ropper AH, Brown RH (บ.ก.). Adams and Victor's Principles of Neurology (8th ed.). New York: McGraw-Hill Professional. pp. 222–45. doi:10.1036/0071469710 (inactive 2021-01-11). ISBN .{{}}: CS1 maint: DOI inactive as of มกราคม 2021 ()

แหล่งข้อมูลอื่น

การจำแนกโรค	D ICD-10: G90.2 ICD-: 337.9 : 143000 MeSH: D006732 : 6014 : 12731000
ทรัพยากรภายนอก	: 000708 : med/1029 oph/336 : กลุ่มอาการฮอร์เนอร์