กฎหมายความมั่นคงแห่งชาติฮ่องกง

กฎหมายความมั่นคงแห่งชาติฮ่องกง มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า กฎหมายสาธารณรัฐประชาชนจีนว่าด้วยการรักษาความมั่นคงแห่งชาติในเขตปกครองพิเศษฮ่องกง เป็นกฎหมายความมั่ยคงแห่งชาติที่เกี่ยวเนื่องกับฮ่องกง ตราเมื่อวันที่ 30 มิถุนายน 2563 คณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติ (NPCSC) เป็นผู้ตรากฎหมายดังกล่าวแทนสภานิติบัญญัติฮ่องกง ทั้งที่ข้อ 23 ของระบุว่ากฎหมายดังกล่าวควรให้ฮ่องกงตราเพียงผู้เดียวโดยไม่มีการรับจากแหล่งอื่น ซึ่งออกแบบมาเพื่อคุ้มครองการแทรกแซงกิจการดินแดนของฮ่องกง

กฎหมายความมั่นคงแห่งชาติฮ่องกง
ข้อมูลทั่วไป
ผู้ตรา	คณะกรรมาธิการสามัญประจำสภาประชาชนแห่งชาติ
วันตรา	30 มิถุนายน 2563
วันประกาศ	30 มิถุนายน 2563
วันเริ่มใช้	30 มิถุนายน 2563
ท้องที่ใช้	สาธารณรัฐประชาชนจีน (รวมฮ่องกง)
คำสำคัญ
ความมั่นคงแห่งชาติ

ไม่นานหลังฮ่องกงคืนสู่ประเทศจีน มีความพยายามในปี 2546 เพื่อผ่านกฎหมายภายใต้มาตรา 23 แต่ไม่สำเร็จเนื่องจากการเดินขบวนขนาดใหญ่ ทั้งความพยายามผ่านกฎหมายความมั่นคงในปี 2546 และ 2563 เกิดขึ้นระหว่างเกิดโรคระบาด (คือ โรคซาร์สและโควิด-19 ตามลำดับ) ทั้งสองครั้งเกิดเสียงตอบรับเชิงลบด้วยกันทั้งคู่

27 ประเทศวิจารณ์กฎหมายดังกล่าวอย่างรุนแรง โดยเฉพาะประเทศตะวันตก รวมทั้งประเทศญี่ปุ่น ทำให้มีมาตรการผ่อนปรนกฎหมายคนเข้าเมืองแก่คนเข้าเมืองชาวฮ่องกง มีความสนใจต่อมาตรา 38 ของกฎหมายนี้เป็นพิเศษ ซึ่งระบุว่ากฎหมายนี้ยังใช้บังคับแก่ผู้ที่มิใช่ผู้อยู่อาศัยถาวรของฮ่องกง และผู้ที่มิได้อาศัยอยู่ ณ ที่นั้นด้วย ซึ่งบางคนตีความว่ากฎหมายนี้อาจใช้ได้กับบุคคลทั่วโลก

เนื้อหา

ข้อแตกต่างระหว่างร่างกฎหมายความมั่นคงแห่งชาติปี 2546 กับกฎหมายความมั่นคงแห่งชาติปี 2563

	ร่างกฎหมายความมั่นคงแห่งชาติปี 2546	กฎหมายความมั่นคงแห่งชาติปี 2563
วิธีการตรากฎหมาย	เอกสารปรึกษาที่รัฐบาลเผยแพร่; ผ่านการปรึกษาหารือในท้องถิ่น; อภิปรายและพิจารณากลั่นกรองในสภานิติบัญญัติฮ่องกง; รัฐบาลเสนอแก้ไขหลังเกิดปฏิกิริยาเชิงลบ	คณะกรรมาธิการสามัญสภาประชาชนแห่งชาติผ่าน และสภาฯ อนุมัติในเวลาต่อมา ไม่มีการปรึกษาหารือหรือเผยแพร่เนื้อหาก่อนผ่าน
อำนาจตรวจค้นของตำรวจโดยไม่ต้องมีหมายศาล	อนุญาตภายใต้ร่างกฎหมายทีแรก แต่ลบออกไปภายหลัง	อนุญาต
นิยามของอาชญากรรมการแยกตัวออก	การใช้ "กำลังหรือวิธีการผิดกฎหมายร้ายแรง" ซึ่ง "เป็นภัยอย่างร้ายแรงต่อเสถียรภาพ" ของจีน หรือเข้าร่วมในสงครามจึงครบองค์ประกอบของการแยกตัวออก	การแยกตัวออกรวมทั้งการกระทำ "ไม่ว่าใช้กำลังหรือข่มขู่ใช้กำลังหรือไม่"
ตัวการที่อยู่ภายใต้กฎหมาย	การบ่อนทำลายและการแยกตัวออกจำกัดเฉพาะผู้อยู่อาศัยถาวรของฮ่องกง และกบฏใช้กับผู้มีสัญชาติจีนไม่ว่าก่ออาชญากรรมที่ใด	ครอบคลุมบุคคลในฮ่องกงไม่ว่ามีสัญชาติใดหรือสถานภาพอยู่อาศัยใด และยังใช้กับความผิดที่เกิดขึ้นนอกฮ่องกงโดยผู้ที่มิใช่ผู้อยู่อาศัยถาวร
เขตอำนาจสำหรับพิจารณาคดี	รัฐบาลและศาลฮ่องกง	สำนักงานพิทักษ์ความมั่นคงแห่งชาติ (Office for Safeguarding National Security) และศาลประชาชนสูงสุดของจีนมีอำนาจในบางพฤติการณ์

อ้างอิง

1. Bristow, Michael (9 November 2020). "Hong Kong security law: Why students abroad fear it". BBC News (www.bbc.com). จากแหล่งเดิมเมื่อ 9 November 2020. สืบค้นเมื่อ 9 November 2020.
2. Wong, Natalie (2020-07-09). "Five differences between Hong Kong's security law and 2003's shelved bill". South China Morning Post (ภาษาอังกฤษ). จากแหล่งเดิมเมื่อ 28 February 2021. สืบค้นเมื่อ 2021-03-05.

แหล่งข้อมูลอื่น

Wikisource

วิกิซอร์ซภาษาอังกฤษ (English) มีข้อมูลต้นฉบับเกี่ยวกับ: Law of the People's Republic of China on Safeguarding National Security in the Hong Kong Special Administrative Region

• Hong Kong Government Gazette promulgation of the law
• UK government six-monthly report on Hong Kong for July to December 2019 (published June 2020)
• BBC live feed on Hong Kong (1 July 2020)
• The Guardian live feed on Hong Kong (1 July 2020)
• Lord Chris Patten – China's Global Posture and its Evolution (1 July 2020) (VIDEO)